محمد درویش کنشگر محیطزیست گفت: بخش عظیمی از سنگهای برداشت شده از مهمترین منبع تولید آب شیرین کاشان (کرکس کوه) تبدیل به سنگقبر لاکچری میشود.
شهر تاریخی جدیدی در کاشان کشف شده که نشانههایش در حال بیرون آوردن است.
درویش در گردهمایی که با حضور حافظان محیطزیست منطقه کاشان و آران و بیدگل برگزار شد گفت: روزانه ۴۵۰ کامیون ۱۸ چرخ سنگ از کرکس کوه برداشت میشود که بخش اعظم آن برای ساخت سنگ قبور لاکچری سر از قبرستان درمیآورند!
وی تأکید کرد: باید تلاش کنیم که مهمترین منبع تولید آب شیرین کاشان یعنی کرکس کوه را حفظ کنیم و اجازه ندهیم روزانه ۴۵۰ کامیون هیجده چرخ سنگ از آن برداشت شود.
بخش عظیمی از سنگهای برداشت شده از کرکس کوه را برای قبور لاکچری هزینه و سر از قبرستان درمیآورد.
درویش اظهار داشت: شگفتانگیز است بگویم اخیراً در کاشان برای تأسیس یک انجمن روزنامهنگاری تأسیس کنند اتفاقی با یک شهر جدید تاریخی مواجه شدند که نشانههایش در حال بیرون آوردن است.
کاشان شهری که دستکم در طول تاریخ چند هزارساله ۳ بار در اثر سیل و زلزله مدفون شده است. کارهایی که معماران شریف کاشانی برای بهسازی ابنیهی تاریخی و بروز کردن آن انجام میدهند گواه ارزشهای بیبدیل کاشان و آران و بیدگل است که میتوانند مانند صندوق ارزی پایدار برای این منطقه پول بیافریند.
در اصفهان نیز تپهای کشف شده به نام تپهی اشرف که میتواند شهری بزرگتر از تخت جمشید باشد اما چون پولی برای حفاری وجود ندارد همینطور زیر خاک نگهاش داشتهاند.
وی افزود: اگر دلمان برای کاشان و آران و بیدگل میسوزد بهجای سرمایه گزاری در مورد تأسیس صنایع آب بر، برای حفاریهای باستانشناسی سرمایهگذاری کنیم.
کویر شناس و رئیس کمیته محیطزیست در کرسی سلامت اجتماعی سازمان جهانی یونسکو گفت: آران و بیدگل به دلیل جذابیتهای منحصربهفرد و قرار گرفتن در یکی از قطبهای فرهنگی ایران حرفهای زیادی برای توسعه گردشگری فرهنگی تاریخی و طبیعی دارد و مرنجاب یکی از چشماندازهای فوقالعادهای از منظر گردشگری هستند.
درویش یادآور شد: استان اصفهان ازنظر تنوع و تعداد صنایع آب بر، بدون شک یک رکورددار است.
محمد درویش گفت: من به بسیاری از استانهای کشور سفر کردهام یکی از مطالبات عدهای از مردم چند استان ایلام، سیستان و بلوچستان، کهکیلویه و بویر احمد و خراسان جنوبی مدام این جمله را تکرار می کنند و گلایه دارند که آقای مهندس، مدیر بومی برای ما انتخاب نمیکنند، فرماندار بومی نیست، استاندار بومی نیست، دلسوز منطقه نیستند و چون دلسوز منطقه نیستند ما محروم ماندهایم.
وی گفت: یکی از استانهایی است که بیشترین مدیر بومی را در خودش دیده و علاوه بر آن بیشترین مدیران ارشد حکومتی و دولتی ما از استان اصفهان است؛ یعنی طبق آمارهایی که مرکز آمار ایران منتشر کرده اصفهان جزو سه دسته اول تولید مدیران ارشد است که به ترتیب تهران، اصفهان، آذربایجان شرقی و خراسان رضوی در رتبهی اول تا چهارم قرار دارند.
اما وقتی گزارش سازمان زمینشناسی، نقشهبرداری، سازمان محیطزیست و نرخ بیابانزایی سازمان مناطقِ کشور را بررسی کنید میبینید که ۴ استان بحرانی ایران که از بدهکارترین استانها ازنظر اکولوژیکال فوت پرینت یا رد پای بومشناختی که در معرض فروپاشی یا کلپس هستند همین ۴ استانی است که ذکر شد.
درویش با اشاره به این ۴ استان که مدیرانش با نیت خیر تلاش کردند که از متوسط کشور به شهر، استان و یا سرزمینشان بیشتر عنایت شود گفت: چرا نتوانستند کیفیت درخورتری برایشان به ارمغان بیاورد؟ دلیلش این است که ما برای اینکه بتوانیم به سمت رفاه و پایداری زندگی حرکت کنیم، علاوه بر اینکه به مدیران دلسوز نیازمندیم که عرق سرزمینی داشته باشند به مدیرانی هم نیاز داریم که آیندهنگر باشند که فهم بومشناختی داشته باشند و مواردی را ببینند که بقیه نمیبینند و صدایی را بشنوند که بقیه نمیشنوند.
وی افزود: ما دشمن هیچ کارآفرینی عزیزی که دنبال افزایش تولید و اشتغال زاییست نیستیم و فقط میگوییم از سرنوشت تلخ دریاچه ارومیه، جازموریان، بختگان، ارژن، پریشان و هورالعظیم عبرت بگیریم و ببینیم آنجا چه اتفاقی افتاده است که ما تکرار نکنیم.
دیدگاه شما