رودخانه یعنی خانه رود؛ اگر خرابش کنید؛ خانه‌تان را خراب خواهد کرد
«ساعت زمین» و سطح بالای سیل‌خیزی در شهرستان کاشان
کاشان نیوز-علی خالوئی: شهر زیرزمینی نوش‌آباد به طَبَع مراکز مهم جهانی و ایرانی «ساعت جهانی زمین» را باهدف کاهش بار فشار بر منابع زمین ست و توسط مجامع جهانی خاصه نوآوری جمعیت‌های محیط‌زیستی سیدنی استرالیا (از سال ۲۰۰۷) آغاز شد را بیش از ۹ سال است برگزار می‌کند؛ این حرکتی است «آگهی‌دهنده»، «طبیعت‌دوستانه» و درخور تقدیر و ستایش.
ناگفته نماند ساعت زمینی را ایرانیان قریب به یک دهه است ارج می‌نهند، البته «برج میلاد تهران» از سال ١٣٩٠ پرچم‌دار اجرای آن ست، از ساعت ٨:٣٠ لغایت ٩:٣٠ شب دهم فروردین هرسال برگزارکننده «ساعت زمین» است در ایران.
کارشناسان معتقدند که زمین توان تولیدش بسیار کاهش‌یافته است به‌گونه‌ای که تولید مواد غذائی که کل سال ۲۰۱۸ را باید همپوشانی می‌داشت در هفت ماه نخست آن به اتمام رسید و برای سیر نمودن اهالی زمین در پنج ماه باقی‌مانده لازم می‌بود دست به دامان «غذاهای تراریخته» و یا «جهش‌یافته» می‌شدیم که متأسفانه گریزی از آن نبوده و نیست.
البته مرسوم است در «ساعت زمین» یک‌ساعتی چراغ‌های شهرها را خاموش کنند تا «کلیه اهالی ساکنین زمین» را به تفکر «کاهش مصرف» و «کاهش فشار بر منابع زمین» دعوت نمایند.
این «کاهش تولید مواد غذایی» را وقتی در کنار این تیتر از کامنت‌های کانال تلگرامی مهندس درویش قرار می‌دهیم متوجه می‌شویم که ما با «زمین» و «خودمان» به قول فردوسی‌پور؛ «چه می‌کنیم؟!»
«ایرانیان پنج برابر مردمان انگلستان غذا هدر می‌دهند!!!»
این آش، آن‌قدر شور شده که «کمیته محیط‌زیست پارمان اتحادیه اروپا» از مردم جهان خاصه اروپاییان، خواهش کرده است؛ تا فراخوان بزرگی ترتیب دهند تا حتی‌المقدور تا سال ۲۰۳۰ «دورریز مواد غذائی» تا ۵۰ درصد کاهش یابد.
درویش، آورده که «روزنامه گاردین» طی گزارشی ۴۲ سازمان از ۱۵ کشور با چیزی حدود ۴۷ هزار نفر تاکنون در این فراخوان شرکت کرده‌اند؛ فراخوان «کاهش دورریز مواد غذائی تا ۵۰ درصد تا سال ۲۰۳۰».
با عنایت به ارقام مذکور؛ «اروپا سالانه ۸۸ میلیون تن هدر رفت غذا» دارد، مقدار غذائی که می‌تواند ۵۵ میلیون نفر را سیر نماید. فقط در انگلستان این رقم برابر هفت میلیون تن است، مواد غذائی که به قول نماینده مجلس حزب کارگر انگلیس، هنوز قابل‌مصرف است، ولی دور ریخته می‌شود.
درویش عنوان می‌کند، ضمن اینکه علی‌رغم فشاری که کل اروپا به انگلستان برای کاهش مواد غذائی دارد؛ متأسفانه در ایران که جمعیتی نزدیک به انگلستان دارد بیش از ۴۰ درصد کل هدر رفت غذا را در اروپا دارد.
افزایش نیاز به غذا و هدر رفت آن، یعنی افزایش نیازهای نامیمونی همچون: انتقال‌های آب بین‌حوزه‌ای، تغییر کاربری‌های مراتع به کشاورزی، افزایش نیازمندی‌های محصولات تراریخته یا «دست‌کاری شده ژنتیکی» و «تغییر کاربری‌های جنگل‌ها» به اراضی کشاورزی و زراعی که درنهایت باعث افزایش بیماری‌های سرطانی و رشد نامبارک سرانه هزینه‌های بهداشتی بیش‌ازپیش خواهد شد.
اگر جنگل‌ها و مراتع را از دست بدهیم، سیل‌های شیراز، آق‌قلا و ترکمن‌صحرا و بسیاری دیگر ازاین‌دست افزایش خواهد یافت.
کارشناسان مدیریت منابع مرکز تحقیقات کشاورزی و منابع طبیعی استان اصفهان معتقدند سیل‌خیزی بالاترین سطح خطرپذیری در شهرستان کاشان را دارد. خطرپذیری بالای ۸۵ درصد که در صدر اولویت خطرات زیست‌محیطی شهرستان است.
مطابق «آموزه‌های دینی» و «ملی» ما ایرانیان هدر رفت مواد غذائی و افزایش پسماند، کاری بسیار زشت و نابخردانه است.
«طبیعت»، «زمین» و «خودمان» را با کاهش مصرف مواد غذائی و جلوگیری از هدر رفت غذایمان می‌توانیم نجات دهیم.
ساعت زمین تنها و تنها خاموشی «یک ساعت» «چراغ‌ها» و «لامپ‌ها» نیست، ساعت زمین رعایت دقیق «اصول همزیستی با زمین» است.
نقل‌قولی بسیار حکیمانه و کارشناسانه از مهندس حامی، از کارشناسان حوزه محیط‌زیست و منابع طبیعی کشور در سال‌های ۵۰: «رودخانه یعنی خانه رود؛ اگر خانه‌اش را خراب کنید؛ خانه‌تان را خراب خواهد کرد».
اصول احترام به زمین را برای بقای خودمان رعایت کنیم. فردا که خیر همین‌الان هم بسیار دیر است.
دیدگاه شما