کاشان نیوز – مهدی آریا: «ارتکاب فعل حرام»؛ عنوان آخرین اتهامیست که «وحید رضا صادقپور»، هنرمند عرصه تئاتر و طنز کاشان بابت اجرای یک برنامه شاد برای یک موسسه خیریه با آن مواجه شده است!!
البته این مورد تنها موردی نیست که این هنرمند کاشانی و دیگر هنرمندان فعال در این عرصه طی سالیان گذشته با آن روبرو شده اند بلکه هنر آنها و نحوه اجراهایشان نیز بارها و بارها با هجمه ها و انتقادات متعدد و متفاوتی روبرو شده است.
جدا از مباحث فنی و ایرادات به اصطلاح مذهبی، ذکر این نکته ضروریست که در ایران خنداندن مردم کار بسیار سخت و طاقت فرسایی است. مردمی با تنوع قومی، مذهبی، فرهنگی، روانشناختی، مالی و سلیقه ای بسیار زیاد. منطقه فرهنگی کاشان هم به عنوان جزئی از این کشور پهناور صحنه سلایق و دیدگاه های مختلف است.
حال اگر شما بخواهید در چنین محیطی کار کنید و مردمی را که در شرایط سخت اقتصادی کنونی هر روز با مشکلات زیادی دست و پنجه نرم می کنند و روزشان را به سختی به شب رسانده و فشارها و استرس‌های مختلفی را تحمل می کنند را کمی بخندانید با کار بسیار سختی روبرو هستید.
رادیو و تلویزیون به عنوان رسانه ملی هم که سالهای سال است که تبدیل به رسانه «میلی» شده و برنامه هایش هم باب طبع عده ای خاص می باشد و کلا تصویری از مردم و کشورمان ارائه می کند که با واقعیت های موجود فاصله بسیاری دارد. بیشتر برنامه ها و سریال‌ها هم به خاطر همین فاصله با واقعیت‌ها چندان مخاطبی نداشته و تعداد زیادی از اقشار جامعه وقت خود را پای برنامه های ماهواره ای و شبکه های اجتماعی سپری می کنند.
حال اگر کسی بخواهد در این فضا کاری جهت خنداندن و پر کردن اوقات فراغت مردم و همشهریان خود انجام دهد با مسائل و مشکلات زیادی روبرو می شود. وقتی پای سلایق و حساسیت‌ها مذهبی و دینی هم در میان باشد که دیگر جای خود دارد. عده ای هم که کلا نه خودشان کاری جهت شاد کردن مردم انجام دهند و نه می توانند ببینند که کسانی در این عرصه فعالیت کنند.
پس هر روز به بهانه ای سنگی جلوی پای آنها می گذارند و به قول معروف به هر چیزی گیر می دهند تا آنها را از صحنه حذف کنند. از چادر به سر کردن و آرایش کردن گرفته تا خواندن آواز و حرکات موزون!!
یکی از مشکلات عرصه تئاتر و سینمای ما، محدودیت‌های فراوانیست که برای بازیگران زن وجود دارد و از انجام بسیاری از امور و فعالیت‌ها در این عرصه محروم هستند. این مسایل باعث شده تا بازیگران مرد با گریم و لباس‌های زنانه تا حدودی این محدودیت‌ها را دور زده و عملا جای خالی زنان را تا آنجا که می توانند پر کنند.
اگر در شبکه های اجتماعی بگردیم امثال این موارد را در بسیاری از شهرهای ایران پیدا می کنیم که با توجه به فرهنگ و رسومات منطقه خود، در نقش زنان بازی کرده و خنده را بر لبان مخاطبان خود جاری کرده اند و طرفداران و دنبال کنندگان زیادی را هم در منطقه خود و هم در دیگر مناطق کشور به دست آورده اند.
مسلما اگر نمایش آنها جذاب و جالب نبود و با معیارهای فرهنگی و اجتماعی تضاد قابل ملاحظه ای داشت با این حجم از مخاطبین روبرو نمیشد و مردم خودشان آنها را طرد می کردند و کارهایشان بازخورد آنچنانی در سطح جامعه نمی داشت.
اینکه در یک شهر و منطقه تعداد بسیار زیادی خواستار ادامه کار و برنامه های آنان هستند نشان دهنده سازگاری فعالیت‌های آنان با فرهنگ عامه را دارد و آنرا مخل و بر هم زننده رسوم و آیین‌های خود نمی دانند و هیچ شخص یا نهادی هم نمی تواند خود را معیار فرهنگ عمومی و شاخص کل جامعه قرار دهد.
این روزها شادی و خنده دُر نایاب شهر و کشور ماست و اگر کسانی در این عرصه فعالیت می کنند باید از آنها حمایت کرد و مسلما انتقاداتی به بعضی محتواها و اجراها وجود دارد که باید با رایزنی و تعامل آنها را حل و فصل کرد نه اینکه با انواع اتهامات باعث دلسردی و مهاجرت هنرمندانمان از منطقه و کشورمان بشویم که نمونه های آن بسیار زیاد است و هر کدام به دور از زادگاه خود در حال ارائه توانمندی‌ها و درخشش در عرصه های مختلف هستند.
جدا از مباحث فنی و ایرادات به اصطلاح مذهبی، ذکر این نکته ضروریست که در ایران خنداندن مردم کار بسیار سخت و طاقت فرسایی است. مردمی با تنوع قومی، مذهبی، فرهنگی، روانشناختی، مالی و سلیقه ای بسیار زیاد. منطقه فرهنگی کاشان هم به عنوان جزئی از این کشور پهناور صحنه سلایق و دیدگاه های مختلف است.
اگر در شبکه های اجتماعی بگردیم امثال این موارد را در بسیاری از شهرهای ایران پیدا می کنیم که با توجه به فرهنگ و رسومات منطقه خود، در نقش زنان بازی کرده و خنده را بر لبان مخاطبان خود جاری کرده اند و طرفداران و دنبال کنندگان زیادی را هم در منطقه خود و هم در دیگر مناطق کشور به دست آورده اند.
دیدگاه شما