کاشان نیوز ــ مرضیه گیلاسی: وقتی تنفر‌ها، اضطراب‌ها، استرس‌ها، نیروهای منفی ذره‌ذرهٔ وجودتان را پر می‌کند، آن‌گاه که پر از انرژی‌های منفی می‌شوید که نمی‌توانید حتی لبخندی کوچک به این دنیا و آدم‌های اطرافتان بزنید، هر وقت که ادامهٔ زندگی برایتان بی‌معنی می‌شود، هر وقت به مرحله‌ای می‌رسید که هیچ کسی را دوست ندارید و عشق‌ورزیدن برایتان مضحک است؛ هر وقت بی‌قراری‌هایتان آن‌قدر زیاد می‌شود که حتی لبخند‌ها و دوستی‌ها را بد ترجمه می‌کنید و هیچ‌کدامش برایتان حلاوت ندارد، به دل طبیعت بروید، بروید کوهستان، از صخره‌ها و سنگ‌ها بالا بروید، بگذارید نفس‌هایتان ریتمش تند شود و از خستگی نفس‌هایتان به شماره بیفتد!
همزمان که از صخره‌ها و سراشیبی‌های تند کوه که بالا می‌روید، همان‌جا که قطره‌قطره عرق می‌ریزید پالایش می‌شوید. هوای تازهٔ کوه را با قدرت و شدت تمام به درون ریه‌هایتان بفرستید و هر چه تنفر و اضطراب و گله‌مندی و استرس و ترس و نیروی منفی وجودتان رو پر کرده، از درون با بازدم‌های متوالی بیرون بریزید.
از نیروی بیکران کوه استمداد بگیرید. دستتان را که به سنگ‌ها می‌گیرید، همان‌جا متصل شوید به حضرت هستی. دیگر سکوت و سکوت.
تو تازه شدی، آگاه شدی، عاشق شدی، حضور داری با شکوه شدی، عارف شدی، مشتاق شدی، بیدار شدی، و اکنون تمام سلول‌های وجودت به رقص در آمده‌اند…
دیدگاه شما