کاشان نیوز– امیرحسین ایزدپناه – زهرا رسول زاده: شنبه ۲۴ تیرماه ۱۳۹۶؛ تماشاخانه ماه فرهنگسرای مهر کاشان؛ ساعت ۱۹:۳۵؛ «نادر ملک زاده» مجری خوشصدای کاشانی و از عوامل پشتصحنه این تئاتر، با پوزش برای تأخیر ۳۵ دقیقهای و با خوشآمد گویی به مهمانان، برنامه را رسماً شروع میکند. وی در ابتدای برنامه با اشاره به گروه هنری «میم»، تلاشهای این گروه برای اجرای تئاترهای مختلف در سالیان اخیر در کاشان را تحسین کرده و اتحاد و همدلی اعضای گروه را مهمترین عامل موفقیت و تداوم کار این گروه میداند.
ملک زاده از تئاترهای «تربت»، «گزارش یک تصادف، چهارراه اندیشه، ساعت ۵ عصر» و «آنکه کلوخ بر سر میزند سنگ میخواندش» بهعنوان برخی کارهای شاخص این گروه، نام میبرد. وی سپس از «اکبر رضوانیان» (رئیس شورای مدیریت خانه تئاتر کاشان)، «مهدی سه دهی» (کارگردان اثر)، «مهدی محمدی» (بازیگر و مشاور کارگردان اثر) و «محسن آقا قدیری» (بازیگر اثر) دعوت میکند تا به میان پلاتو آمده و نشست خبری را آغاز کنند. رضوانیان نیز، از «محمد حمیدی شاد» (بازرس خانه تئاتر) دعوت میکند تا به جمع آنها ملحق شود.
تابستان پررونق تئاتر کاشان
رضوانیان در ابتدای صحبتهای خود با اشاره به اینکه معمولاً فصل پاییز برای تئاتر کاشان، پررونق بوده، تابستان امسال را از فصلهای خوب برای تئاتر کاشان نام برد. به گفته رئیس شورای مدیریت خانه تئاتر کاشان، فعالیتهای گروههای تئاتری کاشان، میتواند یک هویت جمعی مثبت برای بچههای تئاتر ایجاد کند. رضوانیان از افتتاح تماشاخانه استاد «بهمن صادق پور» در خانه تئاتر کاشان (که این شبها میزبان تئاتر «چشمهای بسته از خواب» به کارگردانی مجتبی جدی است)، برگزاری کارگاه آموزشی توسط «محمد مساوات» (نویسنده نمایشنامه قصه ظهر جمعه) و برگزاری کلاسهای آموزشی پنجشنبه و جمعه برای کودکان و نوجوانان بهعنوان اتفاقات مثبت این فصل خانه تئاتر کاشان، یادکرد. وی همچنین تئاترهایی از آقایان رضایی و رادبخت را بهعنوان کارهای آینده خانه تئاتر کاشان نام برد.
نکته جالب حرفهای اکبر رضوانیان، اذعان به این مسئله بود که تئاتر «قصه ظهر جمعه» تلاش فردی مهدی سه دهی و گروهش بوده و خانه تئاتر در آن نقشی نداشته است. (البته «محسن آقا قدیری» در قسمتی از حرفهایش، این موضوع را رد کرد و از پیگیریهای رضوانیان تمجید کرد)
رضوانیآنهمچنین گفت که مدتها بود در پلاتوی ماه برنامهای اجرا نمیشد و از اجرای این نمایش، ابراز خوشحالی کرد.
پنج ماه تمرین
در ادامه این نشست خبری، نوبت به «مهدی سه دهی» کارگردان این نمایش رسید تا صحبتهایش را بیان کند. سه دهی گفت، «قصه ظهر جمعه» از اواخر بهمن سال گذشته استارت خورده و این نمایش حاصل پنج ماه تمرین گروهی است. به گفته سه دهی، اجرای این متن، پیشنهاد «مهدی محمدی» بوده و ابتدا نیز قرار بوده است این نمایش در اردیبهشت اجرا شود که به دلیل برگزاری انتخابات ریاست جمهوری، اجرای این نمایش به تیر موکول شده است.
فضای رئال و ملموس
«مهدی محمدی» بازیگر و مشاور کارگردان این نمایش در پاسخ به پرسش مجری درباره چرایی انتخاب این متن، گفت: «این متن، شاخصههای یک نمایشنامه خوب را داشت. درام درست و بجا که کارگردان میتواند بهخوبی آن را اجرا کند، فضای صمیمی رئالیستی و برای مخاطب ملموس ِ متن، بدون نگاههای فرمالیستی، ازجمله این شاخصههاست».
کار پر بازیگر
مجری در ادامه این کار را با متکی به بازیگر دانست و درباره روند انتخاب بازیگران این نمایش از سه دهی پرسید. کارگردان نمایش در پاسخ به این پرسش گفت: انتخاب بازیگران سختیهای خاص خودش را داشت؛ زیرا تئاتر درآمد زیادی ندارد و بازیگران در این نمایش، دلی کارکردند. با توجه به اینکه برخی بازیگران این نمایش مجبور بودند بین کاشان و شهری دیگر در رفتوآمد باشند، هماهنگی بین مجموعه اجرایی نیز سخت بود ولی از همه این مراحل بهخوبی گذشتیم و تغییرات مثبتی نیز داشتیم. امیدوارم بازیگران، حداقل مزد خود را از حضور تماشاگران بگیرند.
اسپانسر
سه دهی در بخش بعدی برنامه، اسپانسرهای مالی این نمایش را نام برد و از آنها به خاطر تقبل برخی هزینهها تشکر کرد. سه دهی گفت در کاشان هنوز نمیتوان به اسپانسر تکی رسید؛ بنابراین چند مجموعه از ما حمایت کردند.
اندکی بعد از شروع برنامه، بنرهای مجموعههایی که سه دهی از آنها نام برد، در دو سمت پلاتو، قرارگرفته بود.
در کار سه دهی بازی نکن!
«محسن آقا قدیری» که به نمایندگی از بازیگران در این نشست خبری شرکت کرده بود، در ابتدای صحبتهایش، گفت: «صادقانه میگویم که اوایل شروع این کار، برخی به من گفتند که در کار سه دهی (به خاطر غیربومی بودن) شرکت نکن! ولی الآن میتوانم بگویم که از حضور در این کار خیلی خوشحال هستم. اوایل کار، مشکل بازیگری و ارتباط، زیاد داشتیم ولی بهمرور و با تمرینهای خوب، بهتر و بهتر شدیم و الآن مثل یک خانواده صمیمی شدهایم». وی همچنین درباره این نمایش گفت: «در اینیک ساعتی که نمایش اجرا میشود، قصهای از زندگی را میبینید».
معرفی عوامل نمایش
در بخش بعدی برنامه، مهدی سه دهی بازیگران این نمایش را یکییکی معرفی کرد. وی حاشیههای حضور بازیگران غیر کاشانی در این کار را بیاهمیت دانست و گفت این کار به نام کاشان در جشنواره استان اصفهان شرکت خواهد کرد. سه دهی سپس به یک اکیپ قوی بیرون کار اشاره کرد و از زحمات بی چشمداشت آنها، تقدیر کرد. «محمد اصفهانیان» بهعنوان مدیر تولید، «محمد رسول مسگری» مدیر صحنه، «نیلوفر جهانگیر» دستیار کارگردان، «آزاده شایسته» منشی صحنه، «زهرا طحانی» دستیار مدیر تولید، «حمید کافی زاده» و «نادر ملک زاده» روابط عمومی، «دانیال ناظر حضرتی» ساخت تیزر، «مژده پسندیده» گیشه و رزرو بلیت، «نازیلا جهانگیر» و «تینا کچوئیان» عکاس و «ابوالفضل عباس زاده» طراح پوستر، ازجمله افرادی بودند که سه دهی از آنها نام برد.
وی همچنین از همکاری سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری برای در اختیار قرار دادن سالن تشکر کرد. سه دهی با اشاره به جمله ابتدای برنامه رضوانیان، گفت که این سالن مدتها بود فعال نبود و ما جمعه به جمعه که به تمرین میآمدیم دکور تکان نمیخورد!
تئاتر و میزان مدنیت جامعه
در بخش بعدی برنامه، مجری از «مهدی محمدی» خواست که اشارهای به موضوع نمایش داشته باشد. محمدی گفت: «داستان یک خانواده در دهه ۶۰ هست که دچار برخی مشکلات اقتصادی شدهاند و تعدادی از اعضای خانواده به خاطر شرایط اجتماعی که دارند میخواهند برای حل این معضلات، معاملهای بر سر خواهر کوچکشان انجام دهند. اتفاقاتی که در خانواده در حال رخ دادن است باعث اختلاف برادرها و کشمکش اعضای خانواده میشود».
محمدی سپس یکی از معضلات تئاتر را نبود اجرای عمومی با مخاطب زیاد دانست و از کاشان بهعنوان شهری که در آن تئاتر اجرا میشود، به نیکی یادکرد و گفت: «تعداد صندلیهای سالنهای تئاتر یک شهر، میزان مدنیت و سطح فرهنگی آن را نشان میدهد». وی استقبال تماشاگر از تئاتر را بهترین دستمزد برای عوامل اجرای یک تئاتر برشمرد و گفت لذت آن از جوایز جشنوارهها بیشتر است.
حضور بخش خصوصی
در بخش بعدی برنامه، خبرنگار «کاشان نیوز» به حضور ملموس بخش خصوصی در این نشست اشاره کرد و ارزیابی سدهی دراینباره را جویا شد. سدهی در پاسخ به این پرسش، گفت: «حضور بخش خصوصی مسلماً مؤثر است؛ زیرا بخش دولتی بودجه چندانی ندارد که بخواهد حمایت کند و طبیعتاً بخش خصوصی است که میتواند به کار کمک کند. امیدوارم این قضیه جا بیفتد و شاهد تداوم حمایت بخش خصوصی از کارهای فرهنگی باشیم. به نظرم اتفاقی که بر سر «مرده ماهیها» افتاد، میتواند نشاندهنده تغییر مثبت در این زمینه باشد. واقعیت این است که بچهها و گروههای تئاتری گاهی برای تأمین ابتداییترین نیازها مثل تغذیه، باید از خودشان مایه بگذارند».
اکبر رضوانیان نیز با اشاره به حضور مثبت بخش خصوصی، تقویت گروههای تئاتری را از عواملی دانست که میتواند منجر به حضور بیشتر و حرفهایتر بخش خصوصی شود.
همچنین «حمیدی شاد» با تشکر از رسانهها برای حضور و حمایت از این برنامه، گفت که رسانهها و همه ما باید سعی کنیم کاری کنیم تا تئاتر بهعنوان یک کالای فرهنگی در سبد خانوادهها قرار بگیرد.
رونمایی از پوستر
در بخش پایانی نشست خبری، مجری از «بهمن صادق پور» پیشکسوت تئاتر کاشان، دعوت کرد تا بهطور نمادین از پوستر نمایش «قصه ظهر جمعه» پردهبرداری کند. عکس یادگاری عوامل اجرایی و خبرنگاران، پایانبخش این نشست خبری بود. نمایش «قصه ظهر جمعه» بعد از تنفس ۱۰ دقیقهای و پذیرایی از حاضران، اجرا رفت.
این نمایش از دوشنبه ۲۶ تیر شروعشده و تا جمعه ۶ مرداد ادامه خواهد داشت. تماشاخانه ماه در فرهنگسرای مهر، هر شب در ساعت ۲۱، میزبان این نمایش خواهد بود. بلیتفروشی این تئاتر، علاوه بر محل اجرا، از طریق سایت «تیوال» نیز امکانپذیر است. «تیوال» معروفترین و فعالترین سایت بلیتفروشی هنرهای نمایشی ایران است. به گفته عوامل اجرایی، ۳ شب نخست این اجرا، با تخفیف ۲۰ درصدی برای تماشاگرآنهمراه خواهد بود.
درباره نمایش
خلاصه داستان نمایش «قصه ظهر جمعه»، در بالا نقل شد. شاید مخاطب با تماشای این نمایش، بیش و پیش از هر چیز، شباهت این نمایش با فیلم تحسینشده «ابد و یک روز» (سعید روستایی، ۱۳۹۴) در ذهنش تداعی شود؛ اما ارزش این اثر وقتی معلوم میشود که بدانیم، متن این نمایشنامه زودتر از «ابد و یک روز» نوشتهشده است. این تئاتر، نمایشی پر پرسوناژ و پر دیالوگ است که داستانی رئال را روایت میکند و جنس متن بهگونهای است که عمقبخشیهای سورئال در بافت آن، جای چندانی ندارد. همچنین به دلیل همین ویژگی، به نظر میرسد، ضرورت شخصیتپردازی دقیقتر و عمیقتر کاراکترهای این نمایش، احساس نمیشده است. درواقع این نمایش را میتوان برشی مقطعی از میانههای اتفاقات یک روز زندگی یک خانواده نسبتاً سنتی دانست و به دلیل شلوغی متن، جنبوجوش موجود در آن و داستانی بودن نمایش، تئاتری نزدیک به فیلم تلقی کرد. خوب درآوردن چنین کارهایی، آنهم با امکانات محدود تئاتر کاشان، انصافاً کار دشواری است و تسلط کارگردان براثر و هماهنگی و یکدستی بازیگران را میخواهد. داستان اجتماعی نمایش، تماشاگر را بهراحتی با خود همراه و درگیر میکند و پایانبندی نمایش نیز، احتمالاً میتواند احساسات او را برانگیزد. سوای داستان اصلی، ظرافتهای خاصی در جایجای متن وجود دارد که میتوان گفت کارگردان در نمایش آن، موفق بوده است. طراحی صحنه، خوب درآمده و به اثر نزدیک است. شاید میشد (با ترفندهایی که نمیدانم) فضاسازی بهتری نیز ترسیم کرد. نور و موسیقی هم باوجودی که نقش پررنگی در اثر ندارند، ولی در جایگاه خوب خودشان قرارگرفتهاند. بازیگران این نمایش، روان بازی میکنند و البته درصورتیکه هماهنگی و تسلط بیشتری بر حرکات و گفتار خود داشته باشند، این روانی بیشتر به چشم میآید و کل اثر را ارتقا میدهد.
بهر روی، اجرای چنین نمایشهایی در کاشان، اتفاقی فرخنده محسوب میشود و حضور و حمایت تماشاگر میتواند، آن را تداوم ببخشد.
دیدگاه شما