جهان از قاب جام جهان‌نما مرگ فجیع جورج فلوید را نظاره می‌کند
کاشان نیوز-ابوالفضل نجیب: دوهفته‌ای می‌شود جهان از قاب جام جهان‌نما مرگ فجیع جورج فلوید را نظاره می‌کند.
تب دادخواهی او جان میلیون‌ها انسان در سراسر امریکا و اروپا و جهان را فراگرفته است. در این مدت همه نگاه‌ها متوجه شهر مینیاپولیس در ایالت مینه سوتای امریکا و سایر شهرها و ایالت‌هایی است که به‌عنوان همدردی و صیانت از حقوق شهروندی آرامش کاخ سفید را آشفته و به کابوس بدل کرده‌اند. مرگ جورج فلوید اخبار کرونا و مرگ روزانه ده‌ها و صدها نفربر اثر کووید نوزده را از سیطره رسانه‌ها به زیر کشانده و به صدر نشسته. به یک معنی مردم امریکا علیرغم تحمل مرگ بیش از یکصدهزار هم‌وطن قربانی کووید نوزده، اما مرگ یک رنگین‌پوست را متمایز و متفاوت و واکنش‌ها به مرگ او را به یک بحران فراگیر داخلی و جهانی تبدیل کرده‌اند. تا جایی که طی روزهای گذشته هرگاه به‌ضرورت در گوگل درباره موضوعاتی که حرف اول آن‌ها با میم و ف شروع می‌شود جستجو کردم نام‌های مینیاپولیس و فلوید آوار می‌شدند. در این میان الحق و الانصاف مسئولین و مقامات جمهوری اسلامی ایران و هم رسانه ملی و شبکه‌ها و سایت‌های دولتی در دفاع از فلوید و مظلومیت او سنگ تمام گذاشتند.
به‌عنوان یک انسان – ایرانی و مسلمان هر چه فکر می‌کنم به وجدان فردی و روح جمعی مردم امریکا حق می‌دهم تا گلوی این مردک زردنبو را بگیرند و آن‌قدر فشار دهند تا مثل جورج فلوید ملتمسانه خس‌خس کند که نمی‌تواند نفس بکشد. این وجدان به جوش آمده که فریاد و آتش می‌زند و دادخواهی می‌کند، می‌داند که وارث چه ارزش‌ها و دستاوردهای بزرگ و شکوهمندی در تاریخ نوپا و نوظهور امریکا و مبارزات آزادیخواهانه است. این وجدان زخم‌خورده می‌داند آبروی این تمدن سر به فلک کشیده نه با برج و باروها و آسمانخراش ها و نه وال‌استریت که به جان انسان‌های بسیاری سیاه و زرد و سفید اما شرافتمندی گره‌خورده که درراه حقوق شهروندی و صیانت از کرامت و منزلت انسانی جان‌باخته‌اند.
مردم امریکا می‌دانند بنای این نام و سرزمین رؤیایی و حتی به‌زعم ما خودشیفته و متکبر، مدیون انسان‌های تاریخ‌سازی چون لینکلن و لوترکینگ و مالکوم ایکس و … هم جان‌فشانی‌های میلیون‌ها زن و مرد فرودست و محروم برای کسب آزادی و نصب تنها تندیس آن در امریکا است.
روح و وجدان آمریکایی با چنین تاریخ و عقبه‌ای هرچند در مقایسه با بسیاری ملت‌ها جوان، اما معنی آزادی و منزلت انسانی را خوب می‌فهمد.
این مردم خوب فهمیده‌اند آن‌همه آوازه و عظمت و سروری هرچند آمیخته با غرور، اما بدون حفظ دستاوردهای تاریخی پشیزی نمی‌ارزد.
می‌دانند بی‌تفاوتی و انفعال در قبال جان جورج فلوید حتی متهم به خلاف و خطا، به او محدود و ختم نخواهد شد، چنانچه نشده و نخواهد شد؛ و حالا به قول ایرانی‌ها دریافته گربه ستم و بی‌قانونی و تبعیض را همان‌جا و دم در حجله باید کشت.
برخی کلیپ‌های پخش‌شده در شبکه‌های اجتماعی حاوی تصاویری از زندگی شخصی فلوید است که به اشتراک گذاشتن آن در فضای مجازی و از نگاه اخلاقی ما حتماً که ناپسند و می‌تواند قابل سرزنش باشد؛ اما مگر برای ملتی که آزادی حریم شخصی او به رسمیت شناخته شده می‌تواند اهمیتی داشته باشد که فلوید از حریم مشروع شخصی چگونه استفاده کند. می‌خواهد یک پورن استار باشد، یا یک قدیس یا هر چیز دیگر.
برای این روح جمعی تن آدمی شریف است به جان آدمیت و نه الزاماً آن جانی که ما به شریف و غیر شریف تعبیر و تقسیم می‌کنیم. فقط همین جانی که نفس می‌کشد و در چارچوب قوانین شهروندی تعریف و محترم شمرده شده.
گیرم که در این دادخواهی شماری فرصت‌طلب و منفعت‌جو و ماجراجو بریزند و آتش بزنند و حتی غارت کنند که علی‌القاعده این فرصت‌طلبان همیشه و در همه کجای دنیا بوده و خواهند بود. چه اهمیتی دارد، اهمیتی اگر باشد در نفس و ماهیت واکنشی است که از سر دادخواهی مثل آسمان قرمبه بر سر این زردنبوی کاخ سفید فرود بیاید. همان‌که معترضان به مرگ فلوید را غارتگر و آشوب‌طلب می‌خواند؛ و نباید فراموش کند با رأی همین آشوب‌طلبان به ریاست قدرتمندترین دمکراسی جهان رسیده است. این نمک‌نشناسی است که مشروعیت خود را از مردم بگیرد و در همان حال به چیزی متهمشان کند که از همان روزهای اول رقابت‌های انتخاباتی همواره به آن متهم بوده.
در این میان حتی گیریم جو بایدن بخواهد از این نمد برای خود کلاهی ببافد. خوب ببافد، مگر پاگیری اولیه حقوق انسان‌ها در امریکا و اروپا از ابتدا با همین نمدبافی‌ها شروع و به چنین دستاوردهای عظیمی منجر نگردیده. اگر قرار است بایدن حتی به بهانه صیانت از حقوق شهروندی و تضمین آن باد کله ترامپ را خالی و آن را به دیوار کاخ سفید بکوبد، چراکه نه؟ چه چیزی بهتر از این‌که در جنگ گرگ‌ها جان و امنیت گوسفندان تضمین شود. اگر قرار است جنگ جمهوری‌خواه و دمکرات به تضمین و بسط و نهادینه شدن هر چه بیشتر حقوق شهروندی منتهی شود چراکه نه؟
اگر قرار باشد واکنش جمعی امریکا و اروپا و … به بیرون آمدن تراشه‌های جاخوش کرده بر پیکره دمکراسی و سوسیال‌دمکراسی آمریکایی و اروپایی و بالمآل برانگیخته شدن روح آزادیخواهی در جمیع نفوس جهانیان بیانجامد، چراکه نه؟
جهان اگر تغییری کرده باشد که کرده، اگر چیزهایی در مقایسه با یک قرن اخیر اتفاق افتاده باشد که افتاده، بیش از هر چیز مدیون همین پایداری و مبارزات مردمی در برابر انواع ستم‌های اجتماعی و فردی و دفاع از حقوق شهروندی و منزلت و کرامت انسانی است. تجربه‌های اجتماعی و تاریخی نشان می‌دهد مردم جهان جز با طریق مشارکت و روح جمعی راهی برای حصول به آزادی و حقوق مدنی و شهروندی ندارند.
دیدگاه شما