کاشان نیوز: مدیر مرکز پژوهشی کاشانشناسی گفت: در آیینهای کهن ایرانی هیچ تفکیکی بین جشنها و مراسم مذهبی نمیبینیم و همه این آیینها نمادی برای برکتبخشی و حاصلخیزی است.
به گزارش خبرنگار میراث فرهنگی ایرنا، «محمد مشهدی نوشآبادی» در همایش آیینهای سوگواری محرم که در سالن همایشهای سازمان میراث فرهنگی برگزار شد افزود: پژوهشگران دریافتند که در پیش از اسلام و در ادیانی مثل زرتشت هیچ مرزبندی برای غم و شادی آیینها به صورت کاملا پررنگی که امروز میبینیم وجود ندارد.
وی اضافه کرد: زمینه آیینهای عزاداری محرم پیش از واقعه کربلا در ایران و بینالنهرین وجود داشته است. این آیینها از ماوراءالنهر شروع میشد و در پهنه ترکیه، عراق، هند و شمال آفریقا وجود داشته است و مانند آیین سوگ سیاوش بر ایزدان شهید شونده متمرکز بوده است.
نویسنده کتاب مباحث کلامی در ایران عنوان کرد: جریان عاشورا و شهادت شهدای گرانقدر کربلا با این آیینها تطبیقپذیر بوده است از اینرو آیینهایی مثل نخلبرداری که سابقه چند هزارساله دارد و در نقشبرداریهای باستانی برای سیاوش ثبت شده است وارد مراسم محرم نیز شده است.
مشهدی اظهارکرد: وقتی ناظران سنگزنی را تماشا میکنند، ماهیت آن با یک عنصر حزنانگیز در تعارض است، سماع، چرخ و شور شادیآفرین در آن وجود دارد که آن را از سوگ صرف جدا میکند این آیین جادوی بارانخواهی بوده که مشابه آن در استرالیا هم است.
مدیرمسوول پژوهشنامه کاشان ادامه داد: آیین توقبرداری نوشآباد و ایران نیز نمونهاش در چین وجود داشته است و این توق یا عَلَم در زمان حکومت سلجوقیان و ایلخانان از چین وارد ایران شده است. قلندران در آن دوره این علم چند تیغه یا توق را بعد از سقوط عباسیان وارد ایران کردند و با درج کتیبههایی بر این تیغهها رنگ و بوی شیعی به آن دادند.
وی درباره دیگر آیینهای سوگ محرم در نوشآباد تصریح کرد: در این منطقه آیینی به نام کتل وجود دارد نام کتل در دیگر نقاط ایران به نوعی علم اطلاق میشود ولی اینجا آن را به نذری میگویند.
مشهدی خاطرنشان کرد که فاخرترین نوع عزاداری رسم سقایی است که براساس سنت قدیم بین جوانمردان شکل گرفته است.
دیدگاه شما