روز جهاني زمين پاك هر ساله در 22 آوريل مصادف با دوم ارديبهشت در تمام دنيا برگزار مي‌شود. در ایران هم به همین مناسبت مراسم متعددی برگزار میگردد و شعارهای مختلفی هم بگوش می رسد.
از نحوه صحیح بازیافت زباله های الکترونیک گرفته تا برنامه برای پسماندها و بازیافت در مبداً یا مقصد و حفاظت از محیط زیست وجنگل و مرتع و. . . .
و از فردای آن روز دیگر خبری از این شعارها و برنامه های تجدد مأبانه نمی شود تا سال آینده و شروع هفته و روز هوای پاک و زمین پاک و. . . .
آنقدر واضح و روشن است هدف این اقدامات که از نوشتن اینگونه مطالب احساس ناخوش آیندی بدست می دهد چون سخنی است که عمداً شنونده ای ندارد و اثری نمی گذارد و حسی برنمی انگیزد!
و همه میدانند که اینگونه شعارها مد شده است و مدیران و مسئولان فرصتی برای اینگونه کارهای پیش پا افتاده ندارند. انگار کارهایی مهم تراز حفظ آینده دارند که باید انجام دهند.نمونه آن را در لینکهایی که در پایان مطلب قرار گفته می توانید ببینید.
در این بین متاسفانه مردم هم انگیزه و بینش خود را نسبت به حفظ و حراست مام زمین از دست داده اند.از مصرف بی رویه آب و شستن غیر اصولی اتومبیل و آبپاشی پیاده روها تا ریختن بی مهابای زباله در خیابان تا تخلیه نخاله در گوشه و کنار شهر تا سوزاندن زباله درکنار خیابان بی آنکه صدای اعتراضی بلند شود.تا تخریب مراتع و تبدیل آنها به باغ و تبدیل باغها به خانه و ویلا و تفریحگاه و بریدن درختان برای تهیه زغال و کاغذ و شکار بی رویه و کشتار گونه های نادر وحوشی که برای تعادل طبیعت از نان شب برای طبیعت و مردم واجب تر است.بی توجهی به محیط اطراف و عدم حساسیت به زمینی که بر روی آن به صورت اشتراکی زندگی می کنند.
تا استخراج معادن که به شکل زخمی ناسور در دل طبیعت هر بیننده منصفی را ناخود آگاه متاثر و نگران آینده می کند تا خوراندن انواع دارو ها و مکمل های شیمیایی به دامها برای تهیه گوشت بیشتر و شیر زیادتر و استفاده از سموم شیمیایی برای درختان و گیاهان بدون توجه به آثار آن و. . .و. . . .
منابع سیاره ما محدود است، و جمعیت رو به ازدیاد.سهم آیندگان به مفهوم واقعی کلمه امانتی است در اختیار ما و حقیقتاً اگر ما نسبت به محیط زیست انسانی حساسیت بخرج ندهیم و یا مدیرانی که در رأس امور هستند نتوانند یا بی توجه به مسایل باشند همگی مرتکب خیانت شده ایم . این خیانت پنهان را با دعا و نماز خواندن و استغفار نمی توان معامله کرد.مدیرانی که حساسیتشان نسبت به نماز اول وقت زیادتر از کارمندانشان است نباید از کنار این مسئله بسیار مهم بی توجه بگذرند.
نشنال‌جئوگرافیک National Geographic برای آنکه هر کس سهمی در بهتر شدن هوای اطرافش داشته باشد نکاتی را پیشنهاد کرده است:
1- در استفاده از کاغذ صرفه جویی کنید و سعی کنید کارهایتان را بدون استفاده از کاغذ انجام دهید. به طور مثال تا حد امکان قبض‌هایتان را از طریق اینترنت پرداخت کنید.
صرفه جویی در کاغذ در واقع به معنای کمتر بریده شدن درختان اطراف شماست که هر ساله هزاران هزار از آنها برای تولید انواع کاغذهایی که در طول روز در اختیار شما قرار می‌گیرد تلف می‌شوند و در عین حال با این کار زباله کمتری تولید شده و دی اکسید کربن کمتری تولید میگردد.درخت ضامن سلامت زمین است.
2- در ساخت و انبوه شدن جنگل‌ها شما هم کمک کنید. کاشت هر نهال می‌تواند سال‌های سال هم خاطره خوشی برای شما و هم کمکی به محیط زیستتان باشد.
3- به انجمن‌های حمایت از محیط زیست کمک کنید. آنها با تلاش بی وقفه خود سعی در نجات زمین دارند.
4- در محل کارتان هم به سبز بودن زمین فکر کنید. از مدیر بخش خود بخواهید که برنامه‌ای ترتیب دهد که کاغذ کمتری مصرف شده و اسراف نشود. برای نوشتن از هر دو روی کاغذ استفاده کنید.
5- اگر به سفر رفتن فکر می‌کنید حتما سفر با قطار را در اولویت قرار دهید. تحقیقات نشان می‌دهد که دی اکسید کربنی که قطارها برای زمین تولید می‌کنند 4 تا 15 درصد کمتر از هواپیماهاست. پس قطار را فراموش نکنید.
6- در مصرف آب صرفه‌جویی کنید. اسراف در آب می‌تواند به ضرر زمین تمام شود. هنگام دوش گرفتن زمان مشخصی را در نظر بگیرید و دقایق طولانی بی‌دلیل زیر دوش نمانید و آب را بی علت باز نگذارید.
7- در محله خود جستجو کنید. می‌توانید از همین هفته به محله خود بروید و کمی کنکاش کرده و ببینید که سوپرمارکت‌ها و دیگر مغازه‌ها چطور زباله تولید می‌کنند و چقدر می‌توان به آنها نکات مفیدی را گوشزد کرد.
اگر رودخانه‌ای نزدیک محل سکونت شماست آن را زیر نظر بگیرید و راه‌هایی برای تمیز نگه‌داشتن آن به همسایه‌ها پیشنهاد کنید.
دیدگاه شما