همان‌گونه که اطلاع دارید مجلس به اولویت لایحه دولت در رابطه با نمایندگی مستقل رای منفی داد. برای مردم آران و بیدگل که به صورت جدی و امیدوارانه این موضوع را دنبال می‌کنند این سؤال مطرح است که علت عدم موافقت مجلس با اولویت این لایحه چه بود؟
اگر روند شکل گیری لایحه را بررسی کنیم می‌توان به یک تحلیل رسید موضوعات سیاسی آنقدر پیچیده‌اند که سخت می‌توان به طور دقیق علت را بیان کرد ولی با استفاده از علم و تجربه می‌توان تحلیل کرد.
منظورتان از روند لایحه چیست؟
لایحه بر اساس قانون اساسی که اجازه می‌دهد هر ده سال دولت بیست نماینده به مجلس اضافه کند تنظیم شد. وزارت کشور کار کارشناسی زیادی انجام داد که تشریح آن در اینجا نمی‌گنجد ولی نقش تیمی که در جهت پیشرفت شهرستان کار می‌کرد در تبیین حق شهرستان بسیار موثر بود و وزارت کشور بدون در نظر گرفتن نفوذ جریانات و حتی افراد ذی‌نفوذ بر حق شهرستان آران و بیدگل برای داشتن نماینده مستقل صحه گذاشت و پس از طرح در هیئت دولت طی لایحه‌ای با قید یک فوریت به مجلس تقدیم شد ولی مجلس فوریت آن‌را نپذیرفت و به کمیسیون‌های شوراها و امنیت ملی ارجاع داد و هر دو کمیسیون پس از کار کارشناسی با کمی تغییرات تقدیم ریاست محترم مجلس کردند. در این زمان صد نفر از نمایندگان درخواست کردند که لایحه خارج از نوبت در صحن مطرح شود (تقاضای اولویت) ولی متأسفانه مجلس با ۱۰۲ رای مخالف، ۲۸ رای ممتنع و ۸۰ رای موافق تقاضای اولویت را رد کرد.
چرا مجلس هر دو بار مخالفت کرد؟
در مخالفت با فوریت مدعی بودند که باید کار کارشناسی صورت گیرد این ظاهر قضیه بود ولی در اصل معتقد بودند که دولت قصد دارد از این شهرها (۲۰حوزه پیشنهادی) افرادش را به مجلس بفرستد ولی در هر حال زمان وجود داشت و می‌شد منطقاً این حق را به مجلس داد که بررسی کند ولی در مخالفت با اولویت که سه شنبه گذشته مجلس انجام داد به نظرم می‌رسد آن اصل اشاره شده تأثیرگذار بود یعنی از قصد دولت هراس داشتند البته این تحلیلی است که به آن رسیده‌ام چون مجلس کار کارشناسی‌اش را انجام داده و طبیعی است که باید به دولت کمک کند تا برنامه‌ریزی انتخابات را انجام دهد و در نوبت قرار دادن یعنی مطرح شدن در صحن که در حالت خوش‌بینانه اواخر آذرماه می‌باشد در حالی که سوم دی‌ماه ثبت نام است و وزارت کشور در شرایط سختی قرار می‌گیرد. معمولاً مجلس‌ها چنین برخوردی با دولت‌ها نمی‌کنند مخصوصاً زمانی که کمیسیون‌های تخصصی مجلس کار را برسی کرده و کمیسیون امنیتی مجلس هم ایراد امنیتی نداشته است.
امکان نداشت با رایزنی بیشتر با نمایندگان رای را تغییر دهیم؟
ببینید ظرافت‌های کار سیاسی در همین جاهاست تیمی که کار را دنبال می‌کرد کاملاً تلاشش را کرد. به عنوان فردی که هم درس سیاست خوانده وهم با سیاسیون بوده فکر می‌کردم این گفتگوها کارساز است و لذا همراه تیم با نمایندگان زیادی تماس برقرار شد ولی حالا دیگر این اعتقاد را ندارم.
به عبارتی اعتقاد دارید مذاکرات با نمایندگان بی‌فایده است؟
نمی‌خواهم کاملاً بگویم بی‌فایده است مذاکره در موضوعات سیاسی از جایگاه فوق‌العاده ای برخوردار است و هرکس با الفبای سیاست آشنا باشد آن‌را رد نمی‌کند ولی نباید ساده اندیش باشیم باید ببینیم با کجاها باید مذاکره کنیم به نظرم می‌رسد مجلس اولویت یکم نیست اگر چه کار در مجلس است.
به نظر شما درک این مطلب مشکل نیست؟ چون رای نمایندگان تعیین کننده است.
قطعاً رای نمایندگان سرنوشت این لایحه را رقم خواهد زد ولی این موضوع نافی دیدگاهم نیست شما ملاحظه بفرمایید ۱۰۰ نماینده درخواست اولویت می‌دهند معمولاً در این شرایط ۱۵۰رای مثبت می‌آورد ولی می‌بینید ۸۰ رای مثبت آورده در مقابل ۱۳۰ رای مخالف و ممتنع این آمار دارد با ما سخن می‌گوید.
اعضای هیئت رئیسه نمی‌توانستند دخالت کنند؟
ماهم فکر می‌کردیم با موافقت آن‌ها تقاضای اولویت ۲۰۰ رای خواهد آورد ولی حالا واقعاً نمی‌دانیم خود آن‌ها هم چه رایی داده‌اند بنابراین به این نتیجه رسیده‌ام که نتیجه این رای‌ها را سیاست تعیین می‌کند نه دیدن شهرستان آران و بیدگل و…………
این نظر شما همواره صدق می‌کند؟
خیر در بسیاری از موارد مذاکرات با آن‌ها و بازدید آن‌ها از منطقه جواب می‌دهد ولی در مواردی همانند این لایحه قضیه فرق می‌کند.
چه تفاوتی دارد؟
باز هم شما را ارجاع می‌دهم به آمار رأی، ببینید استنباطم از این آمار این است که جریان کلی مجلس مخالفت کرد به عبارت روشن‌تر سیاست بر این بود که رای نیاورد البته این تحلیلی است که به آن رسیده‌ام و طبیعی است که هرکسی می‌تواند تحلیل خودش را داشته باشد و همین دیدگاه‌ها مسیر آینده را روشن می‌کند اساساً تفاوت دو یا چند سیاستمدار در نوع نگرششان به موضوعات و جسارت ابراز آن و ارائه راه حل‌های تعیین کننده است.
معنای این مطلب ناامیدی از تصویب این لایحه است؟
اولاً ناامیدی برای هر فرد یا جامعه‌ای گناهی نابخشودنی است ثانیاً در دنیای سیاست کیش مات معنا ندارد مگر جامعه خودش را کیش مات کند یعنی همیشه روزنه‌هایی امیدوار کننده وجود دارد مهم این است چگونه بازی را ادامه دهیم قبلاً هم مشابه‌اش را داشته‌ایم تصویب شهرستان شدن آران و بیدگل در آخرین جلسه هیئت دولت وقت رقم خورد یا همین دانشگاه جامع علمی کاربردی آران و بیدگل در آخرین ساعات وارد دفترچه کنکور شد در عین حال فراموش نکنیم که فقط شهرستان ما نیست بلکه ۲۰ حوزه درگیر این وضعیت است امیدوارم جریان حاکم بر مجلس با تصویب لایحه برای این دوره موافقت کند.
از یک طرف می گویید مجلس اولویت یکم نیست و از طرف دیگر امیدوارید مجلس رای دهد این تناقض نیست؟
دقت بفرمایید گفتم جریان حاکم، این همان اولویتی است که باید دنبالش برویم و آن‌ها را متقاعد کنیم که به صلاح نظام و مملکت است که این لایحه به این دوره برسد ولی توجه داشته باشید که سر شاخه های این جریان فقط در مجلس نیستند.
اگر مجلس برای این دوره رای ندهد؟
معنی این مطب این است که این نماینده‌ها معلوم نیست چنانچه به مجلس بعدی هم راه پیدا کنند موافق مفاد لایحه باشند
منظورتان چیست؟
بالاخره این ۲۰حوزه و شهرستان آران و بیدگل معتقدند که کار کارشناسی وزارت کشور و کمیسیون‌های مجلس موید حق آن‌ها در داشتن نماینده مستقل است طبیعی است که دنبال حقوقشان باشند و برایشان مهم است که چه جریان‌های سیاسی در راستای حقوقشان حرکت می‌کند و چه جریان‌هایی مخالف حقوق آن‌هاست مردم این شهرها دنبال منافع عمومی شهرستانشان هستند جریان‌های سیاسی زمانی برای آن‌ها مقبولیت دارند که منافع عمومی سیاسی اجتماعی آن‌ها راتامین کند طبعاً رای آن‌ها بر این اساس خواهد بود(اگرچه در هر جامعه ای نفراتی یافت می‌شود که حاضرند برای تأمین منافع شخصیشان قیطریه را به دستمالی بفروشند )اگر مردم این شهرها به این نقطه برسند که این نمایندگان حقشان را نداده‌اند بنظرشما تلاش نخواهند کرد که آن‌ها رای نیاورند و برعکس اگر تصویب شد همین مردم خودشان را مدیون آن‌ها میدانند و همه ظرفیتشان را برای موفقیت این نمایندگان بکار می‌گیرند
مردم شهرستان آران و بیدگل معتقدند همان‌گونه که در دوران دفاع مقدس با کسب رتبه اول شهید در مقیاس جمعیت افتخارآفرین بودیم امروز هم در ولایتمداری این چنین هستیم و اگر خدای نکرده باز مشکلی پیش بیاید باز با تمام وجود در صحنه هستیم و طبعاً جریانی را ارزشی میدانند که حامی حقوق آن‌ها در عمل باشد و افرادی را دوست دارند که برای سربلندی و پیشرفت شهرستانشان از آبرو و حیثیتشان مایه گذاشته‌اند و حاضرند خودشان را فدای منافع عمومی شهرشان کنند.
تصویب نشدن لایحه ، مغایر قانون اساسی نیست؟
ج: تفسیر قانون اساسی از وظایف شورای محترم نگهبان است. ولی بحث این است که در قانون اساسی آمده است دولت می‌تواند هر ده سال ۲۰ نماینده به مجلس شورای اسلامی اضافه کند در شرایط فعلی مجلس به کلمه‌ی «دولت می‌تواند» استناد می‌کند و معتقد است «می‌تواند » الزام آور نیست البته بعضی معتقدند قانون اساسی این حق را به دولت داده نه مجلس بنابراین مجلس موظف است برای این انتخابات لایحه را تصویب کند ولی همان‌گونه که اشاره شد تفسیر در حدود وظایف شورای محترم نگهبان است
تیمسار منصوری به استان شدن کاشان فکر می‌کند