کاشان نیوز ــ امیرحسین ایزدپناه: چندی است که در شهرهای مختلف ایران، برنامهای عمومی و با مشارکت سمَنها و شهروندان با نام «دیوار مهربانی» و با شعار «نیاز نداری بذار / نیاز داری بردار» در حال انجام است. هدف از انجام این طرح شهروندی، کمک به آن دسته از هموطنان است که به هر علتی در تهیه لباس (یا غذا) با مشکل مواجه هستند و به خصوص در این فصل سرما، نیازمندی بیشتری دارند.
اطلاعرسانی این برنامهها هم معمولاً در شبکههای اجتماعی، انجام میشود.
تعدادی از جوانان کاشانی (خانمها بلندیان، رسولی، و مقدم، و آقایان دیمکار، کفیل، پالیزی، عباسزاده، وزیرپور و محمدی) نیز در حرکتی خودجوش و با هماهنگیهای تلگرامی، تصمیم گرفتند که این طرح را در کاشان اجرا کنند.
استارت آن هم از روز جمعه ۱۱ دیماه و در خیابان آیتالله مدنی (خیابان شهید رجایی، کوچه مخابرات) زده شده است.
به گفتهٔ سرکار خانم رها بلندیان: «با وجودی که برای این روز تبلیغات وسیعی صورت نگرفته بود و آن را تنها در فرصتی کوتاه در شبکههای اجتماعی اعلام کردیم، اما سوای استقبال دوستان مجازی، تاکنون استقبال همسایهها و همشهریان ما از این طرح خوب و امیدوارکننده بوده است و این به ما انگیزه میدهد که در ادامه، این طرح را به شکلهای گستردهتر و منسجمتر اجرا کنیم.»
طبیعتآً این طرح در ابتدا با مشکلاتی مواجه خواهد بود ولی به نظر میرسد به خاطر انگیزهٔ خیرخواهانهای که در میان است، بتوان با برنامهریزی بهتر و همکاریهای گستردهتر مردمی و دولتی، به ارتقاء کیفیت «دیوار مهربانی» افزود.
میتوان امیدوار بود که با استفاده از پتانسیل شبکههای اجتماعی، و با پردازش بهتر چنین ایدههایی، گامهای حتی کوچکی برای رسیدن به جامعهٔ مدنی مؤثّر برداشت.
با سلام و خسته نباشید خدمت آقای ایزد پناه و قلم خوبتون . یکی از دوستآن با اسم آشنا یک نظری دادند اینجا و دو سه نفر هم با خود من راجع به این موضوع صحبت کردن خواستم بگم که ناگفته نمونه ... این حرکت با عنوان کار خیر و هدف خیر استارت خورده اما جنبه های دیگه ی فرهنگی و اجتماعی و یه حرکت انسان دوستانه و مردمی رو هم داره ما روی دیوار از نقاشی بچه ها استفاده کردیم و از بچه ها دعوت کردیم و جلو درب مدرسه زده شد تا بچه ها کمک کردن رو یاد بگیرن ... مهربونی کردن رو یاد بگیرن ... و اینکه این حرکت برای تشویق و یادآوری به مردم و استقبال اونا از هرجهت ک میتونن و دوست دارن کمک کنن ... و خیلی از افراد آبرو داری هستند که ناشناخته هستن و دوست ندارن حتی کسی اونارو بشناسه حتی همسایشون که کمک نقدی یا وسیله یا هرچیزی درب منزلشون برده بشه و توی این فصل سرد شاید بتونن از این لباس استفاده کنن و گرم بشن بدون اینکه کسی اونارو ببینه تو فرصت های زمانی که کسی توی اون اوچه نیست و قرار نیست ابرویی ازش ریخته بشه... خیلی ممنونم باز هم تشکر میکنم از متن زیبایی که گذاشتین
بایدببینیم این مدل انفاق کردن!!!درسته مااگه میخواهیم چیزی به کسی بدیم باید به سیره ائمه رفتارکنیم که شبانه و درتاریکی به نیازمندان کمک میکردند تا اون افراد خجالت نکشن و کسی هم از نداری اونها خبردار نشه اونوقت مااومدیم وسط شهر یه بنر چهارمتری نصب کردیم روش هم نوشتیم دیوار مهربانی و مثلن داریم کمک میکنیم درنیت خیرمسببین شکی نیست اما دوستان توجه کنن که حفظ حرمت و آبروی افراد خیلی مهمتره
ممنون از توجه شما. حرفتان در حفظ حرمت و آبروی افراد کاملا درست و منطقی است. ظاهرا سازوکار دیوار مهربانی به این ترتیب است که روزهنگام توسط نیکوکاران پُر و شب هنگام توسط نیازمندان خالی می شود و اگر این کار به درستی و برنامه ریزی انجام شود، کسی خجالت نمی کشد و دقیقا طبق همان چیزی است که شما فرمودید که ائمه بعضا شبانه و در تاریکی کمک می کردند. اگر قرار باشد به هیچ عنوان هیچ کس متوجه کمک نشود که باید تمام مؤسسات خیریه را تعطیل کنند. در بعضی از آن ها افراد را ساعت ها در صف انتظار می گذارند برای چند کیلو برنج. و نکته ی کوتاه آخر: ای کاش در همه ی امور جامعه، نگران عمل به سیره ی ائمه بودیم.