کاشان نیوز-مرجان حاجی رحیمی*: از هفت سال پیش که بنا به دلایلی که همه می‌دانند، خبرنگاران رسمی و آموزش‌دیده داخلی از مخابره اخبار و رویدادهای روز کشور در آن برهه زمان محروم شدند، پدیده‌ای به نام «شهروند خبرنگار» شکل گرفت که با تشویق رسانه‌های فارسی‌زبان خارج از کشور روزبه‌روز قوی‌تر و پرطرفدارتر شد؛ اما نه محدودکنندگان داخلی و نه مشوقان خارجی هیچ‌یک نمی‌دانستند شهروند خبرنگاران روزی به تهدیدی برای نجات انسان‌ها تبدیل می‌شوند.
نخستین زنگ خطر شهروند خبرنگاران ۶ آبان ۱۳۸۹ به صدا درآمد. زمانی که پسر جوانی به نام «محمدرضا» در میدان کاج تهران، جلوی چشم تماشاچیان موبایل به دست با ضربات چاقو به قتل رسید و حتی یک نفر برای نجاتش نشتافت.
در آن زمان هیچ‌کس حادثه دل‌خراش امروز (۳۰ دی ۱۳۹۵) را پیش‌بینی نمی‌کرد. روزی که در جریان انفجار و ریزش ساختمان ۵۴ ساله پلاسکو این شهروند خبرنگاران بودند که به خاطر عکاسی و فیلم‌برداری از سانحه، مانع امدادرسانی به مجروحان شدند. کار آن‌ها به لطف شبکه‌های مجازی چون تلگرام و اینستاگرام این روزها حسابی پررونق شده است.
اما آفت شهروندخبرنگاران تنها ممانعت ناخواسته از امدادرسانی نیست. آن‌ها که با استانداردهای خبررسانی آشنا نیستند گاه باعث شیوع شایعه و اطلاع‌رسانی اشتباه و همین طور مشکل‌سازی کار خبررسانی برای خبرنگاران رسمی می‌شوند تا جایی که امروز مالکان ساختمان‌های مجاور به ساختمان پلاسکو که امکان تصویربرداری و دیدن سانحه را برای خبرنگاران میسر می‌کرد، مانع ورود آن‌ها به پشت‌بام می‌شدند به این دلیل که خیلی‌ها پیش از این خبرنگاران به بام‌‌ها رفته و مالکان را خسته کرده بودند.
رشد قارچ گونه شهروندخبرنگاران حالا معضلی است که راه‌حلی برای آن وجود ندارد اینکه در آینده باز شاهد چه رویدادی توسط آن‌ها باشیم فقط خدا می‌داند.
دیدگاه شما