کاشان نیوز -محمد علی خرمی: روزنامه نگاران با قلبی اندوهناک برای خبر مرگ سلطان تیتر ایران تیتر زدند. خواندن تیتر ” حسین قندی درگذشت” کافیست تا تمام لبخندها، درسها و تیترهای استاد برای لحظاتی در ذهن مرور شود.

حسین قندی را با کتاب ” روزنامه نگاری نوین” شناختم. این کتاب اولین کتابی بود که برای آموختن روزنامه نگاری با آن آشنا شدم و تا سالها چون یار مهربان هرکجا که می رفتم رفیقم بود.

برای مصاحبه دوره آموزش روزنامه نگاری که رفته بودم پرسیدند : ” شما در این زمینه مطالعه هم داشته اید؟” و من بی معطلی پاسخ دادم:”بله؛ کتاب روزنامه نگاری نوین دکتر قندی”.

وقتی که از کتاب او نام می بردم باورم نمی شد که قرار است چند سالی شاگرد ” دکتر حسین قندی ” باشم.

روزها سپری می شد و دانشجویان هر روز به او علاقمندتر. لباسهای رنگی با ترکیب های متنوع می پوشید و قبل از کلاس منتظر بودیم تا ببینیم اینبار استاد چه لباسی پوشیده است.

گاهی سختگیری های او کلافه مان می کرد اما لبخندش جرات اعتراض را از ما می گرفت. بحث هم که می کردیم کوتاه نمی آمد و معتقد بود بهترین تیتر همان تیری است که او زده است. حق با او بود. بهترین تیتر تیرهای سلطان تیتر بود.

لبخندش را هیچ گاه فراموش نمی کنم. با لبخند تلخی می گفت. ” شماها هم باید دیوانه باشید”. معتقد بود که روزنامه نگار شدن هیچ توجیهی ندارد. کسی که روزنامه نگار می شود یا باید عاشق باشد و یا دیوانه.

تجربه تلخ روزهای پایانی عمر این استاد بزرگ روزنامه نگاری ایران حرفش را تایید می کند. استاد رفت و تلخی هایی که بر او رفت در تاریخ زندگی یک روزنامه نگار ثبت شد. تلخی هایی که باعث می شود کسانی را که به دنبال روزنامه نگاری هستند یا دیوانه بخوانیم یا عاشق.