کاشان نیوز- محبوبه قدیریان: کتاب گلستان و بوستان و غزلیات به بازنویسی و گردآوری جعفر ابراهیمی و مسعود علیا و تصویرگری فرشید شعیفی و مهدی طباطبایی 
کتابی به نشر پیدایشِ است که کتابی خواندنی هم برای بزرگسالان و خصوصاً برای نوجوانان نوشته شده است.
سعدی برای همه کسانی که از سرچشمه ادبیات فارسی آب می‌نوشند نام آشنایی است.
آثارماندگار او چه در شعر و چه در فارسی جاودان مانده است بلکه همچون حلقه‌ای عظیم در روند تکاملی شعر ایران قرار گرفته است. در این کتاب برخی از زیباترین حکایت‌های گلستان بوستان و گزیده‌ای غزلیات انتخاب و بازنویسی شده است.
سعدی در اوایل قرن هفتم به دنیا آمد و تا سال ۶۹۱ تا ۶۹۶ زیست. زمانی که با یورش وحشیانه مغولان همراه بود و شیراز به تدبیرحاکم وقت از دست مغولان وحشی باقی ماند.
سعدی در جوانی به بغداد رفت و در نظامیه بغداد به تحصیل امور دینی و ادبی پرداخت. سپس سفر‌هایی به شام و حجاز کرد و در زمان اتابک سلغری ابوبکر سعدبن زنگی به شیراز آمد و منظومه بوستان را در در سال ۶۵۵ ه ق به وی تقددیم کرد.
بوستان در قالب مثنوی سروده شده و حاوی حکایت‌هایی شیرین و کوتاه است و در ده باب تنظیم و تدوین یافته است. شاعر در سبب نظم بوستان به این ده باب اشاره کرده است.
سعدی یک سال پس از سرودن بوستان کتاب ارزشمند گلستان را نوشت که شاهکاری است بزرگ در نثر فارسی. گلستان در واقع بوستانی است که شاعر آن را به نثر مسجع نوشته است. سبک نثر این کتاب در اوج زیبایی و بلاغت است. نویسندگان و شاعران زیادی پس از سعدی کتاب‌هایی به تقلید از شیوه نثر گلستان نوشتند که بهارستان جامی نمونه‌ای از آنهاست
گلستان و بوستان وی سرشار ازحکایت‌های پندآموز درباره شاهان و زورمندان است. شاعر در این حکایت‌ها جانب عدل و داد و ستمدیدگان و مظلومان را گرفته و از ظلم شاهان انتقاد کرده است. او در حالی که آن‌ها را ازستم و بیدادگری بر مظلومان نهی کرده است انتقاد از ظلم آنان را با شیرینی پند و اندرز در هم آمیخته است. سعدی همواره طرفدار حق و حقیقت بود و شاعری آزاده بود.
برای شناخت سعدی باید آثار او را خواند و در شعر‌هایش دقیق شد تا به زیبایی آشنا و نهان سخن او پی برد. پرداختن به عظمت شعری شاعری چون او در این مختصر ممکن نیست و قطره‌ای از دریای شخصیت او را آشکار نمی‌کند. سعدی به اهمیت آثار خود آشناست که می‌گوید:
به چه کارآیدت از گل طبقی
از گلستان من ببر ورقی
گل همین پنچ شش روز و شش باشد
وین گلستان همیشه خوش باشد
همه ما غالبا این نوشته سعدی را خوانده یا شنیده‌ایم که متناسب حال و هوای این روزهاست:
«فراش باد صبا را گفته تا فرش زمردین بگسترد و دایه ابر بهاری را فرموده تا بنات نبات در مهد زمین بپرورد. درختان نوروزی را به خلعت قبای سبز ورق در بر گرفته و اطفال شاخ را به قدوم موسم بهار شکوفه بر سر نهاده. عصاره نایی به قدرت او شهد فایق شده و تخم خرمایی به تربیتش نخل باسق گشته. »
دیدگاه شما