اخبار , یادداشت

کاشان نیوز-سید علیرضا شفیعی مطهر:

با جور و جمود و جهل باید جنگید
تاپاک شودجهان از این هرسه پلید
یا ریشه هر سه را بباید خشکاند
یا سرخ به خون خویش باید غلتید
(شفیعی مطهر)
زمان  ی از بیسمارک صدر اعظم بزرگ آلمان پرسیدند: به کدام لطیفه غیبی در مدت بسیار اندک به این مقامات عالیه و ترقیات عمده نائل شدی؟
جواب داد : ما زبان و قلم ملت را آزاد کردیم و همه را اجازه دادیم که هر چه نقیصه در کار ملاحظه می نمایند، بدون ملاحظه بنویسند و بگویند و هر چه را اسباب تقدم و ترقی فرض  و هر اقدامی را که موجب سعادت ملت و شوکت دانستند، آزادانه اظهار نمایند ، تا ما بخوانیم و مستحضر شویم….
(منبع:ندای وطن،سال۲،ش۲۵۰، ص۱، ربیع الآخر۱۳۲۶ه.ق)
در هفدهم مرداد ماه سال ۱۳۷۷، محمود صارمی خبرنگار خبرگزاریِ جمهوری اسلامی، به همراه هشت نفر از اعضای کنسولگری ایران در مزار شریف افغانستان به دست گروهک تروریستی طالبان به شهادت رسید. به همین مناسبت، شورای فرهنگ عمومی، هفدهم مرداد ماه هر سال را به عنوان «روز خبرنگار» نامگذاری کرد.
در دنیای کنونی که همگان سرگرم کار خویش اند و چندان به عملکرد حاکمان و نقد و بررسی آن ها توجه ندارند، این خبرنگاران رسانه ها هستند که با تیزهوشی و دقت، نقش واسطه بین مردم و مسئولان را ایفا می کنند. آن ها، از یک طرف درد دل مردم را می شنوند و به مقامات بالا انتقال می دهند، و از سوی دیگر، پاسخ های مسئولان را به آگاهی مردم می رسانند.
نقد عملکرد خوب یا بد حاکمان در رسانه ها، از دیگر وظایف خبرنگاران است که به بالندگی نظام و نیز پاسخگو بودن مسئولان یاری می رساند.
به طور کلی خبرنگار در محل وقوع رویدادها، چشم و گوش رسانه و چشم و گوش مردم است. او باید با استفاده از ویژگی های خدادادی و نیز خصوصیاتی که در دوره های آموزشی دیده، به کشف حقیقت ها بپردازد و آن را در کمترین زمان به مخاطبان خود برساند.
در تاریخ نسبتا کوتاه ژورنالیسم در جهان گاه قلم یک خبرنگار توانسته منشا تحولات عظیم اجتماعی و فرهنگی و سیاسی در سطح یک کشور و حتی در جهان  شود.
برای  نمونه یکی از کارهای شجاعانه یک خبرنگار آمریکایی توانست به جنگی خانمانسوز و ضد بشری  پایان دهد.
مجله لایف، در تاریخ ۲۶ نوامبر ۱۹۶۵ ، تحت عنوان واقعیت عریان جنگ ویتنام عکسی از Paul Schutzers  را روی جلد مجله  خود منتشر کرد.
این عکس در زمان جنگ ویتنام چریک ویت کنگی را نشان می‌داد که به اسارت نیروهای آمریکایی درآمده. پس از انتشار این عکس و خبر مرتبط با آن در مجله لایف بود که مردم آمریکا به حمایت خود از جنگ ویتنام خاتمه دادند. Schutzers که یکی از بهترین عکاسان مجله لایف بود، سال ۱۹۶۷ درحالی که برای انجام عکاسی از جنگ اعراب و اسرائیل رفته بود، جان خود را از دست داد.
مقابله با آزاد اندیشی خبرنگاران در هر کشوری که همواره داعیه دار دموکراسی و جریان آزاد اطلاعات بوده است، موضوع جدیدی نیست. این نوع رفتار تأمل برانگیز قبل از هر چیز تلاش بیهوده ای است در جهت انزوای خبرنگاران و محدود کردن جریان آزاد اطلاع‌رسانی که در نتیجه آن شأن و منزلت خبرنگار به یغما رفته و مصداق تعبیر امپریالیستی «بهترین خبر، بی خبری است» تحقق پیدا می کند!!
یکی از چالش های سیاسی – اقتصادی فعلی جامعه ایران بروز فسادهای بزرگ مالی در بین برخی از مسئولان دولت پیشین است.
درباره مبارزه با مفاسد اجتماعی ، اقتصادی و…بسیار گفته اند و نوشته اند و ما بسیار شنیده و خوانده ایم . در طول تاریخ و عرض جغرافیا و در هر کشوری هر دولتی ، مبارزه با مفاسد را در سرلوحه برنامه های خود می داند ، یا لااقل ادعای آن را دارد ، ولی چرا در بسیاری از موارد با شکست رو به رو می شوند ؟
به باور من بهترین و پیشرفته ترین راهکار قطعی مبارزه با مفاسد – از هر نوع و توسط هر شخص یا مقامی آزادی بیان و قلم – مطبوعات – است .
مطبوعات و خبرنگاران و روزنامه نویسان ، گوش ها و چشم های مردم اند . آنان باید و شاید که در هر عرصه و صحنه ای با دوربین و قلم خود حضورداشته باشند ، تا گفتارها و رفتارهای همه مسئولان و افراد موثر را ثبت و ضبط کنند و در مرئی و منظر مردم – که ولی نعمت های آنان هستند – به نمایش گذارند . حال شما تصور فرمایید  هر مسئول – در هر مقام و رتبه ای که باشد – اگر برای خود حاشیه ای امن و تاریک احساس نکند و خود و اعمال خود را همیشه زیر نظر دوربین ها و چشم های ناظر بداند، چگونه می تواند مرتکب فساد شود؟ مقام مسئولی که خود را در اتاق شیشه ای و در معرض تماشای میلیون ها چشم بداند ، هرگز به خود اجازه نمی دهد که ذره ای از خواست های مردم تخطی کند.
تجربه یک رسانه موفق
شبکه تلویزیونی الجزیره یکی از رسانه های تصویری موفق جهان محسوب می شود.
با نگاهی گذرا علل عمده موفقیت این رسانه را بنا به گزارش سایت خبرآنلاین مرور می کنیم.
«غسان بن جدو» خبرنگار مشهور این شبکه در تهران در یک نشست  آموزشی در مرکز پژوهش صداو سیما به برخی از این علت ها اشاره می کند.
– روابط کاری ما در الجزیره مبتنی بر آرامش است؛ تجربه ثابت کرده اگر کارمند آرامش روانی نداشته باشد، صرفا یک ابزار خواهد بود.
– سعی می‌کنیم رسانه‌ای فکر کنیم و درگیر تفاوت های رده سارمانی نیستیم .من کارمندم و تو رئیسی!
– حقوق بر اساس دو عامل تعیین می‌شود؛ یکی سابقه  و دوم  موقعیت کاری. – بوروکراسی نداریم؛ عناصر برنامه ساز خودشان همه کاره هستند.
– ارزیابی و کنترل را بعد از پخش برنامه داریم؛ تلاش می‌شود سانسور قبل از پخش نداشته باشیم.
– از صحت خبر باید اطمینان حاصل کنیم؛ برای پخش، مسابقه سرعت نداریم – حتما خبرنگار ما به صحنه رویداد می‌رود.
– در شبکه نظر دو طرف را پخش می‌کنیم.(به همین خاطر با بسیاری از دولت‌ها مشکل داریم).
– دقت، واقع‌گرایی، بی طرفی و رعایت قوانین کشور ها جزو اصول ماست.
– الجزیره جهان عرب را به عنوان یک جهان عربی و اسلامی معرفی می‌کند.
– در شبکه الجزیره مسایل جنسی را مطرح نمی‌کنیم.
– ۸۷ درصد مردم جهان عرب ما را می‌بینند.
– دولت قطر به هیچ وجه در سیاست‌های شبکه دخالت نمی‌کند!
– تاکید ما بر این است که کارکنان ما حتما حرفه‌ای باشند.
– کل کارمندان رسمی ما در جهان ۴۰۰ نفر هستند.
– سالی دوبار تمام خبرنگاران الجزیره گرد هم می‌آیند (کنفراس توجیهی و آموزشی)
– سازمان دهی الجزیره بسیار ساده بوده ، ارتباط کارمندان با مدیریت سریع و آسان است.
******
ابزار خبرنگار ،کلک و کتاب است و تولیدش تراشه های آفتاب.
خبرنگار با نگاه نافذش زوایای تاریک امور را می کاود و می کوشد تا حقایق مکتوم و خبرهای محتوم را برای مردم بازگوید.
او برای مردم،چشم و گوش و زبان است و برای مسئولان، نقادی نگران.
قلم خبرنگار،شبرنگ است و آفریده اش،فکر و فرهنگ.
هفدهم مردادماه سالروز شهادت شهید محمود صارمی و روز بزرگداشت مقام خبرنگار است. ضمن گرامی داشت نام و یاد این شهید راه روشنگری، این روز بزرگ را به همه  نگارشگران راستین خبر و آفرینشگران فکر و فرهنگ و هنر تبریک می گوییم.