حسین فتاح*-فوتسال کاشان با صعود تیم افزون پلاست به لیگ دسته یک فوتسال باشگاههای کشور بارقههای امید و پیشرفت را در دل جوانان و نوجوانان شهرستان روشن کرد. جوانان و نوجوانانی که عاشقانه و با نداشتن کمترین امکانات و حمایت توانسته بودند در برابر تیمهای متمول و متمکن کشوری، خودی نشان داده و با صعود به یکی از بالاترین لیگهای کشوری، در ذهن خود آیندهای درخشان برای خود ترسیم نمایند.
لیکن متاسفانه این عزیزان نمیدانستند در کاشان هیچ کس از فوتبال و فوتسال حمایت نکرده و نمیکند، نمیدانستند عرقهایی که برای کسب افتخار و طنین انداز شدن آوازه کاشان برتارک آسمان ورزش ایران ریختهاند، تلاشی عبث و بیهوده بوده است. در این شهر همه خود را به خواب زدهاند…
میدانید چرا میگویم همه خود را به خواب زدهاند؟ چون مثل معروفی است که میگوید آدمی که خواب است را میتوان بیدار کرد اما کسی که خود را به خواب زده است را نمیتوان، چون تصمیمی برای بیدار شدن ندارد.
مگر میشود مسئولین عالیرتبه شهرستان از وضعیت تیم رو به انحلال فوتسال کاشان خبر نداشته باشند؟ مگر میشود فردی کاشانی و شیفته خدمت به شهر باشد و در پی رفع مشکلات و مسائل تیم نباشد؟ مگر در این شهر مسئلهای مهمتر از رسیدگی به امور مربوط به جوانان و نوجوانان، این امیدهای آیندهٔ شهرستان داریم؟
آقایان؛ زمانی نه چندان دور ما در همین مسابقات داخلی شهرستان تیمهای نام آشنای زیادی داشتیم که به دلیل همین نامهربانیها و عدم حمایت به خاطرهها پیوستند. همین تیمها بودند که هرکدام تعدادی جوان و نوجوان را از کوچه پس کوچههای شهر دور هم جمع و در محیط ورزش و در فضایی به دور از ناهنجاریها و بلاهای خانمان سوز اجتماعی مشغول کرده بودند. آیا از خود پرسیدهایم وقتی آن تیمها و دستجات ورزشی یک به یک منحل شدند این جوانان و نوجوانان کجا سرگرم شدند؟ اوقات فراغت خود را کجا گذرانیدند؟ مگر ما در قبال ایشان مسئول نبوده و نیستیم؟
چرا دیگر خبری از احمد همایی و تیم هما، محمد شهربابکی و تیم راه آهن ملی، امیر عزیزی و علی طبیبزاده و تیم پاس میدان کهنه، محمود ملکی و علی سیاح و تیم کارگران، اسماعیل صحرایی و تیم گارد، محمد پیشداد و محمد زارع و تیم رهبر، برادران حسینی و تیم انقلاب راوند، حسین آب رحیمی و تیم پاس آزاد، داوود و رضا چراغی و تیم راه آهن دولتی، محمدرضا نمدیان و حسن پیرچراغ و تیم حافظ، قدرت جلالی و تیم پیروزی لتحر، داوود و رضا عامری و تیم پرسپولیس، علیرضا گلرخ و تیم قیام، محمد فکری و تیم پارس کیان، نصیر و احمد عرب شهراب و تیم عقاب، سیدابراهیم تسلطی و تیم شاهین، حاج امیر وفایی و تیم خیبر و دهها تیم کوچک و بزرگی که هر کدام در چند دهه اخیر زحمتهای زیادی برای حفظ و سلامت جسم و روح جوانان این شهر میکشیدند نیست؟ آیا یک بار از خود پرسیدیم و ریشه یابی کردیم اینها کجا رفتند؟ و رفتنشان چه عواقبی در پی داشته است؟
آقایان؛ به خدا مردم فوتبال دوست شهر حق دارند که گلایه و انتقاد کنند. مدیر و مربی و سرپرست و بازیکنان حق دارند فریاد بکشند و طلب حمایت و کمک کنند، ما هیچ کاری برایشان نکردهایم.
شهرستان کاشان با معرفی بازیکنان مطرحی همچون محمود زید آبادی، جواد کاظمیان، احسان حاجی صفی، مصطفی چترآبگون و… به لیگهای مطرح کشوری و تیم ملی، ثابت کرده است جوانانش پتانسیل و استعداد لازم را برای حضور در میادین مهم کشوری دارند لیکن نبود چتر حمایتی مطمئن و دائمی باعث شده هر روز با دغدغههای فراوانی روبرو باشند.
وقتی شهرهایی مثل قرچک و ساوه که نصف کاشان هم جمعیت و وسعت ندارند در لیگ برتر فوتسال قدرت نمایی میکنند، ما با داعیهٔ قدمت و تمدن چند هزار ساله و داشتن صدها شرکت صنعتی بزرگ و کوچک باید تاسف بخوریم و خجالت بکشیم که توان حمایت از یک تیم فوتسال را در سطح کشور نداریم و تیم با این وضعیت بحرانی و سخت مواجه شده است.
امیدوارم مسئولین شهر هرچه سریعتر به این وضعیت رسیدگی کنند و نگذارند خدای ناکرده تیم به وضعیت ناگواری همچون سقوط به لیگ دسته دو دچار شود و نوش دارو بعد از مرگ سهراب برسد.
*نایب رئیس هیأت فوتبال شهرستان کاشان
باسلام امیدوارم در تمامی مراحل زندگی خداوند پشت و پناه شماباشند کاش مسئولین شهرستان ماهم طرز فکر شمارو داشتند اونوقت دیگه نگران ورزش و جوانان این کشور نبودیم.این نشان از یکرنگ نبودن مسیولان شهرستان کاشان میباشد من مطمئن هستم وقتی همین تیم نام شهرستان آران و بیدگل رو یدک بکشد اونوقت متوجه میشوید همدلی و یکرنگی مسئولین یعنی چه !همه بسیج میشوند تا تیم به بهترین جایگاهش برسد کاش مسئولین ما هم یخورده به خودشون بیایند و دو نفر از مسئولین شهرستان اگر کمک جناب مهندس فتاح باشن و خالصانه باایشان کارکنند مطمئن باشید این تیم ب جایگاه اصلیش میرسد.
اگه گفتی تقصیر کیه؟ آ باریکلا! اصفهانیا.
حرف دل خیلی از ورزشکارای کاشونو زدی حسین آقا ولی اگه کسی خودشو تیکه تیکه هم بکنه این مسولا عینه خیالشونم نیست و براشون مهم نیست که جوونای شهرشون کجا اوقات فراغاشونو بگذرونن و زندگیشون به چه راه هایی کشیده بشه حرفات به جاست ولی کاش مسولان بیدار بشن که چش هیچ کدوم از ورزشکارای کاشون آب نمیخوره ولی کاش بشه