کاشان نیوز– محمود ساطع: تمام این ماه و فصل و سالی را که گذشت رکاب زدیم. رکاب زدیم از این کوچه به آن کوچه، از کوی و برزن و خیابان تا شهر به شهر بلکه جای ماشینها، دوچرخهها سبز شوند در کوچه و خیابانهایی که دیگر جای زیستن آدمی نیست و شدهاند انبوه چهارچرخ قوطیهای لندوک که هورت هورت بنزین سر بکشند و مرئی و نامرئی، زمین و زمان و آب و درخت و پرنده و چرنده و خزنده و آدمی را به میرائی زودهنگام بکشانند.
نه که چهارچرخهها بد باشند که در جای خود عزیز و گرامیاند، اما اگر قرار بشود جای دویست و پانصد و هزار و چند هزار قدم زدن و رکاب زدنمان را بگیرند برای رفتن به سرکار و خرید نان و سبزی و احیانا میوهای، همان به که کناری خپه و خفته باشند، شاید پرندهای بیاید رویشان، یا گربهای زیرشان بنشیند و کوچه و گربههای همسایه را دید بزند و مرنو، مرنویی بکشد.
میان آن همه آمدنها و رفتنها و رجوع به سیستم اسقاط اداری برای مجاب کردن مدیران و از ما بهتران برای ایجاد خط دوچرخه و امکانات و الحاقات وابسته به آن در شهری چون کاشان، مشتی باد هم بر کف دستمان ننشست اما طرح افکنی از دوچرخه، دهها یادداشت و نوشته، مقاله و جستار و یادنوشت و داستان شد، طرح و خط و قلم شد بر خاکستری کاغذهایی چند به سیصد و بیست صفحه که این روزها، در بهار ۱۴۰۰ میتوانید ببینید و بخوانیدش. قدردان و سپاسگزار دوستان تحریریه و همهی یاران دیده و ندیده که تاب و توش و توانمان شدند در نوشتن و گردآمدن این دادههای گرامی برای کاج سبز، شمارهی شهر و دوچرخه.
میماند تماشا و خواندن شما گرامییان و پا در رکاب شدن در کوچه کوچهی شهرها…
نسخههای فیزیکی کاج سبز را از پیشگاه، دکه و ساربوک بخواهید و نسخهی مجازی آن را از روی طاقچه بردارید. باشد که آموختگیمان از هم فزونی بگیرد و شهرهامان، ساخت و ساحتی دیگر گونه بیابند.
#فصلنامه_کاج_سبز شهر_و_دوچرخه
دیدگاه شما