اجتماعی , اخبار , یادداشت

کاشان نیوز – مرتضی هوشمند*: کشاورزی شهری به عنوان سومین انقلاب سبز در جهان، راهکاری برای مقابله با فقر و کاهش ناامنیِ غذایی در شهرها مطرح شده است. از آنجایی که همه مردم با صرف نظر از محل زندگی، مصرف کننده غذا هستند، در شهرها، نیاز به آموزش در حوزه کشاورزی نیز افزایش یافته است.

« اما باید فراموش نکنیم که با صرف نظر از هرگونه تولیدات مواد غذایی در شهر ها، در حال حاضر بخش روستایی و عشایری بیشترین میزان تولیدات کشور ما را انجام می‌دهد و این آموزش باید به صورت گسترده تر در روستا های ما نیز صورت بپذیرد تا با کمترین هزینه های ممکنِ منابع طبیعی و اقتصادی، بیشترین میزان بهره‌وری را داشته باشیم »

متاسفانه در سال های اخیر آموزش و ترویج درست کشاورزی از سمت ارگان های مربوطه به درستی صورت نگرفته است.

چنین سازمان هایی می‌توانند بزرگترین نقش را در پیشرفت کشاورزی انجام دهند، اما همانگونه که گفته شد، هیچ اثر تغییر دهنده مثبتی در این راستا چه از سمت سازمان ترویج و آموزش کشاورزی وزارت جهادکشاورزی و چه سایر بخش هایی که این وظیفه را بر عهده دارند، صورت نگرفته است. و بخش کشاورزی ما دچار عقب‌ماندگی زیادی شده است که نقش دولت ها در این زمینه مثل همیشه بیشترین تاثیر را داشته است!

اگر در این زمینه یک مثال ساده را خدمتتان عرض کنم، توجهتان را به این مثال جلب می‌کنم؛

کشور هلند پس از جنگ جهانی دوم تمامی دستگاه های دولتی، سازمان های آموزش و ترویج کشاورزی و سیستم های آموزش عالی کشاورزی را در کشور ملزم کرد تا ابتدایی ترین علوم، تحقیقات و آموزش های کشاورزی را به دور افتاده ترین بخش های کشور نیز برسانند و طی یک دوره چندین ساله این علوم را به تمامی آحاد مردم در جامعه برسانند.

این فرهنگ سازی در کشور هلند به گونه ای رخ داد که در حال حاضر هلند را از پیشگامان و یکی از مهم ترین و بزرگترین بخش های کشاورزی در دنیا تبدیل کرده است.

ما نیز برای اینکه به خیلی از دستاوردهای مهم کشاورزی برسیم، باید طی دوره های مختلف، تمامی ظرفیت ها، پتانسیل ها، موانع، زیرساخت ها و… مورد بررسی قرار دهیم و با توجه به آن ها بتوانیم یک برنامه مدون در این زمینه تدوین کنیم و طبق آن عمل کرده و جلو برویم.

وگرنه با چشم انداز فعلی، هیچ کدام از اهداف های بالا مُیسّر نخواهد شد.

*دانشجوی رشته علوم دامی دانشگاه تهران