جامعه ما جامعه‌ی خسته و سرخورده و تا حدودی غم‌زده است. برای برطرف کردن و رفع نمودن چالش‌های روبه‌رو، مسئولین شهر باید فرصت‌هایی را در اختیار هنر‌مندان ظنزپرداز قرار دهند تا با روی آوردن به کار نمایش طنز شادی از دست رفته به جامعه برگردد.
کاشان نیوزــ حسین بیدگلی: انبوه جمعیتی که دیشب (پنج‌شنبه‌شب 92/03/30) در پارک شکوفه جمع شده بودند تا شاهد ساعتی جشن و شادی و کار نمایش طنز باشند، نشان از این می‌داد که جامعه ما به‌شدت تشنه خنده و سرور است و احتیاج به فضاها و اماکنی دارد که فارغ از روزمرگی‌ها در آخر هر هفته ساعتی از وقت خود را به شادی و خنده و خوشی بگذراند. کار طنزی که دیشب روی سن آقای «ماشاله قنبری» و جوانان همکارش اجرا کردند، و توانستند دقایق خوشی را برای مردم بیدگل به ارمغان بیاورند، نشان از پتانسیل‌های قوی طنز بومی در بین جوانان منطقه ما داشت که متاسفانه نه اداره فرهنگ و ارشاد شهر ما، و نه مسئولین این شهرستان چندان به این استعدادهای سرشار بها نمی‌دهند و در مقابل تا آن‌جا که دلتان بخواهد، در این شهر ما شاهد مراسم مذهبی و آیینی هستیم که بیشتر گردانندگان آن‌ها هم خود را پشت خاک‌ریز عاشورا پنهان کرده‌اند و از منافعی سود می‌برند. جامعه ما جامعه‌ی خسته و سرخورده و تا حدودی غم‌زده است. برای برطرف کردن و رفع نمودن چالش‌های روبه‌رو، مسئولین شهر باید فرصت‌هایی را در اختیار هنر‌مندان ظنزپرداز قرار دهند تا با روی آوردن به کار نمایش طنز شادی از دست رفته به جامعه برگردد. اجرای موسیقی، شب‌های شعر و لطیف‌گویی، نمایش‌های طنز و کمدی و سیاه‌بازی‌ها و… می‌تواند به درخت رو به خشک شدن این جامعه کمک کند. به شرط این‌که اجرا کنند‌گان این مراسم‌ها نگران فیلتر دستگاه‌هایی چون اماکن و نظیر آن‌ها نباشند. ما در شهری زندگی می‌کنیم که جوانان ادب‌دوست ما، به راحتی نمی‌توانند یک جلسه نقد ادبی و شعر‌خوانی داشته باشند. در این سال‌ها که گذشت ما بارها شاهد از هم گسیخته‌گی و مجوز ندادن به این‌گونه جلسات بوده‌ایم. شاید در دوره ریاست جمهوری آقای «روحانی» وضع بهتری داشته باشیم.
در زمان کوتاه ریاست آقای مهندس «علی‌اکبر رئیسی» در ناحیه شهرداری 2 بیدگل، ما شاهد چند کار فرهنگی و شاد بودیم که در روحیه مردم تاثیر مثبت و شادی‌بخشی داشت. به نظر من مهندس «رئیسی» بر این معتقد بود که زمانی ما شهری بافرهنگ و شاد خواهیم داشت که در آن برنامه‌های فرهنگی و شاد داشته باشیم و برای این کار احتیاج به سالن و مکان سرپوشیده بزرگ و فروش بلیط نیست و می‌توان از همین فضاهای موجود سبز شهر استفاده کرد. بیشترکارهای فرهنگی آقای «رئیسی» هم در همین پارک «زیتون» خودمان برگزار می‌شد و مردم هم به خوبی از آن استقیال می‌کردند. اما دست‌هایی مانع انجام کارهای فرهنگی او شدند تا جایی که با کار‌شکنی مسئولیتش در شهرداری را هم از او گرفتند. اما افراد بعد از ایشان به چنین روی‌کرد فرهنگی دست نزدند و بیشتر به ساخت‌وساز فضاهای فاقد روحیه شهری که کمتر به مهندسی شهری هم نزدیک بود دست زدند. آن‌ها غذای روح مردم را فراموش کرده بودند.
انبوه جمعیتی که دیشب (پنج‌شنبه‌شب 92/03/30) در پارک شکوفه جمع شده بودند تا شاهد ساعتی جشن و شادی و کار نمایش طنز باشند، نشان از این می‌داد که جامعه ما به‌شدت تشنه خنده و سرور است و احتیاج به فضاها و اماکنی دارد که فارغ از روزمرگی‌ها در آخر هر هفته ساعتی از وقت خود را به شادی و خنده و خوشی بگذراند.
جامعه ما جامعه‌ی خسته و سرخورده و تا حدودی غم‌زده است. برای برطرف کردن و رفع نمودن چالش‌های روبه‌رو، مسئولین شهر باید فرصت‌هایی را در اختیار هنر‌مندان ظنزپرداز قرار دهند تا با روی آوردن به کار نمایش طنز شادی از دست رفته به جامعه برگردد.
دیدگاه شما