کاشان نیوز: آیت‌الله حسین عرب در چهارمین شب ویژه‌برنامه «تعزیت آفتاب» شام‌گاه چهارشنبه در مسجدالحسین در سخنانی با موضوع «عاشورا و قدرت منطق و استدلال» با بیان این‌که اگر امام حسین (ع) در این زمان و زمین حضور داشت، در طبقه‌بندی معروف‌ها و منکرات جامعه، چه ترتیب و ردیفی اتخاذ می‌کرد؟ به بیان دیگر باید به این پرسش جواب بدهیم که بزرگترین منکر جامعه کدام است؟ تاکید کرد: بزرگترین منکرها انسداد فکری، جلوگیری از بروز اندیشه‌های مختلف، سانسور، ایجاد جوّ کاذب، مصلحت‌سازی‌ها و مشروعیت‌سازی‌های غیرقابل قبول، قدیس‌سازی‌های غلوآمیز، تابوکردن و حریم‌سازی‌های خلاف واقع و نشاندن «منطق قدرت» به‌جای «قدرت ِ منطق» است.
استاد دروس سطوح عالی حوزه با اشاره به آیه ۷۹ سوره مبارکه و با بیان این‌که قرآن کتاب رحمت است ولی در آیاتی از قرآن، «لعن» هم به کار رفته است اظهارداشت: استنباط می‌شود که کسانی که با اِعمال قدرت کاذب و تغییر حقیقت، جلو رشد و تعالی انسان را گرفته‌اند، سه مرتبه مورد سرزنش جدی خداوند قرار گرفته‌اند. اگر بقبه لعن‌های قرآن را هم بررسی کنیم، متوجه می‌شویم که هر جا در قرآن، لعنی به‌کار رفته است، به این دلیل بوده که حق بزرگی از بشر ضایع شده است.
وی به فرازی از زیارت اربعین، که خطاب به خدا و در وصف امام حسین آمده است: «اعطیته مواریث الانبیاء» اشاره کرد و بیان داشت: به عقیده من، در رأس همه میراث‌ها و سرمایه‌های انبیا، آگاهی آن‌ها بوده است. بنابراین اگر یک فرد یا یک نظام اجتماعی و سیاسی، بخواهد ببیند در راه حسین هست یا خیر، باید این مقیاس را لحاظ کند.
عضو مجمع روحانیون مبارز کاشان با تصریح بر این‌که از نظر فقه شیعه، وقتی صحبت از «مصلحت نظام» می‌شود، منظور نظام زندگی انسان است، نه نظام مساوی با قدرت و مصلحت قدرت جایی در شریعت ندارد اظهارداشت: یک نمونه از مشروعیت‌سازی‌ها و مصلحت‌سازی‌های غیر واقعی که در قرآن ذکر شده است، مربوط به «فرعون» است. در آیه ۲۶ سوره غافر، از زبان فرعون آمده است که اجازه بدهید موسی را بکشم، زیرا خوف آن را دارم که موسی دین شما را عوض کند! و روی زمین فساد کند! این مشروعیت سازی خلاف عقل و خلاف عدل است. در حادثه عاشورا نیز چنین مشروعیت سازی مصلحتی وجود دارد. عبیدالله به مسلم می‌گوید آشوبگر و فتنه‌گر.
عرب با اشاره به آیه‌ای از قرآن که در آن تصریح شده هرکس «انسان»ی را بدون این‌که فرد کشته‌شده مرتکب قتل شده یا فسادی انجام داده باشد بکشد، مانند این است که همه انسان‌ها را کشته است. تاکید کرد: امام حسین (ع) برای احقاق حقوق اساسی‌اش که اولین آن حق حیات است، به فضائل خودش اشاره می‌کند و بعد از آن می گوید حتی اگر این‌ها را هم قبول ندارید، آیا من به عنوان یک انسان، حق حیات ندارم؟ آیا من کسی از شما را کشته‌ام یا مالی را دزدیده‌ام یا قطع عضوی کرده‌ام که می‌خواهید من را بکشید؟
استاد دروس سطوح عالی حوزه تاکید کرد: اگر تاریخ را دقیق بررسی کنیم، متوجه می‌شویم مظلومیت امام‌حسین (ع) قبل از گودال قتلگاه، بیشتر از مظلومیت او بعد از گودال قتلگاه است. علامه طباطبایی می‌گوید در طول ۱۰ سال امامت ایشان، مردم مسلمان هم عصر او، فقط ۲ سؤال شرعی از ایشان پرسیدند و این به آن دلیل بوده است که قدرت حاکم اجازه نمی‌داده است دایره فعالیت علمی و عملی امام بیشتر شود. این یعنی غلبه «منطق قدرت» بر «قدرت منطق». اگر بخواهیم هدف قیام امام حسین (ع) را در یک جمله خلاصه کنیم می‌توانیم بگوییم امام حسین (ع) برای بازگرداندن عقلانیت به جامعه قیام کرده است.
دیدگاه شما