بنی آدم اعضای یک پیکرند             که در آفرینش ز یک گوهرند
چو عضوی بدرد آورد روزگار                 دگر عضوها را نماند قرار

 اقدام زیبایی بود؛ وقتی وارد پارک بانوان شدم نائب رئیس هیئت کوهنوردی، خانم کامیاب که در عکسهای تیم های جستجو هم بسیار دیده می شد، در کنار درب ورودی ایستاده بود تا به خانمها خوش آمد بگوید.و مسئول کمیته فنی هیئت،ناصر دانش را چند قدم دورتر دیدم که کت وشلوار پوشیده و به خوش آمد گویی مدعوین مشغول بود. در طول راهروها سفره افطاری ساده و خودمانی پهن بود و چهره هایی آشنا و صمیمی دور سفره به انتظار اذان نشسته بودند.
دبیر هیئت کوهنوردی احسان ارفع، عرق ریزان مدیریت این اجتماع را به خوبی انجام میداد و کسری ها را شخصاً جبران می کرد. از میان چهره هایی که می شناختم صدقگو و شکرریز و باغ شیخی بودند که در خدمت گذاری مهمانان سعی بلیغی داشتند و حسین خلیلی که با پای برهنه به پذیرایی مشغول بود و با جدیت از مهمانان پذیرایی می کرد و با دقت سعی می کرد کسی از قلم نیافتد. متاسفانه با چهره های دیگر آشنایی بیشتری نداشتم.
صبح آنروز آقای ارفع تماس گرفت و گفت برای اولین افطاری ماه مبارک رمضان قصد دارند خانواده های کوهنوردان کشته شده را به پارک بانوان دعوت کنند تا اولین افطار را درکنار همنوردان عزیزانشان بگذرانند، وی گفت که قصد دارند خانواده های قربانیان در اولین افطار ماه رمضان جای خالی عزیزانشان را احساس نکنند.و مرا هم  دعوت کرد.
مهندس مجد الاشرافی، معاون مالی شهرداری را هم شناختم که خندان وارد شد و نشست و زودتر از بقیه هم مجلس را ترک کرد.
دعوت از خانواده های قربانیان حادثه 21 بهمن 90 اقدام شایسته ای بود که برای زنده نگهداشتن یاد قهرمانانی که یاد کاشان را درهر صعود به جهانیان یاد آوری کردند فکری عالی بود، و اقدامی انسان دوستانه.
کاشان مدیون کسانی است که بهر شکل در اعتلای نام این شهر سهم داشته اند. و وظیفه یکا یک شهروندان است که هر قدر برایشان مقدور و مسیر است در قدردانی از ایشان اقدام کنند.

هیئت کوهنوردی کاشان در طول زمانی که برای جستجوی پیکر این عزیزان با تشکیل تیم های متعدد تلاش فراوانی از خود نشان میداد و بر خلاف مدیرانی که وظیفه داشتند و توجهی نکردند، دین خود را بخوبی ادا کرد.