کاشان نیوز – علی خالویی: امروز، ۱۷ ژوئن برابر بیست و هفتم خرداد، «روز جهانی بیابانزدائی»است.
چنین روزی، در سال ۱۹۹۲، بزرگترین اجتماعات کارشناسی در «ریودوژانیرو برزیل» دورهم جمع شدند و «کنوانسیون بیابانزدایی» را پایهگذاری کردند. هدف: «جلوگیری از به خطر افتادن زندگیِ» بیش از ۲۵۰ میلیون انسان محیط زیست و دیگر جانداران کره خاکی بودند.
جلوگیری از «تخریب سرزمین»، «تخریب جنگلها»، «تخریب مراتع»، «تالابها» و «کوهستانها».
آیا براستی اندیشیدهایم من و شما خواننده محترم چگونه میتوانیم همپیمانان این «پیمان جهانی» باشیم؟
چگونه یک جوان، نوجوان، دختر و پسر شهروند کاشانی میتواند از «روند بیابانیشدن» زمین و «تخریب سرزمین» جلوگیری کند؟
بسیار ساده است!
با مصرف نکردن خوراکیهایی همچون «نوتلا».
این معجون پرطرفدار، به دلایل «حجم تولید در بُعد جهانی» و «نوع ترکیبات»، توجه کارشناسان محیط زیست را بخود جلب کرده، تا آنجا که در لیست سیاه مخربین «منابع حیاتی» زمین، لقب گرفته است.
آیا میدانستید، «معجون نوتلا» حاوی؛ «روغن پالم» (به میزان یک پنجم هر شیشه)، «فندق»، «کاکائو» و شیر «خشک بدونچربی» (دو پنجم) و شکر (دو پنجم) میباشد.
دانههای پالم، بومی آفریقاست و دهه ۱۸۷۰ میلادی، انگلیسها به مالزی بردند، مالزی برنامه دولتی مبارزه با فقر را با کشت پالم توسعه داد.
براساس آمارهای سازمان جهانی فائو، سطح زیر کشت پالم در جهان از سال ۲۰۰۰ تا ۲۰۱۴، از ده میلیون هکتار به ۱۷ میلیون هکتار رشد نشان میدهد.
برای تهیه «روغن پالم» یا «روغن نخل»، لازمست، بسیاری از «درختان جنگلها»، «رویشگاههای گیاهی» و «زیستگاههای جانوری» تخریب و تغییر کاربری شوند.
براساس آمارهای جهان مصرف تنها روغن پالم، از ۶۵ میلیون تن نیز گذشته است.
دبیر انجمن صنفی صنایع روغن نباتی ایران سال ۱۳۹۳، به ایسنا گفته بود، «ایران ۱۵ کشور مصرف کننده پالم در جهان ست». متأسفانه آمارهای پالم در ایران بروز نیست.
به گزارش بلومبرگ، «مالزی» و«اندونزی» حدود ۸۵ درصد پالم جهان را، تولید میکنند.
مصرف پالم به دلیل «اسیدهای چرب اشباع بالا»(حداقل پنجاه درصد)، موجب «افزایش چربی خون»، «کلسترول» و در نهایت «گرفتگی و انسداد عروق» میشود.
آیا لذتهای چند ثانیهای میل کردن یک لقمهی نوتلا، به این میارزد که نه تنها خودرابه انواع بیماریها، مبتلا کنیم، هرساله مساحتهای زیادی از عرصههای طبیعی جهان نیز تخریب شود و به تولید پالم اختصاص یابد.
خوردن نوتلا، توسط فرزندانمان،
«هم جان فرزندانمان» را به مخاطره میاندازد،
«هم جان زمین» را
اگر نمیتوانیم، «درختی بکاریم»،
و یا گُلی را مراقبت و آبیاری کنیم.
اگر نمیتوانیم، «جنگلها» را از آتشسوزی حفظ کنیم و یا از «پلاستیکها» پاکسازی کنیم.
اگر نمیتوانیم، «اقیانوسها» را از زبالهها جدا کنیم.
اگر نمیتوانیم، «بیابانها» را احیا کنیم، و یا مانع «چرای» بیرویهی «مراتع» شویم،
اگر نمیتوانیم، به هر ترتیب قدمی برای جلوگیری از «تخریب سرزمین» برداریم:
حداقل میتوانیم از مصرف «روغنهای پالمدار و خوراکیها»ی همچون «نوتلا» پرهیز کنیم.
آیاحرفهای احمقانه درسرزمین ماتاریخ مصرفش به پایان نرسیده؟شماهاخودتون کمتربه محیط زیست آسیب بزنید.درختهاروببرید.به مردم آموزش بهینه مصرف کردن روندین.باکارهای احمقانه وطرحهای احمقانه ترآب موجودروهم نابودکنید.نمونه اش باغ فین که هرالاغی هرچیزی روبجای سطل زباله توآب می اندازد.پس بذارین دوزارنوتلاملت بخورند.راه هرتفریح وشادی روکه بستید.خدانابودتان کندکه بامرگتان کشورآبادخواهدشد.