کاشان نیوز-زهرا رسول زاده: جناب رضوانیان! در مورد خبراخذ « مجوز خانه تئاتر»توسط بچه های تئاتر کاشان خدمت شما هستیم.

ابتدا پیشینه ای درباره خانه تئاتر کاشان بفرمایید؟

بچه های تئاتر سالیانی است که بحث تشکلی را برای تئاتر پیگیری می کنند. در دهه هفتاد انجمن نمایش را داشتیم که در شهرستان ها نمایندگی داشت و فعالیت هایی انجام می داد. تا اینکه فعالیت هایش کمرنگ شد یا دیگر فعالیتی نداشت. در سال ۹۲ دوازده سیزده نفر از بچه های فعال در حوزه تئاتر کاشان شورای موسسین تشکیل دادند. طبق بند پنج اساسنامه خانه تئاتر ایران که شفاف اشاره شده که خانه تئاتر می تواند در کشور شعبه داشته باشد گفت و گویی با ایرج راد مدیرعامل خانه تئاتر انجام دادم و ایشان نامه ای زد که می توانید شعبه کاشان را بزنید و هیات موسسین موافقت کرد و ایین نامه ای را تنظیم کردیم. نشست های زیادی حدود ۱۳،۱۴ جلسه برگزار شد و ۶ مرداد ۹۲ در محل کانون جوانه ها مجمع عمومی آن برگزار شد. بچه ها کاندید شدند و نخستین هیات مدیره خانه تئاتر کاشان انتخاب شد و انتخابات داخلی که برگزار شد آقای خیام وقار رییس هیات مدیره، آقای جهانی مسئول امور مالی، سعید خسروی منشی هیات مدیره، وحیدرضا صادقپور بازرس هیات مدیره، دکتر علیرضا جمالی نائب رییس هیات مدیره شدند و بنده هم با رای اعضای هیات مدیره مدیرعامل خانه تئاتر شدم. آقای علیرضا دیم کار و مهدی رضایی به عنوان اعضای علی البدل و آقای مسعود نوری هم به عنوان بازرس علی البدل بودند. یکی از اتفاقات مبارک برگزاری بخش اعظم تئاتر مهر دوسال پیش بود که خانه تئاتر کاشان کارگاههای آموزشی قوی را برگزار کرد و بحث عضویت ها را پیگیری کرد و بحث حضور آقای کوشک جلالی و اجرای پستچی پابلو نرودا در کاشان که حرکت بسیار بزرگی در تئاتر کاشان بود.  وزنه علمی جشنواره را با حضور کارشناسان مربوطه سعی کردیم افزایش دهیم. بحث صد شب تئاتر را برنامه ریزی کردیم که قرار بود صد شب پیوسته تئاتر در کاشان داشته باشیم.در هیات مدیره اول ترکیبی انتخاب شد که فوق العاده بود. با انرژی مطلوبی پیش می رفتیم. می دانید که ارشاد چندماهی است مدیریتش تغییر کرده است. متاسفانه در جامعه ما بخش دولتی، تشکلهای صنفی و بخش های غیردولتی را به جای حامی دانستن، دنبال نقطه ضعف می گردد. جشن نخستین سالگرد خانه تئاتر را که گرفتیم به ما گفتند که شورای تامین گفته شما نمی توانید فعالیت کنید. گفتیم ما حرکتی ضد تامین امنیت شهر انجام ندادیم؛ ما حتی دنبال مکان نرفتیم. گفتند خانه تئاتر نمی تواند شعبه داشته باشد. بارها به ارشاد رفتیم و دفاع کردیم که اساسنامه ای که وزارت ارشاد تصویب کرده است مطابق بند پنج خانه تئاتر می تواند در شهرستانها شعبه داشته باشد.

این جلوگیری از طرف فرمانداری و نیروهای دولتی بود یا اداره ارشاد حساسیت های خاص خودش را داشت؟

بگذارید به هیچ چیزی فکر نکنم. این دوران را گذراندیم. گفتیم که ما حتی مکان هم نگرفتیم. تلاشمان بود که اتفاقی در حوزه تئاتر کاشان رقم بخورد که حالت صنفی داشته باشد. به جای مورد استقبال واقع شدن پشت سرهم گفتند شما نمی توانید و تا مجوز نگرفتید نمی توانید هیچ اقدامی انجام بدهید. تا اینکه در حدود همین جشنواره آیینی سنتی کاشان آقای خیام وقار تماسی گرفتند و نامه ای فرستادند که مطابق با آن نامه و مطابق با مصوبه شورای نظارت بر مجامع عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی خانه تئاتر ایران می تواند در کشور شعبه داشته باشد و مشخصا آقای ایرج راد بر طبق آن نامه به آقای وقار نامه ای زده اند و مجوز خانه تئاتر کاشان را صادر کردند و به آن مصوبه صادر شده ارجاع دادند. جالب است که استناد دوستان هم همان بند پنج بود که ما بارها اینجا به آن تاکید کردیم.

برای پاگرفتن دوباره و فعالیتهای بعدی چقدر پتانسیل تئاتر کاشان را قوی می بینید؟

تصورم این است که نمی توانیم بخشی را پیدا کنیم که بگوییم ضعیف هستیم. جشنواره آیینی سنتی که پانزده سال صرفا در تهران برگزار می شد، در کاشان اجرا شد و بدون ریالی بودجه دولتی این اتفاق رخ داد. جشنواره هیچ کدام در سالن برگزار نشد و همه در خانه ها برگزار شد. کاملا کاشان پتانسیل فراوانی در این قصه دارد.

آیا داشتن مجوز به این انسجام کمک می کند؟

خانه تئاتر همیشه مجوز داشت. اما ظاهرا ما باید زمانی را از دست می دادیم. متاسفانه ما در فرصت سوزی استاد هستیم. البته بخشی از فرصتها را به دست آوردیم و بخشی را از دست دادیم. الان به طور قطع پیگیر هستیم که جلسه مجمع عمومی را برگزار کنیم تا هیات مدیره دوم انتخاب شود. مدت دوسال این هیات مدیره به پایان رسیده است که زیرساخت های خانه تئاتر در کاشان را ایجاد کرد. دوران شکوفای خانه تئاتر همین هیات مدیره اول بود. هر نه نفر پتانسیل فوق العاده ای داشتند. امسال پشت سرهم اجرای عموم داریم. بعد از آن هم جشنواره تئاتر مهر اتفاق می افتد که ۱۵ نمایش از کاشان حضور دارد که نشان از پتانسیلهای موجود در تئاتر کاشان است. این اتفاق در حوزه تئاتر هست؛ پس نشان می دهد که پتانسیل فراوانی برای یک فعالیت صنفی در حوزه تئاتر وجود دارد که تمام مجموعه های دولتی و فرهنگی شهر باید از وجود آن شادمان باشند. مسئولین ما باید به این نگاه برسند که تشکلهای غیردولتی و انجمنهای صنفی یار دولت هستند نه مقابل آن.

جشنواره تئاتر مهر توسط یک ارگان دولتی مثل موسسه فرهنگی ورزشی شهرداری اجرا می شود که بچه های خود تئاتر هستند آیا خانه تئاتر برنامه ای دارد که با سازمن فرهنگی ورزشی شهرداری  به نقطه نظر مشترک برسد که تئاتر مهر توسط این تشکل انجام شود؟ دید آنها چگونه است؟

ما نمی توانیم به بخش دولتی بگوییم، بخش دولتی که می بیند همچنین تشکلی هست باید خودش از این پتانسیل استفاده کند.  بخش غیر دولتی می تواند اعتبارات مختلف از مجموعه های مختلف  را جمع کند و کاری انجام دهد.

نگاه سازمان فرهنگی ورزشی را نزدیک می بینید یا باید طی مسیر شود که تفهیم شود که خانه تئاتر می تواند این کار را انجام بدهد؟

ما سپاسگزار تمام مجموعه های شهری هستیم برای هرکاری که انجام می دهند. همین که شهرداری در حوزه تئاتر سالیانه هزینه می کند سپاسگزاریم. اما اگر با همکاری تشکلهای صنفی فعال باشد شاید برون رفت آن بیشتر باشد. در هر اتفاق فرهنگی اولویت با نیروهای بومی است. بهترین نیروهای اجرایی در زمینه های مختلف را در شهر داریم. به اندازه حداقل ده نفر تحصیلکرده تئاتر در شهر داریم. در صدا و سیمای مراکز استانها بچه های کاشان فعال هستند و ما هیچ موقع صدایشان نزدیم و بببینیم در حوزه صدا و سیما چه کار می توانیم بکنیم. سازمان فرهنگی ورزشی شهرداری به عنوان مثال می توانند با اداره تربیت بدنی و هیات های ورزشی قوی تر کار کنند. اگر ارشاد حمایتهای معنوی نمی کرد که ما نمی توانستیم جشنواره آیینی سنتی را داشته باشیم. ما می توانیم ازپتانسیلهای دولتی که از نظر موضوعی به ما نزدیک اند و همچنین تشکلهای غیردولتی استفاده کنیم. گاه دنبال نام ماجرا هستیم. اگر به جای فکر کردن به منافع مجموعه مختص خودمان به گستره شهری فکر کنیم خیلی از مسائل ما حل می شود.از معضلات جدی ما ضعیف بودن همکاری های میان بخشی است. با برداشتن این موانع خیلی از منابع مادی و انسانی را راحت تر می توان استفاده کرد

آیا حضور بچه های تئاتر در تئاتر مهر را بر همین اساس می بینید؟

طبیعتا. امسال بستری فراهم هست و تعامل مطلوبتر برقرار شده است. چندماهی هستیم که روز خالی نداریم. امیدواریم تئاتر خصوصی در این شهر هرچه زودتر پا بگیرد. پایه اش سالن خصوصی است و تعدد فضا و سالن ها می تواند به این مساله کمک کند. باید در حوزه تئاتر کار تخصصی شود؛ مثلا جای تئاتر کودک خالی است یا آیینی سنتی. در تهران تالار سنگلج مخصوص نمایشهای سنتی است. در تئاتر شهر بچه های رشته های دانشگاهی اجرا دارند.

استودیویی کنار پلاتوی ماه کاربری تئاتر دارد؟

این استودیو برای برنامه کاشانه است و پتانسیلها و امکانهایی هست که به این شهر دارد اضافه می شود. ما سپاسگزار همه کسانی هستیم که این امکانها را ایجاد می کنند. کاشان الان برای تولید برنامه تلویزیونی خودش استودیو دارد.

وکلام آخر؟

من هیچ وقت در مصاحبه هایم کلام آخر ندارم . چون آرامشی ندارم. حوزه فرهنگ هیچ وقت آخری ندارد و همیشه ادامه دارد. امیدوار هستم هیات مدیره بعدی خانه تئاتر قدر اتفاقات دوره اول را داشته باشند. خانه تئاتر کاشان قطعا با پتانسیلهای بومی حرکت خواهد کرد. حسن شعبه خانه تئاتر این است که در عین استقلال می تواند از پتانسیلهای خانه تئاتر ایران که از بزرگان هستند استفاده کرد. شعبات استقلال دارند و هیات مدیره و مجمع عمومی بومی اند. اما می توانیم از هسته مرکزی بهزاد فراهانی، رویا تیموریان ، ایرج راد و … استفاده کنیم و موجب بالندگی بیشتر شویم. چرا مشکل داریم با این امکان؟ کاش دوستان ما در مدیریت پیشین بیشتردر این قصه همراهی می کردند. امیدوارم که هیات مدیره دوم خانه تئاتر با انرژی بسیار به این حرکت ادامه بدهد.