کاشان نیوز- علی مقدم: چند ماه پس از پذیرش قطعنامه ۵۹۸ و پایان جنگ تحمیلی، امام خمینی(ره) در پیامی در تاریخ ۶۷/۹/۱۴ضمن تجلیل و تقدیر از جهادگران، آنان را فرزندان خویش خطاب کردند و فرمودند:
«فرزندان عزیز جهادیم به تنها چیزی که باید فکر کنید به استواری پایه های اسلام ناب محمدی صلی الله علیه و آله وسلم است.»
حضرت امام(ره) در ادامه این پیام، پرچمداران اسلام ناب را پابرهنگان و مظلومین و فقرای جهان دانستند و دشمنان حقیقی آن را زر اندوزان حیله گرو قدرتمندان بازیگر و مقدس نمایان بی هنر اعلام می کنند.
شاید هر کس با شنیدن این بخش از پیام، مرجع ضمیر را پیدا نمی کرد اما بعدها در گذر ایام این واقعیات بر همگان عیان گشت.
جهادگران ولایت مدار با شنیدن این پیام جبهه دیگری در مقابل خود دیدند سر از پای نشناختند و عاشقانه و مخلصانه در راستای اطاعت از ولی امر خویش، برنامه ها و فعالیتهای فرهنگی، اعتقادی و مذهبی که بخشی از وظایفشان بود را سرلوحه کار خویش قرار دادند.
فرزندان انقلابی امام(ره) در جهاد کاشان که از زمان تاسیس جهاد سازندگی جلسه ای مختصر تحت عنوان زیارت عاشورای حسینی(ع) داشتند که اکثر موسسین آن از شهدای جهاد بودند، ایشان تصمیم گرفتند جلسه را وسعت ببخشند و در دهه اول ماه محرم با حضور مردم همیشه در صحنه کاشان بر شور و شعور مذهبی حاکم بر جلسه بیفزایند.چنین بود که در محل ساختمان سابق جهاد در میدان دروازه دولت جلسات را با مداحی مداحان اهلبیت(ع) و یادگاران جبهه و جنگ بر پا کردند و در راستای تشریح حماسه حسینی با دعوت از اساتید حوزه و دانشگاه، با تبیین اهداف قیام حسینی(ع) و ترویج فرهنگ عاشورایی، شور و شعور دینی و مذهبی شهروندان را عمق بخشیدند.
پس از استقبال بی نظیر مردم منطقه، محل آن را به محل فعلی جهاد در چهارراه آیت الله کاشانی منتقل کردند و توانستند زیارت عاشورا و سخنرانی را نیز با دستگاه فرستنده برای مردم منطقه کاشان از طریق رادیو پخش کنند.
استقبال به قدری زیاد بود و شور و حالی بر جلسات حاکم بود که مردم شهرهای همجوار نیز به این جلسه می آمدند و ضمن التماس دعا از عزاداران، حتی بیماران خود را نیز برای شفا به حسینیه شهدای جهاد منتقل می کردند. سیل حضور امت حزب الله،  اشک شوق را بر دیده هر محب اهلبیت(ع) جاری می کرد و هر عاشق حسینی(ع) را مجذوب این فعالیت فرهنگی جهادگران می کرد.
سنگرسازان بی سنگر این بار نیز سنگر دیگری بنا کرده بودند، با این تفاوت که دیگر جانپناه نبود بلکه پناهگاهی بود برای تشنگان چشمه جوشان معرفت و جویندگان طریق جاوید انسانیت و آزادگی و همچنین ملجائی بود برای بازماندگان از قافله شهادت که دیگر برای برخی غریبه شده بودند.
جهاد که در «جهاد» دیگری در راستای ترویج فرهنگ عاشورا وارد شده بود مراسم را همه ساله بعد از اذان صبح آغاز و قبل از شروع ساعات اداری به پایان می برد و از بودجه دولتی خود هم خرج نمی کرد و این مردم شهر و بانیان خیر بودند که چراغ محفل عزای اهلبیت(ع) را فروزان تر می خواستند و از زیر انداز و وسایل گرمایشی تا صبحانه روزانه وشیر و چای مجالس را تامین می کردند. جلساتی با همیاری، همکاری و مدیریت نیروهای جهادی و مردمی، مرکزی برای پرورش نسلی عاشورایی و تربیت شده در مکتب حسینی محسوب می شد.
نقل است که مرجع عالیقدر جهان تشیع مرحوم حضرت آیت العظمی بهجت(ره) به جوانان تأکید داشتند که: «حسینی بشوید نه هیئتی! زیرا اگر گرم هیئت شوید حسینتان ﺭﺍ آنگونه که خود دوست دارید ﻭ ﺑﺎﺏ ﻣﯿﻠﺘﺎﻥ ﺍﺳﺖ می سازید ﻭ ﻫﺮﮐﺲ ﺑﺎ ﻣﯿﻞ ﺷﻤﺎ ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺑﺎﺷﺪ، می گویید ﺑﺎ ﺣﺴین (ع) ﻣﺨﺎﻟﻒ ﺍﺳﺖ؛ ولی ﺍﮔﺮ حسینی ﺑﺎﺷﯿﺪ، هیئت ﻭ ﺭﻓﺘﺎﺭﺗﺎﻥ ﺭﺍ ﺑﺮ ﻣﺒﻨﺎﯼ ﺣﺴﯿﻦ می سازید! ﻫﯿﺌﺘﯽ ﺷﺪﻥ ﮐﺎﺭﯼ ﻧﺪﺍﺭﺩ، ﮐﺎﻓﯿﺴﺖ ﺭﯾﺶ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﺪ ﻭ ﺑﺎ ﭘﯿﺮﺍﻫﻦ ﻣﺸﮑﯽ ﺍﺯﺍﯾﻦ ﻫﯿﺌﺖ ﺑﻪ ﺁﻥ ﻫﯿﺌﺖ بروید! ﺣﺴﯿﻨﯽ ﺷﺪﻥ ﺍﺳﺖ ﮐﻪ ﻣﺸﮑل است.»
پس پر بی راه نیست اگر ادعا کنیم آن جلسات معنوی، بی ریا و با صفا که فارغ از هر گونه هیأت بازی،دسته بندی و گروه بندی با حضور پرشور و بی نظیر مردم منطقه کاشان برگزار می گردید، به حق می تواند الگویی برای همه هیئات و جلسات مذهبی شهرمان محسوب شود. الگویی دست یافتنی و ماندگار که می تواند فضای فرهنگی شهرمان را تغییر دهد.
برای آنکه خاطرات خوب و نوستالژیک آن روزها که فضای شهرمان از اذان صبح معطر به عطر روح افزای جهاد و شهادت و منوّر به نور اهلبیت عصمت و طهارت(ع) می گردید دست خوش فراموشی نگردد، با یادی از مرحوم مهندس جواد مقصود مدیر عامل کانون سنگر سازان بی سنگر کاشان که از بنیان گذاران این حرکت عظیم معنوی بود، تصاویری که در دورانی که به عنوان خبرنگار یکی از روزنامه های سراسری فعالیت داشتم، ثبت کرده ام را منتشر می کنم تا دلهایی که برای صبح های پارکینگی که حسینیه شده بود، تنگ شده است، با این تجدید خاطره کمی آرام شود.

جهت دیدن عکسها در اندازه بزرگ تر بر روی عکس کلیک کنید