کاشان نیوز- سعید غلامیان: کاشان حدفاصل نطنز و قم است با فاصله‌ای کمتر از صد کیلومتر، اما تغییرات آب و هوایی کاشان و امکانات کاشان با این دو شهر زمین تا آسمان متفاوت است.

کانون اختصاصی ریزگرد در بالا دست مشکات، تغییر یک و نیم درجه‌ای دما در کاشان ظرف یکسال گذشته، پایین رفتن سطح آب زیرزمینی که باعث فرونشست زمین در نقاطی از دشت کاشان شده است،… از یک طرف و ازطرف دیگر کشاورزی کاشان با بلعیدن ۹۰ درصد آب زیرزمینی و تولید سبزی و صیفی‌جات و پنبه و صدور آن به خارج از دشت کاشان مدت‌هاست به غارت آب مشغول است و صدای کارشناسان دلسوز را بلند کرده است اما مردی پیدا نمی‌شود که قدم در این راه پرتلاطم بگذارد و مانع این کشاورزی ویران کننده شود.

قنات‌ها و کاریزهایی که زمانی آب را از فواصل دور از خنکای دل زمین به مزارع وباغات می‌بردند و کثیری از خانه‌های شهروندان را هم میهمان و بهره‌مند از لطافت و خنکی کرده و تخصص مردان هنرمند و متفکر کویر را زبانزد عام وخاص کرده بودند، هر روز فرسوده‌تر شده و احدی به فکر آنها نیست و به محض کوچکترین اتفاقی در مسیر قنات در قلب مادرچاه لوله و پمپی فروکرده و آب را بیرون کشیده در جهنم کانال‌های سیمانی و لوله‌های پلی‌اتیلن به مزارع تفتیده و بی‌حاصل می‌کشانند.

جهادکشاورزی، برای جبران کم آبی تابستان با دادن وام و تسهیلات بازار استخرهای ذخیره آب زمستانی را رونق بخشیده که هم سفره‌ آب زیرزمینی پایین دست این استخرها را نابود کرده و هم تبخیر آب را شدت بخشیده و به بحران دامن می‌زند-بگذریم از تخریب مراتع و صحاری و اراضی محل احداث آنها-.

مدیر مهمترین اداره آب کاشان اعتقادی به بحران آب ندارد ولی مدیر آبفا که معتقد به بحران آب است برای مقابله با آن سایه‌بان برای کولرهای قاتل آب را پیشنهاد می‌دهد و فرماندار هم اعلام میکند: «به محض وصول شکایت با هماهنگی دادستان محترم و نیروی انتظامی پلمپ شده و از برداشت آب جلوگیری بعمل می‌آید».

اما هنوز غرش چاه‌های غیر مجاز حتی خواب آب را در چشم چشمه‌هایی که سال‌هاست طعم آب را نچشیده‌اند ویران کرده و با تمام توان آب از چند ده و صدمتری بیرون می‌کشند و حتی «کنتور حجمی هم افسار برداشت بی‌رویه را نکشید»، کولرهای آبی به تبخیر بی‌‌حد و حصر مشغول‌اند و سال‌هاست که قرار است قیمت برق کاهش یابد تا کاشانی‌ها خانه‌های مستقر در حاشیه کویر که دیگر حتی شباهتی اندک با خانه‌های نیاکانشان ندارد را با کولرهای گازی خنک کنند و در مصرف ۴۰ ملیون لیتر آب صرفه‌جویی کنند، اما این وعده به افسانه شبیه‌تر شده است تا واقعیت.

در این وانفسا اگر یک نفر هم جرئت کند به هدروی این آب کمیاب و بحران زده در خیابان‌های شهر اعتراض کند با توهین و داد و فریاد نمایندگان مردم پاسخ می‌شنود زیرا انتقاد ممنوع است و تعریف و تمجید آزاد، کسی را سر دیدن واقعیت نیست و همه حرف است و حرف.

بنابر این نتیجه می‌گیریم که شهروندان اسراف کار بدون رعایت صرفه جویی و کولرهای آبی پرمصرف و کشاورزی نادرست به همراه چاه‌های غیرمجاز -بحران نه- که کمبود آب را ایجاد کرده و مدیران هم هرچه سخنرانی و اعلام خطر می‌کنند این مشکلات حل نمی‌شود!

واقعاً مدیریت و تخصص در کجا باید بکار آید و خودش را نشان دهد؟ سهم مدیران شهر در پیش‌گیری، کنترل و مدیریت شهر بخصوص در شرایط خاص و بحران چقدر است؟ تفاوت سخنان مدیران و اظهارنظرهای عوام در تاکس و اتوبوس و کوچه و خیابان در چیست؟ کسانی که به خود اجازه داده‌اند بر مسندها و صندلی‌های مدیریتی شهر تکیه بزنند چقدر با مردم عامی تفاوت دارند؟ این تفاوت را در کجا می‌توان دید؟ تعیین معاون و مشاور و روابط عمومی آنهم از نوع بین المللی و صدور دستور و بیانیه و … و شرکت در همایش‌ها و دعوت از مهمانان داخلی و خارجی و سخنان دهن پرکن گفتن و عکس‌های تکی و دو نفره بر در و دیوار شهر زدن… از همه برمی‌آید بخصوص که از مرتبه بالادست و آمرانه باشد و مخارجش هم از جیب مردم، اما در عمل کاشان از مدیریت و تخصص کارشناسان خود که حقوق‌های قابل توجه هم می‌گیرند -که نباید از آنها سخن گفت و طرح آنها دادگاه دارد و مجازات و …- چقدر مستفیض شده است.

این همه اداره… جهاد کشاورزی و راه و مسکن و شهرسازی و امور آب و آبفا و شهرداری و فرمانداری و شورا و منابع طبیعی و دادگستری و حمایت از محیط زیست و دارایی و صنعت و معدن و نیروی انتظامی و … صدها نهاد و ارگان وسازمان متمتع از بودجه عمومی قرار است در اینگونه مواقع چکار کنند؟