کاشان نیوز-صادق صدقگو: در سال ۱۳۷۷ اکثریت مجلس پنجم، در اختیار جریان سیاسی موسوم به راست یا محافظه‌کار بود. جریانی که اکنون به‌عنوان اصولگرا از آن یاد می‌شود. ازآنجاکه هیئت نظارت بر انتخابات شوراها منتخب نمایندگان مجلس شورای اسلامی است، مرحوم حجت‌الاسلام‌والمسلمین علی موحدی ساوجی نماینده اصولگرای تهران، رئیس هیئت مرکزی نظارت بود و در سوی دیگر نیز سید مصطفی تاج‌زاده معاون سیاسی وقت وزیر کشور رعایت مرّ قانون را رصد می‌کرد.
در آن مقطع، هیئت نظارت بر انتخابات اولین دوره شوراهای اسلامی شهر و روستاهای کاشان هم در اختیار جریان راست یا اصولگرای کاشان بود.
در جریان بررسی صلاحیت‌های کاندیداهای اولین دوره انتخابات شورای اسلامی شهر کاشان در بهمن‌ماه سال ۱۳۷۷، یکی از افراد مؤثر و شاخص جریان چپ (اصلاح‌طلب کنونی) به دلیل عدم التزام عملی به اسلام رد صلاحیت شد.
پس از ابلاغ حکم، شخص رد صلاحیت شده به همراه یکی از دوستانش عازم منزل مرحوم حاج ابراهیم استحقاقی (رحمت اله علیه) رئیس وقت هیئت نظارت بر انتخابات شوراها در کاشان و از بزرگان متقی، متدین، امین و شریف جریان اصولگرا در کاشان می‌شود.
در میانه گفتگو با وی، شخص رد صلاحیت شده در دفاع از مسلمانی خود! مستنداتی ازجمله رسید پرداخت وجوهات شرعی اعم از خمس و سهمین به مراجع تقلید را ارائه می‌دهد. مرحوم استحقاقی از ناراحتی با دودستش بر سرخود می‌کوبد که من شمارا نمی‌شناختم و به اعتبار صحبت دوستان این‌گونه رأی صادر شد. او ضمن عذرخواهی از فرد موردنظر، طلب بخشش و استغفار می‌کند و بعد از پیگیری‌ها و تائید صلاحیت شخص موردنظر، به دلیل اینکه «دین به دنیا فروشی» را در چهارچوب اصولش نمی‌دانست، از ریاست و حتی عضویت در هیئت نظارت بر انتخابات شوراها استعفا داد!
فرد موردنظر هم پس از تائید صلاحیت و حضور در میدان رقابت، با رأی بالای مردم کاشان انتخاب شد و ۴ سال بر کرسی اولین دوره شورای اسلامی شهر تکیه زد.
مرحوم حاجی استحقاقی را از کودکی می‌شناختم. نه صرفاً به‌واسطه اینکه مدیر کاروان در سفر حج تمتع برخی اقوام و بستگانم بود که رفاقت صمیمی و دیرینه‌اش با پدربزرگ مرحومم، باعث شده بود که هرازگاهی ایشان را در مغازه پدربزرگ ببینم. هنوز فراموش نکرده‌ام که پدربزرگم در میان همه دوستانش، در سوگ درگذشت سه نفر از آنها همچون فراق برادری مثل ابر بهاری می‌گریست: مرحوم حاج حسین مقدم، مرحوم حاج احمد نامی و مرحوم حاج ابراهیم استحقاقی.
مرحوم حاجی استحقاقی از امنای شهر کاشان و معتمدین بازار، بنیان‌گذار امور خیریه و درعین‌حال از بزرگان جریان اصولگرای شهر کاشان بود.
تدیّن، تعبّد، تقوا، اخلاق‌مداری و صداقتش مثال‌زدنی بود. ازاین‌رو به معنای واقع کلمه به اصول اخلاقی، قانونی، شرعی و دینی پایبند بود و از این دریچه به عالم سیاست می‌نگریست. شخصیتی تکرار نشدنی که قطعاً امثال او را نه‌تنها در جریان اصولگرا که در سایر گرایش‌های سیاسی در شهر و حتی در کشور کم داریم.
به‌راستی جریان اصولگرا در شهر کاشان یا در سطح کلان کشور، چه تعداد ابراهیم استحقاقی دارد؟ یا اصلاً کسانی که در رأس این جریان سیاسی هستند، چقدر مشی سیاسی او را باور دارند؟ تا چه میزان به موضوعاتی به‌عنوان اصول پایبند هستند و از دریچه‌ی اخلاق، شرع و قانون به عالم سیاست می‌نگرند؟ اصلاً در تعریف اصولگرایی، قرار است این گرایش به‌سوی چه اصولی باشد و این اصول در کجا تعریف‌شده است؟!
آنچه مسلم است؛ طی چند سال اخیر و در غیاب و یا سکوت عقلای جریان اصولگرا، برون داد برخی رفتارها و شعارهای این طیف سیاسی، ره به ناکجاآباد برده است! از انواع تهمت‌ها و دروغ‌پراکنی‌ها (که علی‌رغم اینکه موضوع جدیدی نیست ولی بعضاً در نوع خود بدیع و هنرمندانه است!) عبور کنیم، دستگیری مداحان شاخص اصولگرا و فعالین فضای مجازی این جریان به جرم ارتباطات نامشروع و منافی عفت عمومی و همچنین جاسوسی برای موساد و یا همدلی و هم‌زبانی سران این جریان با جناب تتلو! نشان می‌دهد اصولگرایان از ارزش‌هایی که سال‌هاست مدعی پیروی و حفاظت از آنها هستند، فرسنگ‌ها فاصله گرفته‌اند.
فاصله‌ای که نشان می‌دهد، اولویت در نگاه آنها نه‌تنها حفظ ارزش‌های اسلامی و اصول انقلابی نیست که صرفاً دستیابی به قدرت به هر قیمتی است.
قدرتی که در پرتو آن بتوان منتقدین و رقبا را بازور و فریب و دسیسه از صحنه سیاسی حذف و خواسته یا ناخواسته راه را برای رشد قارچ گونه کسانی همچون اسفندیار رحیم مشایی و حمید بقایی (دو تن از یاران و مدیران تراز اول دولت احمدی‌نژاد) باز کرد که در سخنرانی‌هایشان بتوانند در مقام اپوزیسیون ظاهر شوند و به‌راحتی اصل نظام اسلامی را نشانه روند!
این پوست‌اندازی سیاسی، خطری است که اصولگرایان را تهدید می‌کند. خطری که گفتمان آنها را از سابقه روشن قبلی جدا و از اصول ارزشی و مفاهیم کلیدی تهی کرده و در میان‌مدت می‌تواند سرمایه‌های اصلی این جریان که بخشی از متدینین جامعه هستند را از ایشان دور کند.
لازم است بزرگان جریان اصولگرا، اندکی تأمل کنند و اصولگرایی را مجدداً تعریف و تفسیر کرده و حدومرزی برای آن تعیین کنند.
به فکر آبروی خود و حامیان ارزشی‌شان و همچنین آینده‌ی سیاسی این جریان باشند. حبیب‌الله عسگراولادی‌ها و ابراهیم استحقاقی‌ها جایشان را به چه کسانی داده‌اند؟! آیا منفعت‌طلبان بی‌تقوا، عناصر تازه‌بالغ شده سیاسی و لمپن‌های پرهیاهو که قرابتی با اصول انقلاب و ارزش‌های آن ندارند می‌توانند جایگزین مناسبی برای آنها باشند؟!

پی‌نوشت:
در آینده در خصوص لزوم بازتعریف اصلاح‌طلبی و اعتدال‌گرایی نیز خواهم نوشت.