کاشان نیوز: برخورد نامناسب وزیر راه و شهرسازی با یکی از خبرنگاران در حاشیه جلسه هیئت دولت ۱۶ فروردین خبرساز شد.
عباس آخوندی در پاسخ به پرسش خبرنگار باشگاه خبرنگاران درباره سرنوشت هواپیماهای تازه خریداریشده، ابتدا میکرفون را با عصبانیت از دست خبرنگار گرفت و سپس با لحنی بد از این سؤال خبرنگار بهشدت انتقاد کرد.
واکنش تند وزیر راه و شهرسازی از چشم دوربینهای عکاسان و رسانهها دور نمانده و بازتاب گستردهای در رسانهها داشته است.
درست است که ممکن است حس همکار بودن با مطبوعات، خبرنگاران و خبرگزاری مربوطه و حفظ ارزش آزادی بیان و مطبوعات موجب درج این خبر در کاشان نیوز شده است ولی اخلاق حرفه ای حکم میکند که پاسخ وزیر و اصل موضوعی که موجب عصبانیت او شده است نیز در خبر شما درج می شد. به نقل از آفتاب نیوز: پایان جلسه روز گذشته هیئت دولت مانند بسیاری از جلسات گذشته فضایی را برای پرسش و پاسخ خبرنگاران از اعضای کابینه فراهم آورد، فضایی که برای چند لحظه کوتاه به حاشیه کشیده شد. وزیر راه و شهرسازی در حیاط پاستور بار دیگر با سوال تکراری مواجه شد که در طول هفتههای گذشته از سوی بسیاری از مقامات وزارت راه و شهرسازی با پاسخ های قطعی رو به رو شدهاند. "آیا هواپیماهای تحویل داده شده به ایران مرجوعی بودند؟" این سوال که به نظر میرسد صرف مطرح و تکرار کردن آن اهمیت بیشتری از پاسخهایی داشته باشد که اعلام شده، در شرایطی بار دیگر از آخوندی پرسیده شد که به نظر میرسید با ورود رسمی سه هواپیما به آسمان ایران و رضایت کارشناسان و مسافران از عملکرد آنها، لااقل ادبیات مربوط به مرجوعی بودن این پرندهها کنار گذاشته شود، موضوعی که به نظر می رسد اصلیترین دلیل را برای عصبانیت لحظهای وزیر راه و شهرسازی بوده است، موضوعی که آخوندی در یکی از صفحات اجتماعی مربوط به خود به آن پرداخته است. وزیر راه خطاب به خبرنگاران نوشته سالهاست که به روشنی دریافتهام که هیچ کشوری روی رستگاری و توسعه را نخواهد دید مگر به یارای گردش آزاد اطلاعات و وجود خبرنگارانی ازاده، مستقل و شجاع. به همین دلیل نیز سالهاست که چه در لباس یک شهروند ساده و چه در مقام وزیر بر آزادی مطبوعات، حقوق روزنامهنگاران و حقوق شهروندان در دسترسی آزاد به اطلاعات پای فشردهام و تمام سعی خود را به کار بستهام. آخوندی با مقدمهای به اتفاق روز گذشته نیز پرداخته و توضیح داده است: همواره وظیفه خود دانستهام که حاضر و پاسخگوی پرسشهای شما باشم و از شنیدن انتقادها و کاستیها استقبال کنم و صد البته جز راست نگویم. مثال بارز آن انجام وظیفه پاسخگویی در برابر مجلس محترم شواری اسلامی و نمایندگان محترم در جریان دو استیضاح از اینجانب بود. اما آنچه سینه من را تنگ میکند و گاهی فریاد مرا به آسمان میبرد، رویارویی با جریانی است که در برابر ملت ایستاده است. جریانی که تخم ناامیدی میافشاند و در عین حالی که خود سهم اصلی را در ایجاد وضع نابسامان کنونی کشور دارد، در لباس یک مدعی تمام عیار ظاهر میشود. آنان که در جریان به یغما دادن ثروت ملت و آینده این نسل و نسلهای بعدی یا مشارکت داشتهاند و یا حامی بودهاند، اکنون هر تلاشی برای توسعه و ابادانی و بازگرداندن عزت ایرانیان را در هالهای از شک و تردید و دودلی فرو میبرند. باور کنید که من بسیار صبورم لیکن با جریانی مواجهیم که جز لجاجت و عناد هیچ چیز ندارد. البته میپذیرم که باز باید صبورتر بود.