میزان هزینه های تبلیغاتی کاندیداها برای حضور در انتخابات مجلس شورای اسلامی به عوامل متعددی بستگی دارد و البته منابع متفاوتی نیز برای تامین این هزینه ها وجود دارد، اما هنر وکلای ملت کاهش این هزینه ها و تامین آن از منابع پاک است… میزان هزینه‌های انتخاباتی کاندیداهای نمایندگی مجلس در همه ادوار مجلس شورای اسلامی یکی از پربحث ترین و پر مناقشه‌ترین بحث‌های سیاسی در عرصه سیاسی و رسانه ای کشور بوده و هست. درآستانه انتخابات مجلس شورای اسلامی خبرهای مختلفی از گوشه و کنار می شنویم: هزینه میلیاردی فلان نماینده برای اجاره ستاد انتخاباتی و اجاره بزرگترین سالن شهر برای ایراد سخنرانی و پذیرایی مهمانان ویژه و… هزاران شایعه از اهدای بن کارت گرفته تا وعده های بزرگ برای اعطای وام و تسهیلات با فرارسیدن موسم انتخابات به خصوص انتخابات مجلس، همواره بحثی در میان افکار عمومی شکل می‌گیرد و آن این است که یک کاندیدای نمایندگی مجلس چگونه هزینه تبلیغات انتخاباتی‌اش را تامین می‌کند. به اذعان خود داوطلبان و کسانی که به مجلس راه یافته‌اند اکثر کسانی که در انتخابات کاندیدا می‌شوند هزینه‌هایشان را از طریق گروه‌های سیاسی و افراد متنفذ تامین می‌کنند. حال در پس این کمک هزینه‌ها چه اهدافی پنهان است و کمک‌کنندگان چه اهدافی را دنبال می‌کنند اهدای گونی‌های برنج به خانواده‌ها، کمک به مساجد روستاها، شادباش دادن در مراسم عروسی، شرکت در مراسم ختم، اهدای لباس ورزشی به تیم ها، توزیع سیب زمینی درب منازل روستایی، افتتاح پروژه های دولتی، شام دادن و سفره‌های رنگین از ترفندهایی است که طی سال‌های اخیر برخی کاندیداهای انتخاباتی برای شرکت در انتخابات از آنها استفاده می‌کنند که بعضا نتیجه هم می‌دهد و برای این افراد رای‌ساز می‌شود. بر کسی پوشیده نیست که همه کاندیداها در تبلیغات و برای شناساندن خود و اهدافشان به مخاطب پول هزینه می کنند، حال این هزینه را یا خود آنها و یا منابع وابسته به آنها پرداخت می نمایند. طبق آخرین بررسی های علمی میان هزینه انجام شده در تبلیغات با درصد آرای بدست آمده رابطه نزدیک و مستقیمی وجود دارد؛ و غالبا کاندیدایی که بیشتر هزینه می کند پیروز انتخابات خواهد بود. در کشورهای توسعه یافته میزان هزینه های انتخاباتی بر اساس قانون کاملا شفاف است، نحوه دستیابی به منابع مالی و همچنین هزینه کرد آنها توسط مراجع قانونی مورد نظارت قرار می گیرد و بروز تخلف در این موارد بسیار سخت و محدود خواهد بود. اما متاسفانه در کشور ما هنوز چنین ساختارهایی تدوین نشده است و مسائل معمولا بصورت مبهم دنبال می شود. حتی گاهی اوقات پیش می آید که در میان اقشار متوسط از بزرگنمایی هزینه های تبلیغاتی رقیب بعنوان ابزاری برای تخریب استفاده می شود که همه اینها بخاطر عدم شفافیت، و همچنین عدم وجود آگاهی میان عامه مردم است. هزینه های تبلیغاتی به روشهای مختلفی قابل دسته بندی هستند، بنظر جامع ترین آن تقسیم بندی زیر می باشد:
1- هزینه های مستقیم مالی
2- منافع حاصل از افتتاح یا انجام پروژه های دولتی
– ارائه پست یا مقام جهت جلب طرفداری
4- استفاده از امکانات زیرساختهای دولتی و عمومی
میان روشهای متفاوت هزینه های تبلیغاتی، کاندیداهای حاضر در صحنه قدرت که از جانب نهادهای دولتی و حاکمیتی حمایت می شوند، قابلیت استفاده از هر 4 نوع روش را دارند، یعنی هم هزینه های مستقیم مالی از قبیل چاپ پوستر، بروشور، ساخت فیلم و … را انجام می دهند، هم پروژه هایی که با پول خود مردم انجام می شوند را بعنوان هدیه و با منت به آنها ارائه می دهند، برخی را با پست و مقام خریداری می کنند و از مکانهای عمومی و دولتی و همچنین نهادهای دولتی جهت دعوت از کارمندان، برگزاری جلسات و موارد مشابهی بهره برداری می نمایند. اما کاندیداهایی که در مقابل دارندگان قدرت می ایستند معمولا تنها گزینه اول را برای انجام تبلیغات و جلب مخاطب خود دارند. که این نابرابری خود نیازمند بازنگری قوانین و همچنین تقویت نظارت است، تا افراد در یک فرصت برابر به رقابت با یکدیگر پرداخته و امکانات دولتی و بیت المال صرف تبلیغات یک نفر خاص نشود. نکته جالب اما جنگ روانی در مباحث تبلیغاتی است، کاندیدای وابسته به قدرت که همه گونه امکانات و ابزار مالی بسیج شده را بهمراه دارد، معمولا جوی منفی بر علیه رقیب جهت هزینه تبلیغاتی راه می اندازد. شایعاتی با محتوای اینکه فلانی هزینه فلان تومانی را دارد انجام می دهد. البته با نگاهی به روشهای مختلف هزینه کرد تبلیغاتی تقریبا مشخص است که کاندیدایی که در مقابل قدرتمداران می ایستد بدلیل دسترسی به یک گزینه، هزینه های مستقیم مالی، ممکن است هزینه مستقیمش از کاندیدای دولتی بیشتر باشد، ولی نکته ای که باید اقشار مردم به آن توجه کنند، مقایسه کل هزینه تبلیغاتی کاندیداها با یکدیگر است. درست است که کاندیدای دولتی شاید پول مستقیم کمتری هزینه کند اما این بدلیل اتصال به بیت المال است، یعنی متاسفانه هزینه بقیه تبلیغات را از بیت المال و از جیب خود مردم می پردازد. که لازم است عامه مردم به آن توجه ویژه داشته و بازیچه شعارها و تهمتها نشوند. فضای انتخابات کاشان هم همواره سرشار از این مسائل بوده، مثلا در انتخابات دوره گذشته، گرانمایه پور، شخصی که بیشترین هزینه را صرف تبلیغات کرده بود، توانست پیروز میدان باشد. حال برخی از این هزینه ها مستقیم بود شامل چاپ پوستر و تهیه مکانهای تبلیغاتی، و برخی غیر مستقیم و دولتی بود مثل افتتاح برخی از پروژه های دولتی یا واگذاری برخی از صندلی های شهر جهت جلب طرفداری اشخاص خاص، و یا حتی توزیع مواد و اقلام غذایی توسط نهادهای عمومی.
* توضیح مدیر سایت: لازم به ذکر است که مطلب فوق توسط یک از همشهریان در قسمت نظرات سایت درج شده است که با اندکی دخل و تصرف به نظر می‌رسد. ضمن تشکر از وی از دیگر صاحب نظران درخواست می‌کنیم با ارسال نظرات خود ما را در تعاطی و تضارت آرا یاری کنند.
دیدگاه شما