کاشان نیوز ــ فاطمه حسنزاده: ۲۳ مهرماه روز جهانی زن روستایی است. «شهیندخت مولاوردی» مشاور رییسجمهور در امور زنان در انتهای پیام تبریک خود به زنان روستایی به مناسبت این روز، از تلاش خود برای رسیدن به روز ملی در تقویم ایران برای این قشر خبر داد.
اختصاص یک روز به زنان روستایی در تقویم ملی، عالیست ولی به شرطی که بعد از آن پیشرفتی حاصل شود، نه مثل تمام روزهای ملی که سوژهٔ مورد نظر فقط همان روز کانون توجه است و بقیه روزها به فراموشی سپرده میشود.
با تغییر نسلها زنان اکثر روستاهای این اطراف سه دسته شدند. دسته اول مادربزرگانی که هنوز سادهزیست هستند و در راهروهای محکمه پزشکان، با خاطرات خود در امور کشاورزی و دامداری زندگی میکنند و یا هنوز سرپا هستند و از صبح مشغول دوشیدن شیر و کاشتوبرداشت محصولات هستند.
دسته دوم نوههای این زنان هستند که با زندگی مجلل خود، زندگی کاملا در تضاد با دسته نخست دارند و از زندگی روستایی و ساده نسل مادربزرگها رها شدهاند و غالبا در شهرها زندگی میکنند و خوی و خصلتی شهری پیدا کردهاند.
اما دسته سوم؛ زنانی هستند که بین نسل اول و و سوم، هم باید دختر باشند و هم مادر، زنانی که باید مادران خود را در منزل روستایی با کمبود امکانات تر و خشک و دختران خود را در منزلهای مدرن شهری حمایت کنند.
دستهٔ سوم همان زنانی هستند که اگر در زمان جوانیشان کیفیت زندگی روستایی تقویت میشد، شاید الان شهرها آنقدر شلوغ نبود. همان زنانی که بهخاطر صورتهای آفتابخورده و دستان زود به چرک نشسته، توسط بعضی از همسالان شهرنشین خود دهاتی خطاب میشدند و میشوند.
این نسل بهخاطر همین تحقیرها نگذاشتند میراث سادهزیستی مادرانشان به دخترانشان برسد. نسلی که انگشتانش هزاران هنر دارد، اما فرایند هنرنمایی خود را دو دستی تقدیم مهاجرین کردند.
این نسل هنوز در جوشقان و روستاهای اطراف قالی میبافند، در نشلج و اطراف گیوه میچینند، در روستاهای کوهستانی گردو و بادام را برای فروش آماده میکنند، زعفران میچینند و خشک میکنند و … ولی متاسفانه در حال درجا زدن هستند.
نسل مادران ما دارد تمام میشود بدون اینکه ذرهای از وجود خود را به نسل بعد داده باشد.
بانو مولاوردی! زنان روستایی ما هویت ندارند، اگر تمام روزهای سال را به نامشان در تقویم و تاریخ ثبت کنیم اما همچنان با تحقیر، «دهاتی» خطاب شوند، کاری نکردهایم.
