کاشان نیوز ــ مرضیه گیلاسی: حتی این‌جا هم زندگی جریان دارد. این‌ها هم دوست دارند تفریح و بازی کنند و دوست ندارند زندگی‌ِشان مثل یک بوم بی‌رنگ و آب بماند و تازگی و نشاط و تفریح نداشته باشد.
این‌ها هم مثل همه. این‌ها هم شوق دارند، لذت می‌برند، حرکت می‌کنند، تلاش می‌کنند، می‌خندند، گریه می‌کنند، ژست و فیگور می‌گیرند، شادی می‌کنند، از باهم بودنشان ذوق می‌کنند.
این‌ها هم مثل همه هستند با اندکی تفاوت، مهم این است که این‌جا هم زندگی با تمام کیفیتش جاری‌ست. اما اندکی متفاوت با آن‌چه همگان بدان عادت کرده‌اند.
این‌جا مرکز توان‌بخشی «نگارعصر» هست، محل اجتماع کودکان معلول و پدر مادرهایی که آمده‌اند با هزاران امید که اندکی از درد معلولیت دلبندانشان کاسته شود.
این‌جا نزد این کودکان می‌شود معنی تلاش را در گرفتن یک قاشق در دستان کوچک‌شان دید. این‌جا می‌توان شوق حرکت و رهایی از سکون را حتی در یک گام جست‌وجو کرد.
این‌جادر میان این کودکان، حتی با آن‌که دردشان به چهر‌ه و اندامشان و حتی در حرکت‌ِشان الصاق شده است، اما شوق و ذوق و هیجان را می‌شود دید.
این‌جا در میان همهٔ نا‌هنجاری‌های جسمی و حرکتی و ذهنی، شادی با تمامی قوا رخ‌نمایی می‌کند و می‌شود از ریزخندهای کودکانه به خاطر شوق خوردن کیک نیم‌روزی در کنار هم‌دیگر به ذوق آمد.
در این‌جا گاهی می‌شود درد حاصل از صاف‌کردن مفصل و استخوان‌ها و گریستن کودکانه را بهتر زیستن معنی کرد.
این‌جا می‌توان تمرین تمرکز را در پیدا کردن مهره‌های یک رنگ و یک شکل به وضوح دید. حتی این‌جا می‌شود همت و صبوری را در چهرهٔ تک‌تک مربیان و مادریار‌ها دید و لذت برد.
این‌جا اندکی متفاوت است ولی زندگی جریان دارد مثل همه‌جا. این‌جا نگارخانهٔ عصریست که تفاوت‌ها را یادمان می‌اندازد که چگونه باید از آن‌ها با درایت عبور کنیم.
این‌جا زندگی جریان دارد. و این‌جا هم جریان آرام هستی با همهٔ دلنوازی‌هایش حضور دارد و هستی هست…
بیایید یاد بگیریم که این تفاوت‌ها را بهتر از این معنا کنیم. بیایید یاد بگیریم که تفاوت‌ها را با تعجب و خیره خیره شدنمان به این کودکان در خیابان معنا نکنیم. تفاوت‌هایی که از جنس شعوردادن و آگاه‌شدن است، نباید حیرتی به قیمت شلاق‌زدن داشته باشد.
بیایید یاد بگیریم که ترحم ودل‌سوزی معنایی متفاوت از خیره‌شدن و آرزوی شفایافتن دارد. یادمان باشد وقتی این عزیزان را در کوچه و خیابان دیدیم، بلند‌بلند خدا را شکر نکنیم که مادری دلش بلزرد…
این‌جا نگارخانهٔ عصریست که تفاوت‌ها را یادمان می‌اندازد که چگونه باید از آن‌ها با درایت عبور کنیم. خیلی زیبا به رشته تحریر درآورده اید . قلمتان مثل همیشه روان