کاشان نیوز: رئیس شورای شهر شازند گفت: عدهای به خاطر منافع شخصی قصد دارند قله دومیر اردهال را به استان مرکزی بیفزایند.
به گزارش خبرگزاری ایسنا، غلامرضا ساری در همایش کوهپیمایی که به مناسبت هفته بسیج برگزار شد با اشاره به مرتفعترین قله استان گفت: قله شهباز شازند با ارتفاع حدود سه هزار و ۳۸۰ متر همواره بلندترین قله استان مرکزی بوده است.
غلامرضا ساری با بیان اینکه شازند به خاطر وجود کوه شهباز به عنوان بام استان مرکزی شناخته میشد، افزود: اخیرأ گروهی تلاش میکنند با ملحق کردن کوه دومیر اردهال که در شهرستان کاشان و استان اصفهان واقع است به استان مرکزی این عنوان را از شهباز و شازند بگیرند.
این مقام مسئول ادامه داد: اگر قله دومیر با ارتفاع سه هزار و ۵۰۳ متر جزو نقشه استان مرکزی قرار گیرد قلهی شهباز به عنوان قله دوم استان مرکزی تلقی میشود.
وی به ورود کوهپیمایان و گردشگرانی که به قصد دیدن و فتح قله اول استان به این شهر سفر میکنند اشاره و عنوان کرده و گفت: رده دوم قرار گرفتن این کوه باعث ضربه زدن به شهر شازند و کاهش ورود گردشگر خواهد شد.
ساری با انتقاد از این اقدام اظهار کرد: هر چند با این کار سر قله شهباز را به ناحق میبرند، اما این افراد باید بدانند که با سنگ روی سنگ گذاشتن نمیتوان قله به وجود آورد و اصالت شهباز را هیچ کس نمیتواند از ذهنها پاک کند.
فقط مزوش میماند و بس....
سلام تقسیمات کشوری مرتب تغییراتی داشته است تا اینکه شهر کوچک دلیجان در سال پنجاه و هشت به عنوان شهرستان شناخته شد نراق مشهد اردهال و دودهک و از سمت جنوب به قالهر ورباط ترک محدود شد مراسم قالی شویان با شرکت اهالی فین و خاوه که این روستا در شهرستان دلیجان قرار دارد برگزار میشود اما روستاهای این زیارتگاه در حوزه شهرستان دلیجان باقی ماندند در حالیکه بخش زیارت را با نفوذ در دولت جدا کردند وحالا قله دومیر اگر از مسیر نشلج به آن صعود میکنید از طریق روستای قالهرشهرستان دلیجان خیلی راحت تر می توان صعود کرد ما همه ایرانی هستیم از خاکمان در مقابل بیگانگان دفاع کنیم نه اینکه شیر خودی باشیم در مقابل خلیج فارس تعصب به خرج میدادید بهتر بود نه در مقابل هم وطنان خودمان
به عنوان یک قالهری ، معتقدم که قالهر و قله ی اردهال ، زیر مجموعه ی کاشان است آن هم به دلایل محکم و قابل قبول تاریخی که این دوست عزیز می تواند در اخبارکاشان نیوز پیرامون تصاحب قله ای اردهال و کامنت هایی که دوستان همشهری ما، زیر آن خبرها گذاشته اند، ملاحظه فرمایند. کاشان نیوز هم در اسفند سال گذشته مصاحبه کرده با دکتر منصوری نماینده ی کاشان و گفته پیگیر این قضیه هست. از کاشان نیوز می خواهیم تا این گفته ی دکتر منصوری را پیگیری کنند تا در میان این همه مشغله ی اهل سیاست، از خاطر دکتر منصوری نرود و اردهال هم ، به اسم جای دیگر نرود.
در کامنت ها خواندم که کوهنوردان کاشانی هم در مراسم ثبت قله دمیر به اسم دلیجان حضور داشتند، ضمن عرض ارادت فراوان به این عزیزان که ذره ای دانش از جغرافیای کاشان نداشتند، تبریک گفته وهم برای این عزیزان و هم شهر کاشان آینده ای فوق العاده درخشان پیش بینی می کنم: کاشانی بدون اردهال، بدون مشهد اردهال و نیاسر ونشلج و چنار!! از کوهنوردان کاشانی که شکسته نفسی کردند و خبر حضورشان در این مراسم بسیار مهم و ارزشمند را اعلام نکردند، خواهش می کنم عکس های یادگاری خودشان را که دراین مراسم انداخته اند ، به کاشان نیوز و رسانه های محلی کاشان ارسال بفرمایند تا هم ملت فرهنگ دوست کاشان ببینند و هم نشانه افتخاری باشد برای کوهنوردان کاشانی که حتما نام بسیاری از کوه های ایران و جهان و اندازه ارتفاعشان و محل وکشوری که در آن قرار گرفته اند را می دانند امّا؟ ذره ای از جغرافی کاشان بلد نیستند!
شهریور ۸۳ بود و اسم غارچالنخجیر تازه در اذهان عمومی به عنوان مکان گردشگری جا افتاده بود. مسئولین دلیچانی جشنواره ای با عنوان اولین فستیوال غارهای بلورین راه انداختند و بی هیچ خجالت و عرق شرمی از همسایه ی خودشان یعنی نراقی ها که این غار در ارتفاعات شهر آن ها قرار داشت، رسما نام غار چال نخجیر ِنراقِ دلیجان را باحذف نام نراق ، به غار چال نخجیر دلیجان تغییر دادند. این بی ادبی همانا و آغاز جر وبحث های بعدی همان! این دعوا موجب ایجاد کینه هایی بین دلیجانی ها ونراقی ها شد که هنوز ادامه دارد. آن اولین جشنواره هم شد آخرین جشنواره!!!!! عاقبت این دعواها در کامنت هایی که در ادامه گزارش های کاشان نیوز درباره کوه اردهال منتشر شده ، آمده است.پس از ناکامی مسئولین دلیجانی در ثبت رسمی غار به نام خودشان، بدون توجه به تعلق کوه اردهال به ناحیه کاشان ، رسما نامه به وزارت کشور نوشته و کارشناسان فاضل و عالم وزارت کشور!!! هم دو دستی کوه را تقدیم می کنند به دلیجان! حالا هم ما قالهری ها و هم کاشانی ها داد بزنیم!! من علاقه و همتی در قالهری ها و کاشانی ها نمی بینم! بسیار بی تفاوت اند به حریم طبیعی خودشان و گرنه حداقل مثل نراقی ها حداقل دست و پایی می زدند! بهر حال کاشانی که نمی تواند یک قله تاریخی خودش را نگه دارد، بهتر است آرزوی استان شدن نداشته باشد. اما در پایان من فلسفه ی فکر و کار مسئولین دلیجانی را با دستکاری مختصری در ترتیب واژه های دو بیت بسیار معروف از حافظ و مولانا (رحمه الله علیهما)بیان می کنم تا هم کاشانی ها و هم قالهری ها به طور عمیق بفهمند با چه اعجوبه هایی طرف اند: * * * "درخت دشمنی بنشان که کام دل به بار آرد نهال دوستی بر کن که رنج بی شمار آرد !!! " * * * " ما برای فسخ کردن آمدیم نی برای وصل کردن آمدیم !!!! "
بابا اینا ی بنده خدای دانشمندی از شهرشون رد میشده(البته اون موقع دهات بوده) مریض میشه. ی مدت اون جا بالاجبار اتراق میکنه تا حالش بهتر بشه ولی اجل بهش مهلت نمیده و همون جا خاکش میکنن. تا چند سال پیش از اینم خبری از این بنده خدا و تالیفاتش نبود . ولی یهو چند ساله که توی بوق و کرنا کردن که علامه علدالهادی دلیجانی!!! . خلاصه چند سالیه که دارن با هزینه کردن زیاد واسه شهرشون قدمت میخرن حالا نیت اصلی چی باشه الله و اعلم
اقایانی که پستی در شهردلیجان عاید ونصیبشان شده, با اینگونه کارهای جاهلانه فقط ابرو و حرمت مردم شهرشان را در اطراف می برند. اردهال همیشه در خطه کاشان خواهد ماند.