کاشان نیوز– مقداد نمکی: ز غم کسی هلاکم که کسی خبر ندارد…
یادش به خیر جابر دل‌های شکسته؛
… اردیبهشت که می‌شد، روز تولدش را ولو با یک یادداشت کوچک و چند شکلات در دانشکده جشن می‌گرفتیم و روز معلم که می‌شد او را با کتابی که لای صفحه‌هایش گلبرگ‌های گل سرخ محمدی چیده شده بود، تکریم می‌کردیم.
آن سال‌ها، همین دو مناسبت برای اردیبهشتی که با گل‌های محمدی، لطافتی دوچندان داشت، ما را بس بود.
اما امسال، هرچند اردیبهشتش به لطیف‌ترین روزهای مهربانی یعنی روز تولد مهربان‌ترین پدر هستی، امام علی (ع)، مزین است اما دریغ…
دریغ از امسال که دیدار پیر اردیبهشتی ما به بهشت حواله شد…
دریغ که هدیه اردیبهشتی استاد، امسال در دستانمان خشکید و بوی گل با سرشک چشمانمان گلاب شد بر مزار پیر و مرادمان.
دریغ از نبود کسی که تا بود دلی از بودنش نشکست چراکه جابر دل‌های شکسته بود اما رفتنش به‌گونه‌ای بود که دل همه دوستانش را شکست.
رفتنی که به غربت و غریبی گذشت اما داغ غربتش بر دل فرزندانش که از جای‌جای این مرزوبوم‌اند ماندگار شد.
این روزها که همه سرگرم بزرگداشت روزهای شادمانی ماه رجب و اردیبهشت‌‌اند، عده‌ای اما؛ داغدار مرگ پدری هستند که بی‌ادعا بود و بی‌خبر در موسم گل به بهشت‌زهرا کوچید.
چه سخت بود، تحمل بی‌مهرهایی که به دکتر جابر عناصری در دوره حیاتش روا گشت و برای نگارنده این پیام که همواره او را فرزند می‌خواند، چه سخت‌تر، تحمل نبود مهربانی‌هایش که دیگر از آن بی‌بهره‌ایم.
کاشان نیوز– مقداد نمکی: ز غم کسی هلاکم که کسی خبر ندارد…
دیدگاه شما