کاشان نیوز: آخرین اجرای نوزدهمین جشنواره بینالمللی نمایشهای آیینی سنتی «قصههای پرماجرای کشتی نوح» در کاشان، روز پنچ شنبه در مجموعه خانه اطلسی برگزار شد.
پنجشنبهشب گذشته، یکی از آخرین اجراهای نوزدهمین جشنواره بینالمللی نمایشهای آیینی سنتی در کاشان متعلق به نمایش «کشتی نوح» در ژانر کودک بود.
مریم معترف «کارگردان نمایش کشتی نوح» که فراگیری کار هنری خود را از سال ۵۰ در دانشکده هنرهای زیبا آغاز و بهتدریج در کار دوبله، بازیگری و تهیهکنندگی نمایشهای صحنهای و تلهتئاترهای تلویزیونی و سپس با بازیگری در سینما و تلویزیون ارائهکنندهی کارهای مختلفی شد، در هتل سنتی اطلسی کاشان و پس از پایان این نمایش که مخاطبش کودک و ترکیبی از پردهخوانی و نقالی بود به سؤالات ما اینگونه پاسخ داد… .
من تاکنون بارها به کاشان سفرکردهام و هر بار هم که به این شهر آمدهام، آن را بیشتر دوست میدارم. شهری با سبک معماری خاص و آثار تاریخی و سنتی زیبا که بهشخصه همیشه از تماشای آنها لذت میبرم. این بار اما سفرم به کاشان خیلی جالبتر بود چون وقتی اعلام کردیم برای اجرای کارمان در جشنواره به کاشان میرویم و وقتی عکس این خانه – محل اجرا – را برایمان فرستادند، خیلی استقبال کردیم.
چون نمایش ما نمایشی نیست که برای قاب صحنه باشد، لذا در هر مکان و جایی میتوان آن را اجرا کرد. بچههای گروه وسایل را میگذارند داخل صندوق و شهر به شهر با همین صندوق و وسایل نمایش، کار را اجرا میکنند؛ اما از یکجهت چون کار ما- کشتی نوح- با پردهخوانی و نقالی همراه بود، احساس میکنم فضای محل اجرای امشب در کاشان هم با نمایش دارای قرابت بود. ولی خوشحالم که آمدیم به کاشان و در قالب جشنواره آیینی سنتی امشب تماشاگران خوبی هم داشتیم و توانستیم حین نمایش با آنها بده بستان و ارتباط هم داشته باشیم،
نکتهای که درباره این نمایش دوست دارم روی آن تأکید کنم استفاده از وسایل بازیافتی به شکل عروسک و اسباببازی است. چون همانطور که همه میدانیم پلاستیک به طبیعت و محیطزیست لطمه میزند. این استفاده خلاقانهی عروسکی از وسایل بازیافتی پلاستیکی، کار یکی از بچههای گروه ماست که در نمایشهای قبلیمان هم از این عروسکها استفاده کردهایم. در متن این نمایشها خواستیم به بچهها یاد بدهیم با همراهی پدر و مادرها، بهجای اینکه این مواد بازیافتی پلاستیکی را دور بریزیم تا طبیعت را خراب کنند، از آنها ادوات جدیدی برای زندگی بسازیم مثل عروسک و وسایل مختلف دیگر.
نمایش «کشتی نوح» را برای این جشنواره آماده کردیم و درواقع اولین اجرای کشتی نوح در کاشان بود. نمایش دیگری در همین ژانر بانام «قصههای من و تو و رستم و شاهنامه» را حدود سه سال قبل اجرا کردیم با همین فرم و وسایل بازیافتی که نمایش مخصوص کودک و نوجوان بود و سعی کردیم بچهها را با شاهنامه و ادبیات کهن کشورمان آشتی بدهیم.
من در حوزه تئاتر برای خودم محدودیت و کار صرف در یک ژانر تعریف نکردهام. چهکار جدی، چه پردهخوانی و چهکار جدی تئاتری و چه ژانر کودک، وقتی برای خودم هدفی تعیین میکنم و موضوعی برایم دغدغه میشود آن را پی میگیرم و به روی صحنه میبرم.
انتقال بخشی از جشنواره به کاشان کار خوبی است، من هم خوشحال شدم چراکه دوست ندارم همه جشنوارههای هنری و نمایشی فقط در تهران که شهری دودآلود و وسیع است و رفتوآمد در آن مشکل، برگزار شود. عدم تمرکزگرایی در اجرای جشنوارهها را من هم استقبال میکنم چون بدین شکل کالای فرهنگی هنری در شهرستانها هم توزیع میشود و میتوان بهطور مثال بافاصله کوتاه در یک روز همه کارها را دید. در دنیا هم بیشتر جشنوارههای فرهنگی و بینالمللی بزرگ در شهرهای کوچک برگزار میشود و خیلی کم پیش میآید که پایتختها بهطور کامل میزبان اجراها باشند.
امیدوارم که بازهم بتوانم در کاشان به ارائه کارنمایشی و تئاتری بپردازم چون این شهر را جور دیگری دوست دارم.
دیدگاه شما