دسته‌بندی نشده

کاشان نیوز: دانش‌مندان دستی مصنوعی ساخته‌اند که به کسانی که دستشان قطع شده، امکان می‌دهد مثل قبل با انگشتان خود اشیا را احساس کنند.
به گزارش بی‌بی‌سی، جراحان ایتالیایی این دست مصنوعی را به مدت یک‌ماه به بازوی یک مرد دانمارکی که دستش قطع شده بود وصل کردند و این مرد توانست دوباره حس لامسه پیدا کند.
«دنیس آبو سورنسون» ۳۶ ساله، که نه سال پیش دستش را در آتش‌سوزی از دست داده بود می‌گوید: «کاملا شگفت‌انگیز بود چون چیزهایی را احساس می‌کردم که نه سال بود دیگر حس نمی‌کردم.»
او گفت حتی با چشم بسته می‌توانسته شکل اشیا را تشخیص دهد و بفهمد چقدر سفت یا نرم هستند: «می‌توانستم حرکاتی را که انجام می‌دهم کاملا حس کنم بودن آن‌که مجبور باشم با نگاه کردن متوجه شوم چه حرکتی را انجام می‌دهم.»
پروفسور «سیلوسترو میسرا» یکی از متخصصان این کارآزمایی گفت: «این اولین‌بار است که دست مصنوعی می‌تواند حس لامسه را بدون درنگ به فردی که قطع عضو شده بازگرداند.»
پیش از این، دانش‌مندان تنها توانسته بودند با اتصال الکترودهایی به شانه فرد قطع عضو شده به او امکان بدهند با استفاده از فکر حرکاتش را کنترل کند.
متخصصانی که این آزمایش را انجام دادند، گروهی از دانش‌مندان و پزشکان آلمانی، سوییسی و ایتالیایی؛ یک ماه این دست مصنوعی را برای آزمایش به بازوی آقای «سورنسون» وصل کرده و بعد دوباره آن را جدا کردند.
آن‌ها آقای «سورنسون» را قهرمان نامیدند و از این‌که یک‌ماه به آن‌ها اجازه بررسی عملکرد دست مصنوعی را داده و حاضر به دو عمل جراحی شده از او قدردانی کردند.
برای انجام این کارآزمایی، دانش‌مندان آلمانی، سوییسی و ایتالیایی آزمایش‌های بسیاری را روی خوک و جسد انسان انجام داده بودند تا متوجه شوند چه‌گونه می‌توانند این الکترودهای بسیار ریز را به اعصاب محیطی ظریف فرد وصل کنند.
آن‌ها نگران بودند اعصاب بازوی آقای «سورنسون» به دلیل آن‌که نزدیک به یک دهه بکار گرفته نشده بودند، حساسیت خود را از دست داده باشند اما پس از اتصال دست مصنوعی مشخص شد این اعصاب به‌خوبی کار می‌کنند.
 حس‌گرهای دست مصنوعی اطلاعات لازم را اندازه‌گیری می‌کردند و الگوریتم‌های کامپیوتری این اطلاعات را به تکانه‌های الکتریکی تبدیل می‌کردند که برای اعصاب قابل شناسایی و درک باشند.
بعد چهار الکترود این تکانه‌ها را به اعصاب بازو می‌فرستند و از این‌جا به بعد آن‌چه اتفاق می‌افتد مشابه یک فرد عادی است.
احساس فشار و تشخیص سختی اشیا برای گرفتن آن‌ها بسیار حیاتی است. به کمک این حواس متوجه می‌شویم باید مثلا یک تخم‌مرغ را با چه فشاری برداریم، در غیر این صورت یا فشار انگشتان آن را خرد می‌کند یا این‌که می‌افتد.
این دست مصنوعی یک نمونه اولیه است و بزرگ‌تر از آن است که بتواند مثل دست طبیعی به بدن متصل بماند.
قدم بعدی این است که اندازه این دست کوچک شود
پروفسور «توماس اشتیگلیتز» که سرپرستی تولید الکترودهای فوق‌العاده طریف را به‌عهده داشته می‌گوید «باید از این‌همه سیم خلاص شویم و همه آن‌ها را در داخل دست مصنوعی تعبیه کنیم.»
با این حال این دست مصنوعی بسیار گران است و تامین هزینه آن برای بیماران ممکن نیست.
دست مصنوعی تا رسیدن به عملکرد طبیعی راه بسیار زیادی دارد و حس و عملکرد آن در قیاس با دست طبیعی بسیار زمخت و ابتدایی است.
با این وجود، این دست امکان می‌دهد فرد بدون استفاده از بینایی قادر به گرفتن و برداشتن اشیا باشد؛ هر چند که تمام قابلیت‌های دست مثل حس قوام، گرمی و سردی را ندارد.
به علاوه، اتصال درازمدت الکترود‌ها نیاز به مراقبت ویژه از نظر عفونت و واکنش بدن به الکترود‌ها دارد.
با این‌حال، آقای «سورنسون» پس از یک ماه تجربه این دست مصنوعی کاملا آماده است تا در اولین فرصت دوباره آن‌را تجربه کند.