کاشان نیوز-پیمان گرامی:
۱- خلط فانتزی موفقیت فردی با مفهوم سعادت جمعی، راز رکود و مردگی جوامعیست که مردمانش به سرنوشت جامعه خویش بیاهمیت هستند. اصلیترین بازیگر صحنه این خلط متعفن، سلبریتیها، یا چهرهها هستند.
۲- روند سلبریتی سازی در جهان سوم، روندی مطلقاً سیاسی و تاکتیکی است (البته در جوامع توسعهیافته هم در سطحی دیگر همینگونه است)، چراکه در چنین جامعهای به دلیل سیطره الیگارشی (نظام قبیله سالار) و انحصارطلب، امکان رشد و بالندگی و کسب ثروت و شهرت، توأمان با مسئولیتپذیری اجتماعی و سیاسی، بدون نظارت و کنترل، مطلقاً امکان ندارد.
۳- به این دلیل است که در توجیه فقدان، حذف و سرکوب ساختارهای زمینهساز فرهنگی و حمایتی که از ضرورتهای نیل یک جامعه به سعادت جمعیست، سلبریتیها قرار است در جلوهگریهایشان همهچیز را به هوش و استعداد و پشتکار و نهایتاً موفقیت فردی حواله بدهند (آنچه این جماعت کوتوله از آنهم بیبهرهاند).
۴- کار این بچه ژیگولوها به همینجا ختم نمیشود، آنها ضمن این کار، مصرف را بهعنوان فضیلت تبلیغ میکنند (استندآپ مبلغهای متحرک) تا جامعه در ولع حریصانهای، غوطهخوران لابهلای کالاها و تفاوتهای ساختگی، به دنبال هویت خود بگردد.
۵- ولع بیپایان جاری در فضای مجازی برای نمایش نسخههای تصویری از روند زندگی، نسخهای از جامعهای است که بهطور ناخودآگاه سلبریتی شدن را بهعنوان افق سعادت شبیهسازی میکند.
۶- در چنین جامعهی سرگرم و سستی، یک سعادت جمعی طبیعی، یعنی باران هم در کسری از ثانیه سیلی ویرانگر خواهد شد: آنجا که باز صحنه شوآف سلبریتیهاست.
۷- سلبریتیها حاکمان حوزه عمومی هستند.!
۸- به یاد محذوفانی که هیچکس با آنها عکسی به یادگار نگرفت.
دیدگاه شما