کاشان نیوز-سعید آقایی: گر در سرت هوای وصال است حافظا/باید که خاک درگه اهل هنر شویبد.

نبال حواشی ایجاد شده در خصوص اجرای موسیقی ماهور به سرپرستی اینجانب در مراسم نشست صممیمانه هنرمندان کاشان با شهردار محترم و به تولیت سازمان فرهنگی اجتماعی ورزشی شهرداری لازم آمد مطالبی هر چند به اختصار خدمت دوستان و هنرمندان و دلسوزان فرهنگی شهر معروض دارم بامید رفع مشکلات و موانع و دغدغه‌های اهالی فرهنگ و هنر شهر.

آنچه که واقعیت این روزهای فضاهای اینچنینی کشور است و اکثر ما گل و بلبل‍‎های گلستان آن را همه روزه شاهد و ناظر هستیم از تعطیلی و پلمپ شهر زیرزمینی نوش آباد تا لغو تئاتر عتیقه‌های کاشان و کنسرت بابک جهانبخش و لغو کنسرت گروه ماهور در اسفندماه در خوانسار و … عمق فاجعه فرهنگی کشور بیش از پیش نمود و بروز می‌کند.

جالب است که تمامی این مشکلات هم برای کارهای مجوز دار و پس از سیر روال قانونی آن حادث می‌شود و واقعا تاسف برانگیز است که متولی فرهنگ و هنر این سرزمین کیست؟؟

جایگاه قانون کجاست و تعهد و التزام به قانون توسط کدام نهاد قانونی می‌بایست ضمانت شود ؟؟

آنچه که در پنج شب نشست هنرمندان با شهردار محترم واضح و روشن بود اینکه خوشبختانه شهردار بسیار دغدغه‌مند و دلسوزی در حوزه مسائل اجتماعی و فرهنگی داریم و نگاه دقیق و به روز ایشان در مسائل فرهنگی ستودنی است.

این امر فرصتی است که همیشه عاید یک شهر نمی‌شود و می‌بایست از ظرفیت و پشتوانه ایشان در حوزه رفع معضلات فرهنگی و هنری بهره فراوان جست.

ولی متاسفانه بقدری بی‌قانونی در برخی مسائل رواج یافته و هر شخص و مرجع و نهادی در حوزه اختیارات خود بصورت خودمختار عمل می‌کند که این‌ نگرش مثبت و پتانسیل توان‌مند در مواجهه با مشکلات صدرالذکر دچار چالش و حاشیه می‌شود و سطح وسیعی از انرژی و توان خود را فقط می‌بایست صرف رفع معضل و حاشیه بنماید و این یعنی فرصت سوزی و بایکوت انگیزه‌ها و توانایی‌ها!!!

شهرداری و نهادهای وابسته در اجرای موسیقی گروه ماهور و محدودیت خانم نوازنده در حضور روی سن مقصر اصلی نیست.

مقصر اصلی اعمال نظر سلیقه‌ای و شخصی آنهم در بعد غیرفنی و غیر کارشناسی از سوی نهادهای بیرونی است. چیزی که هم اکنون متاسفانه در کشور به یک رویه تبدیل شده و با نهایت توان و قدرت قصد تخریب و تضعیف فرهنگ و هنر جامعه را دارد!!!

هدف اولیه گروه موسیقی ماهور ، اجرای بدون حاشیه و باز شدن فضای کار جهت اجراهای بعدی دوستان موزیسین شهر با همراهی نوازندگان خانم بود. عقیده ما بر این بود در شهری که به هیچ عنوان اجازه حضور نوازنده خانم در همراهی با آقایان‌ روی صحنه داده نمی‌شود ، همراهی یک نوازنده زن با سایر اعضا ولو اینکه دیده هم نشود بشرط اجرایی بدون حاشیه و با محتوا و کیفیت کار بالا می‌تواند برای اهالی موسیقی این امکان را فراهم آورد که در دفعات بعدی مطالبات خود را محکم تر و مصمم تر خواستار شوند.

مگر قرار است با حضور یک نوازنده زن در همراهی با گروه آقایان آنهم با رعایت کامل شئونات و عرف حاکم بر جامعه چه اتفاق ناخوشایندی حادث شود؟؟

مگر زنان نیمی از بدنه جامعه نیستند؟؟

مگر می‌شود آنان را از صحنه هنر که صحنه زندگی و ساخت جامعه است حذف کرد؟؟

مگر تئاتر و سینما بدون حضور زنان امکانپذیر است؟؟

چرا بجای رفع مشکل و خواست حاکمیت قانون بدنبال پاک کردن صورت مسآله هستیم؟؟ چرا همیشه در جامعه باید بجای سیاست اصلاح سیاست حذف حاکم باشد؟؟

انتقاد اصلی به نهادها و جایگاه‌هایی است که بدون رعایت عرف و اصول قانونی در اموری که به سیستم و نهادی دیگر مربوط می‌شود دخالت می‌کند ، او را به چالش می‌کشد و وظایف یک مرجع و یا حتی وزارتخانه قانونی را مختل می‌کند.

توقعی که ما هنرمندان و اهالی فرهنگ از متولیان این عرصه خصوصا اداره ارشاد ، شهرداری ، دانشگاه و … داریم این است که در برابر خواسته ها و مطالبات بحق و قانونی هنرمندان بیشتر پافشاری کنند ، التزام تمام مراجع شهر را به قانون خواستار شوند و در برابر هر فشاری از ناحیه هر کس براحتی تسلیم نشده و از حقوق این قشر مظلوم و بی پناه جامعه تا‌حد توان‌حمایت‌کنند.

حافظ تو ختم کن که هنر خود عیان شود
با مدعی نزاع و محاکا چه حاجت است