کاشان نیوز- اعظم السادات مسعودی علوی : در محله تاریخی سلطان امیر احمد کاشان کوچه ای قرار دارد که به سنگ پلویی مشهور است. وسط این کوچه در چوبی کوتاهی تو را به کارگاه قدیمی شعربافی هدایت می کند که 5 متر از کف کوچه پایین تر است  کارگاهی  با سقف بلند و پنجره هایی که نور را به عمق کارگاه هدایت می کند، سه دستگاه چوبی  شعربافی  و  نخ های ابریشمی و حرکت گاه و بیگاه دفتین ها جوانی را  جذب ارثیه پدری  کرده، میراثی که این روزها دومین مهر اصالت یونسکو را برای دست بافته های خود دریافت کرده است خبرنگار ما به بهانه این موفقیت با مهدی محتشمی هنرمند جون صنایع دستی به گفتگو نشسته است:
این هنرمند شعرباف  خود را چنین معرفی می کند؛ مهدی محتشمی اهل و ساکن کاشان با 36 سال سن با مدرک تحصیلی لیسانس در رشته مدیریت بازرگانی که از بچگی و در کارگاه سنتی و خیاطی پدرم با شّعربافی آشنا و به کار یادگیری این هنر مشغول شدم.مدتی به علت تحصیل در دانشگاه و اشتغال به شغل های دیگر از این هنر دور بودم ولی دوباره  از سال 81 به این هنر بازگشتم.
استاد خاصی در این هنر نداشتم و بیشتر از رفت و آمد در کارگاه پدرم و دیگر کارگاه ها و نگاه به کارهایی که انجام می دادند و علاقه خودم،این هنر را یاد گرفتم.البته پدرم و استاد یاالله در یادگیری من نقش زیادی داشتند ونزدیک به 10 سال است که با اداره میراث فرهنگی همکاری دارم و در نمایشگاه های برگزار شده محصولاتم را عرضه می کنم و تا کنون دو بار موفق به اخذ مهر اصالت یونسکو شده ام یک بار در سال 88 و امسال نیز برای بافت شال و البسه سنتی.
محتشمیان با تعریف معنای لغوی واژه “شعر” می گوید:شّعر؛در لغت نامه دهخدا به معنی موی باریک و نازک آمده است و نخی که استاد کاران پارچه بافی در کاشان به کار می بردند آنقدر نازک و باریک بوده که این اصطلاح برای آن بکار برده شد.
تاریخ پارچه بافی در کاشان از آثاری که از تپه های سیلک کشف شده مربوط به هزاره های هفت تا پنج قبل از میلاد مسیح است.در کاشان بیش از 40 نوع پارچه بافته می شد و هفت هزار دستگاه پارچه بافی وجود داشت.در دوره سلجوقیان هنر پارچه بافی به اوج خود رسید و بعد از آن در دوره صفویه پارچه های زری، مخمل، چیت، تافته، کتان، ابریشم، نخ، پشم و مانند اینها بافته می شد و آنچه که به اسم پارچه شّعر معروف است همان دستارها و سربندهایی است که کردها استفاده می کرده اند.
این جوان هنرمند کاشانی با اشاره به اینکه از سال 81  برای اولین بار با همان دستگاه های چوبی و همان تکنولوژی بافت قدیمی پارچه هایی طراحی کرده که برای شال، مانتو، رومیزی، روتختی، پرده و البسه سنتی استفاده می شود می گوید: در سال 88 این پارچه برای اولین بار به ثبت جهانی سازمان یونسکو رسید و خوشبختانه مورد توجه علاقه مندان نیز قرار گرفته است.
محتشمیان خواستگاه هنر شعر بافی را  بیشتر در محله های قدیمی کاشان از جمله سلطان امیر احمد،سنگ پلوی،کوشک صفی و میدان ولی سلطان که در حال حاضر نیز در محله های سنگ پلوی و کوشک صفی کارگاههایی وجود دارد می داند و ادامه می دهد: البته کارگاهی در میدان ولی سلطان وجود داشت که به علت قدمت بنای آن و عدم رسیدگی به استحکام آن از طرف مالک و مسئولین ، بعد از یک روز کاری،وقتی که کار به اتمام رسیده بود ویران شد و الحمدلله به کسی آسیبی نرسید.
وی  از اساتید بزرگ و معروف کاشان استاد میرزا حبیب خادم که پیش از این  رئیس صنف شعر باف ها نیز بود و هنوز در قید حیات است یاد می کند و می گوید جوانان باید تجارب و هنر این اساتید بزرگ را که تعداشان اندک است را فرا گیرند.
این  استاد کار شعربافی در خصوص سبک طراحی کارهایش می گوید: من  بیشتر خودم طراح کارهایم هستم و از سبک و روش خاصی پیروی نمی کنم و از طرح ها و رنگهای اصیل مثل طرح میله بافی و رنگ آبی فیروزه ای استفاده می کنم.و تا کنون دو کار را به یونسکو ارسال کرده ام که اولی در سال 88 یک شال هفت رنگ با طراحی و بافت خودم با نخ های ابریشم و پنبه با استفاده از هفت میله باریک و هفت میله پهن که هارمونی رنگی خوبی داشت، و دومی در سال جاری سه دست مانتو که یکی از آنها به مقر یونسکو ارسال شد که هر دو آنها مهر اصالت دریافت کردند.
جوان شعرباف کاشانی با تاکید بر اینکه این هنر می تواند به عنوان یک شغل مورد توجه قرار گیرد می افزاید: من دو کارگاه در محله های سنگ پلوی و کوشک صفی دارم که مجموعاّّ 10 نفر در این کارگاهها مشغول به کار هستندکه کارهای نخ تابی، ماسوره پیچی، ماکو، چله پیچی، طراحی، بافندگی و خیاطی  را انجام می دهند ولی متأسفانه امروزه جوانان رغبتی به این هنرها ندارند و مراجعه کنندگانی برای کارآموزی نداریم یا تعدادشان خیلی اندک و غیر بومی هستند.
محتشمیان با اشاره به تلاش برای کاربردی کردن دست بافته هایش می گوید: از این پارچه ها به عنوان رومیزی و پرده،  شال ،مانتو، کت و شلوار استفاده می شود و اخیرا استاد شهرام ناظری هم برای یکی از کنسرت هایش لباس  گروه خود را به ما  سفارش داده که در حال طراحی و آماده سازی پارچه آن هستم  همچنین بسیاری  از بازیگران و شخصیت های هنری کشور در کارهایشان از محصولات و البسه ما استفاده کرده و مشتری ما هستند و گردشگران خارجی هم از کارهای ما برای هدیه و سوغات استفاده می کنند .
این هنرمند جوان کاشانی که از معدود جوانان این روزگار است که پیشه پدرش را سرمسق خود قرار داده ضمن استمداد از مسئولین میراث فرهنگی برای ترمیم ساختمان کارگاهش خواستار اختصاص غرفه یا محلی  برای عرضه آثارش است و می گوید: با توجه به نیاز این هنر به معرفی ، بازاریابی و تبلیغ جا دارد مسئولین  نسبت به اختصاص محلی دائمی برای نمایشگاه و عرضه محصولات از این هنر حمایت کنند و یا اجازه ایجاد غرفه ای در یکی از آثار تاریخی مثل باغ فین را به ما بدهند.