قابل توجه آقا یا خانم ناشناس شفاف ساز ! ، اگر همکاری با گروه کمدی اکتشافات جهت نصب بیلبورد این نمایش در سطح شهر با حداقل پرداخت هزینه نصب ( کمک گرفتن از شورای شهر !!! ) محسوب میشود باید گفت این کمترین وظیفه دوستان خدمتگذار در شورای شهر در قبال مقوله فرهنگ و هنر کاشان است وگرنه همه هزینه های این نمایش از جیب عوامل آن بخصوص دو نفر از آنها پرداخت شده ...

برخلاف نظر آقای دکتر باید به عرض خوانندگان وبیینندگان کاشان نیوز برسانم این تاتر ازشورای شهر کمک گرفته .کمی صادق باشید.

من چند شب برای اولین بار رفتم یک تاتر را تو کاشان دیدم.حقیقتش استقبال مردم به نظر من از این تاتر غیرقابل پیش بینی بود.ضمن تبریک به این عزیزان و خسته نباشی...امیدوارم باز هم این نمایشها و آثار هنری ادامه داشته باشد.با تشکر:نجف زاده

سالهابود که تئاتر کاشان با کمترین هزینه بهترین اجراهای عمومی رو داشت. درسته ده های ۶۰ و ۷۰ رو میگویم . درسته که ارشاد و انجمن نمایش برای تئاتر دایه پدر و مادری داشتند ولی خدا میداند و همه هنرمندای اون دوران که اغلب کارها با بودجه ای غیر از بودجه این دو نهاد اجرا میشد . البته ناگفته نماند که هنرمند تئاتر همیشه کم توقه نه اینکه که از پول بدش بیاید. نه نبود نمی خواست . تئاتر در آن دوران اینقدرها بودجه نداشت . تلاش عده ای مثل محمود فروزان نیا ها ( که خدایش رحمت کند ) با روابط شخصی با شرکتها بودجه ای هر چند ناچیز برای این هنر جمع آوری میکردند. که آن هم صرف پرداخت اجاره محل انجمن و کارگاه رها میشد . هنرمند تئاتر با عشق به روی صحنه می آمد . چه کارهایی میکرد تا نمایشش به روی صحنه برود . خدائیش کارش هم به دل می نشست . مردم هم او و هم کارش را دوست داشتند . کارهایش را خوب میدیدند . هم هنرمند راضی بود هم تماشاچی . سالها خاک صحنه خوردیم . با خوب و بدش ساختیم ولی نمیدانیم چرا دیگر تئاتر با این شکل و شمایل که الآن است راضیمان نمیکند . آنروزها پول نداشتیم که رنگ برای تبلیغاتمان بخریم از رنگ های خشک شده استفاده میکردیم . ولی دلمان رضایت کامل داشت . دلمان پر میزد که اجرایی توسط دوستان با همان بودجه کم و فقیرانه بروی صحنه بیاید تا با اشتیاق بنشینیم و ببینیم . چه حظ و لذتی می بردیم . همه به هم کمک میکردیم . کاری نداشتیم که نمایش بنام کی قرار اجرا بشود . هرکاری که از دستمان بر میآمد میکردیم . ولی حالا چه؟ حالا چه شده که این همه بودجه خرج میشه نه هنرمند راضیه نه تماشاچی ؟ مشکل کجاست ؟ تو هنرمنده ؟ تو تماشاچی ؟ یا نه تو بودجه و کسی که بودجه را خرج میکند ؟ الآن بودجه های چند صد میلیونی خرج میشود ( در جشنواره ها ) ولی دلمان برای دیدنش پر نمی کشد . دلمان از دیدن کارها رضایت نمی گیرد. دلمان نمی خواهد برای اجراها به کمک بشتابیم . دلیلش چیست ؟ ما هنرمندای تاتر عوض شدیم ؟ یا نه عامل دیگری در این بی رغبتی نقش دارد ؟ مدیر آن روز تئاتر چه میکرد که مدیران تئاتر حال نمی کنند ؟ چرا هر که راه خودش را می رود ؟ یعنی پول اینقدر کثیف و بد است که وجود کنونیش عشق را از قشر هنرمند تئاتر ربوده . نمی دانم ..