کاشان نیوز– مجید رفیعی برزکی: این نوشته و کمی بیشتر از این، دغدغههای تعدادی از فعالین اجتماعی است که با اطلاعرسانی صفحه اینستاگرامی «روزنامه کاشان» در شبنشینی دوستانه خود در خانه نقلی جمع شدند تا همراه با رونمایی از کتاب آقای محمدحامد محسنی به مسئلههای اجتماعی و راهکار حل آن بیندیشند:
-«رسانه آزاد در منطقه نداریم. رسانهای که بدون نگرانی به دغدغههای اجتماعی بپردازد. خطرات محیطزیست را تذکر داده و پیگیری کند. استقرار صنایع آلاینده و آببر را در منطقهای که بیآب است منع کند و گفتوگو کارشناسی و توجه به دغدغههای زیستمحیطی را گسترش دهد.
-اگر شرایط موجود استقرار صنایع آببر مانند فولاد را بپذیریم ولی توسعه آن را بهخصوص در خصوص «ذوبآهن» یک خطر برای منطقه بدانیم.
– کلنگزنی و افتتاح پروژههایی که پیوستهای زیستمحیطی آن در هالهای از ابهام است با حضور مدیران و مسئولین ارشد شهرستان و منطقه یک پیام دارد. کسی ما را نقد نکند. ارتباط ما با ارکان قدرت درهمتنیده شده است.
– افزون به همۀ اینها جامعه سرد و بیروح شده است. انگیزهها برای مشارکت عموم کم شده است. گویی مقولهای با عنوان «نشاط اجتماعی» بهشدت در سطح جامعه مغفول مانده است.
– وقتی میتوان از پساب فاضلاب برای گسترش فضای سبز شهری غیرمثمر استفاده کنیم و هوای شهر را لطافت بخشید و جلوی گسترش ریزگردها را بگیرم چرا آن را در اختیار صنایعی قرار دهیم که حتی ممکن است آلودگی بر آلودگی هوای شهر و منطقه افزون کند.»
به نظر میرسد امیدی به بخش دولتی نیست. هرچند باید با همه تعامل کرد و در چارچوب قانون و ضوابط حرکت کرد ولی بهتر آن است که از ظرفیتهای مردم برای حل مشکلات خودشان بهره جُست. باید جلسات اینچنینی در فضای مجازی و حقیقی با حفظ دستورالعملهای بهداشتی را ادامه داد و در فضای کاملاً دوستانه و صمیمی و با تکیهبر مباحث کارشناسی و قانونی گفتوگو کنیم.
دیدگاه شما