کاشان نیوز-محمود ساطع: سال‌های آغازین دهه‌ی پنجاه خورشیدی زمانی که زندان و شهربانی کاشان ساخته می‌شد، کیلومترها تا خانه‌های مسکونی فاصله داشت.
در دهه‌‌های شصت و هفتاد تبدیل زمین‌های کشاورزی به مسکونی، ساخت شهرک انقلاب، کوی مفتح، احداث بلوار مطهری و همچنین واگذاری زمین‌های وقفی پشت زندان تا میدان معلم برای ساخت مسکن طبقات نیازمند، زندان را در محاصره‌‌ی خانه‌ها و بافت نوظهور شهری فرو برد.
قرارگیری زندان در بافت شهری به انضمام ناکارآمدی و فرسودگی ابنیه‌ی آن، کمبود فضا و شمار فراوان زندانیان، دلایل اساسی برای انتقال و جابه‌جایی مکان زندان کاشان به شمار آمد و بلاخره پس از دوازده سال، با اعتباری افزون بر هشتاد میلیارد تومان، زندان جدید کاشان در حوالی روستای یزدل ساخته شد.
دادستان محترم کاشان در مصاحبه‌ای به تاریخ ۱۲/ ۳/ ۱۴۰۰ تغییر مکان زندان کاشان را «در راستای توسعه استانداردهای قضایی و احترام به حقوق شهروندی و جلوگیری از ایجاد مزاحمت و ترافیک شهری در منطقه قدیمی شهر» دانسته و افزوده‌اند «هرچند فرسودگی ساختمان زندان و همچنین وجود آن در منطقه مسکونی ناخرسندی مردم را فراهم کرده اما تلاش می‌شود زندان فعلی که در بافت شهری قرارگرفته هر چه سریع‌تر جمع‌آوری شود.»
حالا پسینِ این‌همه گاه و هزینه کردِ میلیاردها تومان، تصمیم نهادهای فرادستی برای برجا ماندن زندان و انتقال معتادان از سراسر استان به آنچه معنایی دارد؟!
سال‌هاست محلات مجاور زندانِ کاشان از بوی نامطبوع توالت‌ها تا ازدحام و شلوغی جمعیت شاکی هستند. از سوی دیگر جز دو بوستان کودک و انقلاب که به‌واسطه‌ی ساخت زیرگذر از اضلاع و ابعاد آن کاسته و درختان و زمین بازی‌اش را از میان برده‌ایم، این منطقه فضای عمومی درخور دیگری ندارد.
رویه‌ی درست و به جایی‌ست که چون پایتخت و دیگر مراکز بزرگ شهری، زندانِ قدیم و تأسیسات آن را با مقاوم‌سازی ابنیه و به پیرایی به مجموعه‌ای فرهنگی هنری تبدیل کنیم. تبدیل زندان به موزه، کتابخانه، فرهنگسرا و زمین بازی، پاره‌ای از پیشنهاداتی است که می‌تواند در محرومیت‌زدایی این محلات و کاهش آسیب‌های اجتماعی آن بسیار مؤثر باشد.
امیدوارم مدیریت شهری، نهادها، رسانه‌ها و کنشگران فرهنگی و اجتماعی کاشان؛ اضلاع و پیامدهای انسانی این مهم را پی‌جوی شده و برابر ساده‌انگاری و سهل‌انگاری مدیران فرادستی و تصمیمات نابه‌جای‌شان کوتاهی نورزند.
دیدگاه شما