مرد باشی یا زن مرگ تمامت می‌کند
انسان باش
تا جاودانه زندگی کنی
کاشان نیوز- نیلوفر عنایتی: هر سال ۱۳ آذرماه بهانه‌ای می‌شود تا جامعه ما ناخودآگاه نگاهی بیندازد به واژه‌ای که سال‌هاست با آن آشنا اما مهجور است، و برای آن تعریفی اغلب نه‌چندان مناسب دارد. واژه‌ای که بی‌رحمانه در شعارهای مسئولانه ما رنگ می‌گیرد اما بعد فراموش می‌شود. آن واژه، واژه‌ی «معلولیت» است
کاشان شهری است که حدود ۴۵۰۰ فرد با معلولیت‌های مختلف در آن زندگی می‌کنند؛ و طبق قانون باید حق استفاده آسان و امن از تمام امکانات شهری برای همه‌ی آن‌ها وجود داشته باشد اما می‌بینیم که مناسب‌سازی‌های شهری کاشان در چنان نابسامانی به سر می‌برد که معلولین ما خواستار حداقل حقوق خود یعنی مناسب شدن مسیرهای پر رفت و آمد و ورودی پارکها برای عبورشان هستند
اگر پای درد دل و صحبت‌های خود یا خانواده‌هایشان بنشینید متوجه مشکلاتی خواهید شد که تابه‌حال بدون دقت و توجه از کنار آن عبور می‌کردیم مشکلاتی که هم از نوع نامناسب بودن سازه‌های شهری است و هم از نامناسب بودن فرهنگ عمومی به این بهانه لازم دیدیم به چند بند از قوانین که ابتدا از نظر انسانی و اسلامی و بعد از نظرگاه حکومتی اجرای ضرورت دارد اشاره‌ای کنیم
ماده ۲ – کلیه وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها و مؤسسات و شرکت‌های دولتی و نهادهای عمومی و انقلابی موظف‌اند در طراحی، تولید و احداث ساختمان‌ها و اماکن عمومی و معابر و وسایل خدماتی به نحوی عمل نمایند که امکان دسترسی و بهره‌مندی ازآنجا برای معلولان همچون افراد عادی فراهم گردد.
ماده (۲): شهرداری‌های سراسر کشور موظف‌اند از صدور پروانه احداث و پایان کار برای ساختمان‌ها و اماکن عمومی و معابری که ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای معلولان را رعایت نکرده باشند، خودداری نمایند
ماده ۴ — معلولان می‌توانند در استفاده از امکانات ورزشی، تفریحی، فرهنگی و وسایل حمل‌ونقل دولتی (مترو، هواپیما، قطار) از تسهیلات نیمه بها بهره‌مند گردند.
ماده (۴): شهرداری‌های سراسر کشور موظف‌اند جهت مناسب‌سازی اماکن عمومی اقدامات زیر را انجام دهند
الف) مناسب‌سازی معابر عمومی با اولویت معابر اصلی و نزدیک به تقاطع‌ها و همچنین پارکها. نزدیک به تقاطع‌ها و همچنین پارکها.
ب) رفع موانع و تطبیق مقررات صدور پروانه با ضوابط و مقررات شهرسازی و معماری برای معلولان
ماده ۷- دولت موظف است جهت ایجاد فرصت‌های شغلی برای افراد معلول تسهیلات ذیل را فراهم نماید:
الف- اختصاص حداقل سه درصد (۳%) از مجوزهای استخدامی (رسمی، پیمانی، کارگری) دستگاه‌های دولتی و عمومی اعم از وزارتخانه‌ها، سازمان‌ها، مؤسسات، شرکت‌ها و نهادهای عمومی و انقلابی و دیگر دستگاه‌هایی که از بودجه عمومی کشور استفاده می‌نمایند به افراد معلول واجد شرایط.
متأسفانه در کاشان نه‌تنها در ساختارهای معمول شهر بلکه در بسیاری از اداره‌ها و بانک هم این قوانین به اصطلاح پشت گوش انداخته‌شده (کافی است فقط یک‌بار با نگاه یک فرد ویلچر نشین به سازه‌های عمومی شهرمان نگاه کنیم بعد از آن آیا می‌توانیم خود را مسئول نماینده و شهروندی دغدغه مند بنامیم)
با وجود همه‌ی این ناملایمت ها از میان افراد معلول تعداد بسیاری دیده می‌شود که با وجود محدودیت‌های فیزیکی دارای توانمندی‌های فرهنگی هنری و علمی شاخص هستند آن‌ها همان کسانی هستند که به ما ثابت می‌کنند محدودیت در نگاه ماست نه در وجود آن‌ها
و قطعاً یکی از مهم‌ترین دلایل این نابسامانی‌ها صدای آرام همه‌ی ما در اعتراض به بهبود شرایط اجتماعی و روحی همنوعانمان بوده
معضل دیگری که افراد معلول با آن مواجه هستند نوع نگاه و برخورد جامعه با مشکل آن‌ها است. شهری که حدود ۴۵۰۰ معلول دارد وقتی در مکان‌های مختلف شهری تعداد اندکی از آن‌ها تا به چشم می‌خورد خارج از بحث نامناسب بودن سازه‌های شهری باید به دنبال علت دیگری بود متأسفانه به دلیل اینکه سیاست‌های آموزشی ما به گونه ایست که افراد معلول جسمی در مدارس جداگانه‌ای تحصیل می‌کنند و هیچ‌کدام برنامه‌هایشان در تداخل با مدارس عادی شهر نیست هیچ‌گونه فرهنگ‌سازی در جهت عادی کردن شرایط آن‌ها در نگاه ما وجود ندارد و همچنان بسیاری از افراد، معلولین جسمی را هم‌تراز با ناتوانان ذهنی می‌بینند و توانایی‌های علمی و فرهنگی آن‌ها برایشان بحثی تازه و عجیب است
آنچه در قبال افراد معلول برای ما وظیفه است، باور توانایی و کمک به بهبود شرایط اجتماعی آن‌ها است اگر هر کدام به سهم خودمان در ساخت‌وسازهای شخصی و عمومی شهر عبور و مرور امن و راحت آن‌ها را نیز در نظر داشته باشیم و البته نگاهمان به افراد کم‌توان شبیه همان نگاهی باشد که به افراد دیگر داریم و رفتارمان با خانواده‌هایشان پرمهرتر و مسئولانه‌تر می‌توانیم سهم بزرگی در اجرا و برقراری قوانین برابر انسانی در شهرمان داشته باشیم
پی‌نوشت ۱: بنی ادم اعضای یک پیکرند که در آفرینش ز یک گوهرند
پی‌نوشت ۲: فعالیت و حضور در اجتماع از حقوق ابتدایی هر شهروندی است.
پی‌نوشت ۳: دچار معلولیت شدن یک اتفاق است که امکان تجربه آن برای هرکسی وجود دارد. نوع برخورد ما با آن مهم‌تر از خود اتفاق است.
دیدگاه شما