کاشان نیوز– دکتر میر سید محمد مواظب: حکمای قدیم ایران الگوی سلامتی افراد را در رعایت و تنظیم مزاج شخصی فرد با ۶ اصل مهم و ضروری دانسته‌اند. این ۶ اصل به مبانی حفظ الصحه (سته ضروریه) معروف هستند که عبارتند از: تغذیه، پاکسازی بدن، تعادل روانی، تنظیم خواب و بیداری، تناسب آب و هوا، ورزش. در طب اسلامی-سنتی هر یک از افراد به فراخور برخورداری یکی از مزاج‌های چهارگانه باید رفتارهای صحیح و منظمی را در ۶ اصل ضروری داشته تا بتوانند علاوه بر حفظ سلامتی، از بیماری‌ها نیز در امان باشند. مزاج‌های ۴ گانه عبارتند از مزاج گرم و خشک که صفراوی، مزاج گرم و‌تر که دموی، مزاج سرد و‌تر که بلغمی و مزاج سرد و خشک که سوداوی می‌نامند. دانستن مزاج اولین اصل برای حفظ سلامتی است که طبیب آن را بر اساس سن فرد، جنس، سحنه (وضعیت اندام از لحاظ غلبه چربی یا خون) میزان خواب و بیداری، رنگ پوست، بیماری‌های غالب، نوع تغذیه و… تشخیص می‌دهد. پس از مشخص شدن مزاج فرد، وی باید یک برنامع جامع و مدون در ۴ فصل سال که دارای ۴ مزاج متنوع هستنددر رفتارهای ۶ گانه ضروری تنظیم نماید. مزاج فصل بهار گرم و‌تر، مزاج فصل تابستان گرم و خشک، مزاج فصل پاییز سرد و خشک و مزاج فصل زمستان سرد و‌تر می‌باشد. قانون و اصل مهم این است که فرد همواره متابولیسم بدن خویش را در حالت تعادل حفظ نماید و این امر می‌سر نمی‌شود مگر با رعایت تدابیر ۶ گانه ضروری. یعنی گرما نباید در بدن یک دموی مزاج و صفراوی مزاج به اوج برسد (موجب بیماری است) پس این مزاج باید غذای غالب خود را سردمزاج انتخاب کند و خواب مناسب که دارای مزاج سرد است داشته باشد به مناطق سردسیر مسافرت نماید و همواره تدابیر پاکسازی مثل استحمام و حجامت را انجام دهد که انجام همهٔ این تدابیر موجب حفظ بدن وی در میزان گرما و حرارت متعادل می‌شود. از آن طرف هم میزان سرما در بدن بلغمی مزاج و سوداوی مزاج نباید به اوج خود برسد (موجب بیماری است) پس وی باید تغذیه گرم مزاج داشته و خواب خود را مدیریت کرده و به آب و هوای گرم مسافرت نموده و از بروز هرگونه استرس دوری نموده و سعی نماید ازگوشه گیری و انزوا خارج شود.
دیدگاه شما