کاشان نیوز – مطهره حاجی‌زاده: پس از  یک سال از زمان روی کار آمدن شهردار منتخب شورای همدلی وقت مصاحبه‌ی خبری اختصاصی با شهردار به اعضای تحریریه کاشان نیوز داده شد.

وقت مصاحبه در ساعت چهار بعدازظهر روز سه‌شنبه ۱۶ مهر، تنظیم شده بود که بر طبق عادت ده دقیقه زودتر خود را به شهرداری رساندیم.

دفتر شهردار از سه اتاق تو در تو تشکیل شده و مراجعان باید از دو خوان بگذرند تا بتوانند با شهردار کاشان ملاقات کنند. ساعت ، ۴:۰۶ دقیقه را نشان می‌دهد و به انتظارِ پشت در اتاق شهردار دعوت می‌شویم تا ایشان نماز بخوانند. درِ اتاق شهردار مثل در استودیو ضبط صدا، کاملا عایق صوتی است و به شوخی بین خودمان گفتیم که کسی نمی‌تواند پشت در اتاق شهردار استراق سمع کند!

آبدارچی برایمان چای آورد و نوشیدنش را آنقدر طول دادیم تا زمان انتظار بگذرد. با خود فکر می‌کردم که آیا چنین روش‌های منتظر ماندن پشت در اتاق مدیران نخ نما نشده است؟ بلاخره ساعت ۴:۳۰ دقیقه به اتاق شهردار دعوت می‌شویم. دلم نمی‌خواهد از این تاخیر نیم ساعته دلگیر شوم ولی وقتی یاد سروقت آمدن ساداتی‌نژاد در نشست خبری اخیرش می‌فتم با خود می‌گویم ای کاش…!

شهردار  با خوشرویی استقبال گرمی می‌کند، هرچند گرمی استقبال شهردار، سردی دمای اتاق را در آن عصر پاییزی کم نکرد؛ آنقدر که مجبور شدیم درخواست کنیم کولر گازی با دمای ۲۵ درجه را خاموش کنند. ابریشمی‌راد پیش از شروع صحبت‌ها اشاره کرد این مصاحبه و معارفه رئیس جدید میراث فرهنگی کاشان، که تقریبا همزمان با این قرار بود، را فراموش کرده بوده و از این بابت عذرخواهی کرد.

به غیر از تیم چهارنفره ما بذرافشان معاونت امور بین‌الملل شهرداری و ولی‌پناه سرپرست امور مالی شهرداری هم حضور داشتند.

همگی دور میز کنفرانس نشستیم. روی میز کنترل‌های کولر و تلویزیون، وسایل پذیرایی و ظرفی پر از شکلات بود. روبروی شهردار یک کلید بود که در طول مصاحبه شهردار آن را فشرد تا منشی گزارش‌هایی که شهردار درخواست می‌کرد را برایش بیاورد. روبروی ما هم کتابخانه‌ای قرار داشت که از تاریخ تمدن ویل دورانت تا کتب مرتبط با کاشان در آن به چشم می‌خورد و روی کتابخانه جام‌های ورزشی که تیم‌های شهرداری کاشان کسب بودند و همچنین نشان سیلک به چشم می‌خورد؛ نشانی که در آخرین نشست خبری گفته بودند طراحی و اعطای این نشان از شهردار بوده و یکی از همین نشان‌ها را نیز پس از جام‌جهانی ۲۰۱۸ روسیه به احسان حاج‌صفی کاپیتان تیم ملی فوتبال اعطا کردند.

از اول تا آخر مصاحبه که حدود سه به طول انجامید، تلویزیون که روی شبکه خبر تنظیم شده در حالت بیصدا روشن بود. هرچند که شهردار در قسمتی از گفتگویش اشاره کردند: با اینکه تمام مدت تلویزیون اتاق‌شان روشن است، اما هیچوقت نگاه نمی‌کنند و حتی برنامه کاشانه را هم بعدا به صورت سی دی می‌بینند.

آقای بذرافشان هم که نگران قرار بعدی شهردار بود چندباری به ساعتش نگاه می‌کرد، ولی شهردار گفت من آمادگی دارم تمام پرسش‌های شما را با حوصله پاسخ دهم.

در میانه گفتگو آبدارچی با سینی چای ترش وارد اتاق شهردار شد. رنگ سرخ چای ترش واقعا اغوا کننده بود و شهردار گفت: از این‌ها فقط برای شما می‌آورند وگرنه برای ما چیز دیگه می‌آورند! ! البته اینکه استکان چای شهردار بزرگتر بود و با نبات شیرین شده بود را قبلا نیز دیده بودیم و شاید تفاوت پذیرایی مدنظر شهردار همین بود!

یک ساعتی از گفتگو گذشته بود که آبدارچی این بار با ظرف میوه وارد اتاق شد. انگار مسئول دفتر شهردار و آبدارچی هم از رفتن‌مان ناامید شده بودند و تصمیم گرفتند با پذیرایی صحبت را خاتمه دهند. شهردار هم پس از دیدن ظرف میوه گفت مایعی، آبی چیزی برایشان بیاورید دهانشان خشک شد و باز دوباره چای ترش آوردند تا شاید به خاطر افت فشار خون ما اندکی از حرارت گفتگو کم شود، انگار از وجود شکلات و گزهای روی میز بی‌خبر بودند که دوپینگی برای ما می‌شد. بار دیگر آبدارچی بشقابی از میوه‌های پوست گرفته و قاچ کرده برای شهردار آورد که از رفتارهای عجیبی است که با مدیران می‌شود و ناخواسته به مهمانان این حس را می‌دهد که برتری مدیر شهری را فراموش نکنیم.

پس از یک سال آن‌قدر گفتنی‌ها زیاد بود که گفتگو تقریبا تا ساعت ۷ ادامه پیدا کرد و شهردار با حوصله به تمامی سوال‌ها پاسخ داد و بعضا با ارائه مستندات و گزارش‌های صورت گرفته پاسخ گفت. از انصاف نگذریم باید گفت صبر و حوصله شهردار برای شنیدن سوالات و مصاحبه‌ی اختصاصی حدودا سه ساعته همراه با پاسخ‌های کامل و گاهی مستند، کمتر در کاشان پیش می‌آید و امید است این رویکرد را در دیگر مسئولان شهرستان هم ببینیم.