کاشان نیوز: مهمان ما ، نقاش خوش ذوق وچیره دستی است که سال ۱۳۵۲ در کاشان به دنیا آمده است. او می گوید:”در دوران نوجوانی معلم هنری داشتم به نام آقای عباسی؛ روزی چند تابلو نقاشی با خود به کلاس آورد و به بچه ها گفت اینها را با خودم به کلاس آورده ام تا شماها ببینید شاید باعث تحول و اثر در یکی از شما بشود و من فکر می کنم ازآن میان شاید من بودم که دیدن آن کارها چنان مرا شیفته خود کرد که سر از پا نمی شناختم چون از بچگی،علاقه فراوانی به نقاشی داشتم، ولی شرایط پرورش آن مثل امروز- که این همه کلاسهای هنری جور واجور وجود دارد- نبود خلاصه دیدن آن نقاشی ها شعله ای در وجودم انداخت که تا امروز ادامه دارد…”
اسدزاده در دوران دبیرستان در روزهایی که برای کار آموزی به طرح کاد می رفته با استاد مسعود محسنی آشنا می شود. او می گوید “اولین کارهای من بدون مدل و آموزش بود. آقای محسنی مرا با فضای سنتی نقاشی، بوم سازی و ترکیب رنگها و نقاشی از روی آثار مشاهیر نقاشی آشنا کرد. آن روزها لوازم هنری مثل حالا در کاشان موجود نبود. همه چیز آمیزه ای از یک شهر سنتی و دور از امکانات بود. بعد از گرفتن دیپلم ادبی، در کنکور هنر امتحان  دادم. سال۱۳۷۱ بود که در تربیت معلم تهران در رشته هنر پذیرفته و مشغول تحصیل شدم که بلافاصله پس ازآن به عنوان دبیر رسمی آموزش وپرورش مشغول خدمت شدم. سال۱۳۷۴ در دانشکده هنرهای زیبا دانشگاه تهران پذیرفته شدم که فضایی متفاوت از تربیت معلم داشت. شاید قدری حرفه ای تر و جدی تر.دانشکده هنرهای زیبا اساتید خوبی داشت و من مشتاقانه مسایل فنی و نظری هنر را دنبال می کردم تا سال ۱۳۷۹  که از دانشگاه فارغ التحصیل شدم و یکی دوسال را هم درتهران هنر تدریس کردم”
این نقاش کاشانی که تاکنون هنرجویان زیادی را درزمینه نقاشی پرورش داده است می گوید: “اولین آموزشهای من از اتحادیه انجمنهای اسلامی شروع شد و بعد از آن به دعوت استاد سید سعید کاظمی به فرهنگسرای معراج -که آن موقع اداره آنجا به عهده ایشان بود جهت تدریس طراحی- ادامه پیدا کرد. بعد ازآنجا مکتب نقاش کمال المک را در سال ۱۳۷۴ با همکاری شهرداری کاشان وهمراهی ریاست وقت اداره ارشاد،مرحوم سید حسن آزاد بخش پایه گذاری کردیم که به زعم خیلی از دوستان یک دوره طلایی در کاشان بود. ازهنرمندان امروزکاشان آقایان راحمی، بابایی، ذوالفقارپور، صادق زاده  و دهها هنرمند دیگر که هرکدام چهره هایی موفق در هنر های تجسمی کاشان دررشته های نقاشی و مجسمه سازی هستند ازشاخص ترین هنرآموختگان آن مجموعه هستند که البته تلاشهای پیگیر ومستمرشان را نباید نادیده گرفت. مکتب فقط شروعی بود برای ادامه دارشدن فعالیت های هنری دوستان که آن وقتها، همان دوستانی که نام بردم خیلی در روشن بودن چراغ آنجا زحمت کشیدند. بعد از حدود ۵ سال فعالیت، با تغییرات مدیریتی در شهرداری،مکتب دچار تشویش ودر نهایت منجر به تعطیلی شد. همواره موانعی در سرراه هنر و هنرمند وجود دارد که نمی گذارد هنرمندان به کارخود با فراغ بال بپردازند. ولی با تمام این مسایل ومشکلات، هنر راه خودش را می رود.”
او در ادامه می گوید:
“هرچه جلوتر می روم وتجربه کسب می کنم باز هم متوجه می شوم چیزی نمی دانم.در ذهنم سوالهایی است که مرتب به دنبال یافتن پاسخ آنها هستم. برای همین پس از چند بارآزمون و طی کردن مشکلاتی که وجود داشت، درمقطع فوق لیسانس دانشگاه هنراصفهان مشغول  ادامه تحصیل شدم. در آنجا اساتید خوبی داشتم. فوق لیسانس فرصت خوبی بود ولی بازهم سوالهای جدیدی پیش رویم قرار می گیرد که نیاز به  تلاش دارد و کارجدی.درهنرباید به روز وتازه بود”
–  برخی می گویند بعد از سهراب دیگر کاشان نقاش شاخصی به خود ندیده واقعأ اینطور است؟
“سهراب سپهری محصول روزگار خودش بود؛ امروز دیگر نمی توان انتظار سهراب دیگری داشت. اگر این گونه فکر کنیم دچار واپسگرایی می شویم. به نظر من استعدادهایی که الان وجود دارد از روزگار سپهری خیلی بیشتر است.اینها دیده نمی شوند. درسالهای اخیر، کاشان شاهد رشد استعدادهای هنری خوبی بوده که نمونه های آن را درجشنواره های داخلی وحتی جهانی می بینیم؛ به عنوان مثال همیشه در مسابقات هنری، هنرجویان کاشانی رتبه های نخست را بدون هیچ تردیدی از آن خود می کنند؛ حتی در خارج از کشور هم در بحث ساخت پویا نمایی شاهد احراز رتبه های جهانی توسط هنرمندان کاشانی هستیم.
کاشان شرایط خیلی عالی دارد؛ اما هیچ بلندگو وفضا و جایگاهی نداریم که اینها را سامان دهی و هدفمند کند. اغلب فعالیتهای جدی هنرمندان کاشانی در گمنامی و در هاله ای از تجارب شخصی مدفون می شود. البته اخیرأ صحبتهایی با رییس اداره ارشاد آقای دکتر جوادی پیرامون تشکیل انجمن هنرهای تجسمی داشته ایم  که پیش نویس آن  هم نوشته شده است تا انشا الله با شروع فعالیت خود بتواند بخش عمده ای ازفعالیت هنرمندان تجسمی را پوشش داده و منعکس نماید؛ البته اگردوباره موانعی سر راه سبز نشود.”
 – چرا هنرمندان در کاشان دیده نمی شوند؟
شرایط اجتماعی، اقتصادی و تلویحأ سیاسی دست به دست هم می دهند.هنرمندان تجسمی نیاز به گالری معتبر،مطالعه و سفر دارند که هیچ کدام در کاشان فراهم نیست. استعداهای خیلی خوبی داریم. در بین بانوان هم نمونه زیاد داریم. اما به هزاران دلیل ادامه دار نیست.
– اکنون وضعیت چگونه است؟
اتفاقأ چندی پیش با آقای محمد معتمدی- که یکی از چهره های موفق در خوانندگی است -در مورد همین مسائل صحبت می کردیم. با صحبت ایشان که  هنر در کاشان بصورت زیر پوستی در جریان است موافقم. به هر حال وجوه ممتاز هنرها همواره در همان زمان چهره گشایی نمی کند و بسا زمان می خواهد تا به ظهور و بروز برسد.شاید بتوان گفت اکنون شرایط ظهور و بروزش را بطور کامل نداریم.
-چرا اقتصاد هنر درکاشان مشکل دارد؟ چه باید کرد تا بین مردم و هنرآشتی ایجاد شود؟
درکلان شهرها به وی‍ژه تهران شهرداریها و سازمانهای مرتبط با آن در حمایت هنرمندان و بسامان شدن مسائل اقتصادی هنردرکنارگالری ها و به دنبال آن مجموعه داران، نقش مهمی را در زمینه اقتصاد هنر و هنرمند ایفا میکنند.ما درکاشان این حمایتها را نداریم. مجموعه دارها بیشتر به گالریهای معتبر سرک می کشند. کاشان نه تنها گالری معتبر که هیچ گالری در حد متوسط هم ندارد که  بتواند کارهای هنرمندانش را به نمایش بگذارد.
– چرا این موضوع را با شهرداری مطرح نمی کنید؟
خدا شاهد است که با تمام شهرداران در طول سالهای گذشته دراین مورد صحبت کرده ایم. اما نمی دانم مشکل از کجاست و چرا این مهم عملی نمی شود. چند سال پیش خبر دادند که یک گالری درست کرده ایم. دیدیم پناهگاههای زمان جنگ را بزک کرده اند به عنوان گالری که به هیچ عنوان مناسب این منظور نبود و نیست و جای تأسف فراوان دارد که به دلیل موقعیت مکانی،مردم وب یشتر رانندگان محترم و مستقر در میدان پانزده خرداد آنجا را با سرویس بهداشتی اشتباه می گیرند.
گالری آزادی هم درخیابان نطنز استاندارد نیست.د رواقع پارکینگ اداره ارشاد قبلی است که تغییر کاربری داده اند به گالری، نه نور مناسب دارد، نه دید مناسب و نه موقعیت جغرافیایی معتبر. اگرنمایشگاه پوشاک حتی در بیابانهای کاشان و کویر برپا شود مردم برای دیدن و خرید می روند اما برای آثار هنری چنین همتی نمیکنند. اولین شرطش این است که چند گالری معتبر در بهترین نقاط شهرداشته باشیم تا آثار فاخردیده شوند.آن وقت باید انتظار داشت تا گالری دار و مجموعه دار بیاید با نمایش و خرید آثار، اقتصاد هنرهای تجسمی را در کاشان آرام آرام رونق دهد.
-اگر در کاشان اکسپو برگزارشود استقبال میشود؟هنرمندان آثارآماده وقابل عرضه دارند؟
فوق العاده زیاد؛همین الان هنرمندان زیادی با آثار هنری ناب داریم، مثل مسلسلی که خشابش پرباشد. متأسفانه جایی برای عرضه نیست. فروشگاه پاژن یک دیوار با عنوان قاب بنفش دارد که تا ده ماه دیگرآن رزرو است. همین یک قاب کوچک با فضایی به وسعت نمایش دو تابلو نقاشی خیلی استقبال میشود. چون جای آن خوب است .فروش هم دارد. به قول دوست هنرمندم  آقای راحمی دیوارهایی که شانیت داشته باشند درکاشان نیست.
–  چه باید کرد؟
باید به گالری به عنوان یک نیاز نگاه کرد؛ جوان هنرمند کاشانی که الحمدلله آمار قابل توجهی هم دارد به کجا برود؟ آیا در شأن اوست  که برود سر چهار راه یا در فلان پاساژ پرسه بزند؟ باید برای اوقات فراغت او چاره ای از طرف مسئولین اندیشیده شود .او با دیگران فرق دارد به دنبال هرزگی و اتلاف وقت نیست .باید صحبتها به عمل تبدیل شود .هرشهری درزندگی اش یک دوره طلایی دارد. دوران طلایی کاشان به نظرمن ازچند سال پیش شروع شده والان هم دراوج است؛ اما هیچ وقت دیده نمیشود. کاشان مثل باغ میوه ای است که میوه هایش پای درخت می افتند و می پوسد.ما آماده ایم درهرزمینه ای که نیاز باشد کمک کنیم تا شاید بشود این وضعیت را تغییرداد.
–  سپاسگزارازوقتی که گذاشتید.
من هم تشکرمیکنم و امیدوارم حرکتی که شما شروع کرده باعث همگرایی واتحاد بیشتر بین اهالی هنر شود.