کاشان نیوز: ابوالفضل نجیب، روزنامه‌نگار، با ارسال یادداشتی در باره کنش و واکنش آنچه این روزها نسبت به سفر خانواده رئیس مجلس به ترکیه در ماه رمضان در جریان است پرداخته.
واکنش‌های جانبدارانه یا به تعبیر درست‌تر دفاعیه‌های نیابتی از رئیس مجلس طی روزهای اخیر را می‌توان به دو رسته سیاسی و اخلاقی تقسیم بندی و تفکیک کرد. این واکنش‌ها را به تعبیری می‌توان در همسویی محتوایی با یکدیگر و با هدف توامان تبرئه قالیباف و تهدید منتقدان رئیس مجلس ارزیابی کرد. اولین رسته کسانی بودند که از قالیباف جانبداری سیاسی کردند. این رسته به روال همیشه با پیوند زدن قالیباف و موقعیت سیاسی او با کل نظام، در صدد بودند منتقدان و معترضان را به نااگاهان و فریب خوردگان و ایضن دشمنان نظام جمهوری اسلامی تقلیل دهند. در راس این گروه می‌توان به موضع‌گیری علم الهدی که آشکارا موضوع قالیباف را به پروژه تخریب دشمنان نظام تعبیر نمود، اشاره کرد. رویه‌ای که پیش‌تر درباره شخصیت‌های بالای نظام و از جمله رهبری دنبال می‌شد. نکته قابل تامل در دفاع این رسته موثق بودن منبع خبر رسانه‌ای کردن خرید سیسمونی و مهمتر پذیرفتن خانواده قالیباف و اعلام رسمی ابراز پشیمانی و عذرخواهی فرزند قالیباف است. با این حال انگار جانبداران و حامیان قالیباف چندان اهمیتی برای افشاگران خودی‌ها و نزدیک‌ترین جریان عدالتخواه به مقام رهبری قائل نیستند.
تکلیف این رسته از جانبداران قالیباف روشن است. این جانبداران سویه دیگری هم دارند. سویه‌ای که تلاش دارد با توسل به آموزه‌های اخلاقی و از نوع دینی و درست در شب‌های قدر و با نهیب نابخشودگی گناه حق‌الناس، و با هراساندن ذهنیت جامعه به گونه‌ای اخلاق مدارانه از قالیباف جانبداری کند. در راس این جریان می‌توان به برنامه مخصوص شب قدر توسط یکی از شبکه‌های صداوسیما اشاره کرد. در این برنامه ظاهرا عبادی مجری و کارشناس دینی و در حساس ترین لحظه‌های شب قدر در هراساندن مردم از بار گناه اخروی تهمت و افترا به مسلمان و علی الخصوص مسئولان نظام اسلامی سنگ تمام گذاشتند. در این برنامه در کنار پروپاگاندای مجری، ارجاع‌های کارشناس دینی به نهج البلاغه می‌توانست حجت را بر تمامی هتاکان!! و همزمان خلق الله از جهت تبعات تهمت زدن و نشر و گوش دادن آن تمام کند. ارجاعات این کارشناس دینی از منظر یک مبلغ دینی و با احتساب منابعی چون نهج البلاغه و دیگر روایات و برخی ایات قران صدالبته می‌تواند برای هر مسلمان و حتی غیر مسلمان اخلاق مداری حائز اهمیت و درس آموز باشد. انچه اما سخنان این کارشناس دینی را تامل برانگیز می‌کند، استفاده ابزاری از آموزه‌های اینچنین غنی و دستاویز قرار دادن آن‌ها برای اهداف سیاسی است.
آنچه این شور و حرارت اخلاق مداری دینی را پرسش برانگیز می‌کند، رویه یک بام و دوهوای حاکم بر این مبلغان اخلاق مداری است.
فراموش نمی‌کنیم همین مبلغان و موعظه‌گران اخلاق‌مدار دولتی از راس تا ذیل و طی چند دهه گذشته از کنار چه تهمت‌های بی پایه و اساس مالی و اخلاقی و ناموسی به چه تعداد انسان‌های شریف و سالم و دلسوز، بی کمترین مسئولیت و دغدغه اخلاقی و بی ترس و هراس از تبعات اخروی چنان ساده گذاشتند و گذشتند. چگونه در کمال لاقیدی اخلاقی به هتاکان فرصت دادند تا انسان های نازنین بسیاری بدون کمترین دلیل و سند محکمه پسند متهم به وابستگی به بیگانه و مزدور و خائن و … معرفی و به گوشه زندان و یا به عزلت و حصر و انزوا و … ناگزیر شوند. نمی توان انکار کرد سال های زیادی است اخلاقیات در بدیهی ترین شکل از سیاستمداران و بدتر از ان بسیاری عالمان به اخلاق رخت بربسته است. بسیاری در این چنبره و چرخه تنزل دادن اخلاق به مصلحت گرایی ها و جناح بندی های سیاسی و … چه به لحاظ شخصیتی و حتی جانی قربانی شدند. در این سال ها همه جنس تهمت ناروا به همه قسم شخصیت های سیاسی و حتی عالمان دین و اخلاق و فرهیختگان ادب و فرهنگ شاهد بودیم. پرسش این است امثال مبلغان اخلاق دینی و خداترسان از هتاکان چه می کردند و کجا بودند.
دیدگاه شما