همایش دو روزه حق مالکیت ادبی در قمصر کاشان آغاز شد
کاشان نیوز: همایش دوروزه «حق مالکیت ادبی گفته ها و ناگفته ها» که در تاریخ هشتم و نهم شهریورماه در قمصر را انجمن صنفی داستان نویسان تهران با همراهی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار می‌کند.
به گزارش ایلنا، این همایش در روز پنجشنبه هفتم شهریورماه در پایتخت کتاب ایران کاشان با حضور جواد مجابی، شاعر، محمود آموزگار، رئیس اتحادیه ناشران و کتاب‌فروشی‌های تهران، احمد پوری، نویسنده و مترجم، حسین سناپور، نویسنده و جمعی از اعضای انجمن صنفی داستان‌نویسان تهران برگزار شد.
در این مراسم سینا دادخواه، پیام محمود دولت‌آبادی – نویسنده – را برای این همایش خواند.
در متن پیام این نویسنده با عنوان «حقوق نویسنده» آمده است: چندی پیش در ینگه‌دنیا بودم به مناسبت ترجمه و نشر کتاب «طریق بسمل شدن» جلسه‌ای برگزار شد در مرکز نویسندگان نیویورک، در آن نشست ازجمله طرح پرسش شد که شما چرا عضو کپی‌رایت نیستید و آیا با اصل آن، یعنی حق مالکیت نویسنده بر آثار خود، مخالف هستید؟ من با توجه به پیشینه بحث در اوایل دهه ۴۰ ایران پیرامون این موضوع، بحثی که شخصیت‌هایی چون احمد شاملو، نجف دریابندری، جلال آل احمد و دیگرانی به آن پرداخته بودند، گفتم کپی‌رایت به ترویج و تفاهم ادبی- فرهنگی در کشور ما، ایران کمکی بیشتر نمی‌کند، اما ازآنجاکه جامعه و کشور ما به قانون‌مداری و قانون پذیری نیاز دارد و کپی‌رایت ناشران و مترجمان را در دایره حقوق قانونی نویسندگان آثار قرار می‌دهد، من با اصل کپی‌رایت موافق هستم. همان‌جا نام بردم از ناشر- مترجمانی که با فقدان کپی‌رایت در ایران، باز همچنان معیار اخلاق را رعایت می‌کنند و با توافق صاحب اثر یا بازماندگان او، اثری- آثاری را ترجمه و منتشر می‌کنند، به‌مثل از اسدالله امرایی نام بردم که مطمئن بودم او چنین هنجاری را در ترجمه رعایت می‌کند.
در ادامه این پیام آمده است: بنابراین شخصاً موافق قانونی شدن حق نویسنده و حقوق تابع آن بر آثار وی هستم، اگرچه به لحاظ ترجمه اثر- آثاری از خود به زبان‌های دیگر مشکلی وجود ندارد و همچون عضوی از خانواده کپی‌رایت، حقوقم رعایت می‌شود… اما متأسفانه و معترضانه می‌گویم که همان حقوق در کشورم ایران، نه‌فقط رعایت نمی‌شود، بلکه غاصبانه نقض می‌شود و هیچ امکان دادخواهی و دادرسی جدی هم برای من و امثال من وجود ندارد.
دولت‌آبادی در بخش دیگری از پیام خود آورده است: خلاصه کنم و صریح بگویم که بی‌قانونی و سر پیچاندن از ستمی که بر نویسندگان روا می‌شود و گفتن اینکه «ما که مأمور جلب نداریم!» ممکن است داروی مسکنی به بغض و عناد شما باشد، اما در جای خود این چشم بستن‌ها به حقوق پایمال‌شده نویسنده، از سانسور تا جعل و تعریف و کمک به آن، دودی است که به چشم خود هم خواهد رفت؛ زیرا ناتوانی در حاکمیت قانون، آنچه تاکنون شاهدش بوده و آزموده‌ایم، فقط نویسنده را فرسوده و دژخیم‌خو نمی‌کند.
گفتنی است، دراین همایش موضوعات زیر مورد بحث و بررسی قرار می گیرد :
– نویسندگان تا چه حد به حقوق قانونی خود آگاهند؟
– براساس قوانین فعلی نویسندگان از چه حقوقی برخوردارند؟
– لایحه پیشنهادی «حمایت از مالکیت فردی» دولت چه فرصتهایی در اختیار نویسندگان قرار می دهد؟
– چرا به معاهدات بین المللی حامی حق انتشار (کپی رایت) نمی پیوندیم؟
دیدگاه شما