کاشان نیوز: ساجد خرمشاهی، نوازنده موسیقی و فعال هنری طی یادداشتی که برای کاشان نیوز ارسال کرده به نقد کنسرت اخیر محمد معتمدی در تالار شهر کاشان پرداخته و نوشته است؛
سال‌ها گذشت تا کاشان سالنی استاندارد جهت اجرای کنسرت، حداقل هم‌تراز با سالن‌های حوزه‌ی هنری و خوش‌بینانه وحدت تهران را در خود ببیند، امروز به‌راحتی می‌توانیم چه ازلحاظ سن که گنجایش حتی تا صد نوازنده را دارد، چه جایگاه تماشاچیان که تا شش‌صد نفر را پوشش می‌دهد، چه ازلحاظ کیفیت مناسب سیستم‌های صوتی، بصری و پاور میکسر یا سیستم سرمایش و گرمایش مناسب و البته فضای دل‌نشین انتظار بیرونی و پارکینگ مناسب، به تالار شهر فرهنگسرای مهر جهت تمرین و اجرای هنرمندان آقا و خانم کاشانی و غیر کاشانی کاملاً اعتماد کنیم و نمره‌ی قبولی بدهیم.
می‌توانیم امیدوار باشیم که دیگر خبری از خانه‌به‌دوشی این عزیزان جهت اجرا به خانه‌ی طباطبایی و باغ فین و عامری و روز دیگر به سالن فیض دانشگاه کاشان، آمفی‌تئاترها و سالن بام شهر، گلابچی و امثالهم نخواهد بود.
البته که با وعده‌ی مسئولین انتظار سالنی اختصاصی در جاده‌ی قمصر را داشتیم ولی ازآنجاکه حتی کلنگ آن مجموعه هم بر زمین اصابت نکرد بر این هم قانع هستیم.
بگذریم، افتتاح چنین سالنی با اجرای یک گروه موسیقی تمام کاشانی می‌توانست بر جذابیت کار بیفزاید و این مراسم را خاطره‌انگیز کند و نوازنده‌های جوان خانم و آقای کاشانی را جهت پیشرفت، اجرا و دیده شدن در چنین فضایی راغب کند، ولیکن حضور محمد معتمدی هم به‌عنوان خواننده‌ای مطرح و معروف که اهل کاشان است همراه با نوازندگان مطرح و حرفه‌ای کشوری قابل‌قبول است حداقل ازلحاظ درآمدزایی بیشتر برای خود سازمان شهرداری.
اما سؤال اساسی مخاطبان این کنسرت پس از پایان آن بود که با توجه به حرفه‌ای بودن تمامی نوازنده‌ها و شاخص بودن این عزیزان در حیطه‌ی ساز خود در ایران چه لزومی بر «پلی بک» اجرا کردن نوازندگان همراه ایشان در برخی از قطعات بود؟ راستش را بخواهید ابتدا ظن بر آن داشتیم که نکند مانند برخی از اجراهای چند سال اخیر در کاشان مانند کنسرت گروه قمر، نوازندگان خانم مجوز اجرای صحنه را پیدا نکرده و جایی پشت سن در حال نواختن هستند ولی یادمان آمد که خدا را شکر با عنایت مسئولین این قانون نانوشته مدت زیادیست که دیگر در شهر سیلک هشت‌هزارساله اجرایی نمی‌شود، پس چرا در شب کنسرت در برخی از قطعات ما صدای پانزده‌تا بیست ویولن را به‌جای پنج ویولن روی سن می‌شنیدیم؟
چرا نوازنده‌ی تار هنگامی‌که پایین دسته را اجرا می‌کرد صدای بالا دسته را هم داشتیم؟ یا بهتر بگوییم هنگام اجرای اکتاو پایین چرا صدای اکتاو بالا هم می‌آمد؟ مثلاً در برخی لحظات کنسرت، صدایی که شنیده می‌شد با چه توجیهی با حرکات دست برخی از نوازندگان هماهنگ نبود؟ سه نوازنده‌ی ویولن (یک) که معمولاً وظیفه صدای (زیر) را دارند گاهی که ما صدای سیم (می) را می‌شنیدیم دست‌هایشان چرا روی سیم‌های دیگر بود؟ اصلاً چرا حرکات دست این عزیزان روی آرشه‌ها چه در گروه سه نوازنده‌ی ویولن (یک) و چه در گروه دونفره ویولن (دو) با خودشان در هر گروه هماهنگی نداشت؟ حرکات دستان نوازنده‌ی پیانو چرا در هنگام شنیده شدن پاساژ توسط مخاطب ربطی بر این مقوله نداشت؟
و آخرین نکته هم نوازنده‌ی درامز چه طور هنگامی‌که هنوز در حال (کیو) دادن به بقیه‌ی نوازندگان برای شروع موزیک است و احتمالاً قرارداد فی‌مابین آن‌ها چهار یا سه ضربه است هنوز کیوها تمام نشده، موسیقی شروع می‌شود؟
متأسفانه همه‌ی این شواهد که البته نه در همه‌ی اجرا بلکه در لحظاتی از برخی قطعات قابل‌مشاهده بود و اکثر مخاطبان و تماشاچیان نوازنده در سالن متوجه آن شدند ،گواهی بر عدم اجرای زنده‌ی برخی از قطعات توسط نوازنده‌ها می باشد، در اینکه خود خواننده‌ی کاشانی تمامی قطعات را به‌صورت زنده اجرا کرد شکی نیست که چه‌بسا در برخی از قطعات خستگی در صدای ایشان به‌واسطه‌ی سانس‌های زیاد اجرا نمایان بود و در اینکه تمامی نوازندگان این کنسرت افراد مطرح و کار بلدی در موسیقی هستند تردیدی وجود ندارد ولی اساس کنسرت زنده و حضور مخاطب و تشویق‌های بی‌امان و ذوق کردن‌ها و عکس گرفتن‌های پس‌ازآن، اجرای کاملاً زنده‌ی تمام نوازنده‌ها و شخص خواننده در تک‌تک لحظه‌ها است، بدون حتی لحظه‌ای کمک به‌وسیله‌ی اجرای به‌اصطلاح پلی بک.
به‌هرحال هدف این نقد، یافتم یافتم ارشمیدسی و عریان دویدن در خیابان خاندایی کاشان و قدرنشناسی از زحمات این عزیزان نیست بلکه درخواست توضیح و ایراد شفافیت است که دلیل این اتفاق برای اهالی کاشان که خالصانه و بدون کوچک‌ترین اعتراض حاضر به پرداخت بلیت با قیمت میانگین دویست و چهل هزارتومان در شرایط اقتصادی امروز شدند تا پس از دو سال لحظاتی را فارغ از حواشی این روزها بگذرانند، چیست.
امید بر آن است در آینده شاهد اجراهایی باکیفیت بالا از گروه‌های موسیقی بومی و غیربومی در کاشان باشیم.
دیدگاه شما