کاشان نیوز: رواج سنت سنج و دمامزنی در عزاداریهای منطقه کاشان بدعت و رسم جدیدی است که آیینهای مذهبی این شهر را در سالهای اخیر در معرض تهدید و فراموشی قرار داده است.
به گزارش ایسنا، شهر کاشان با برخورداری از پیشینه تاریخی در برگزاری آیینهای مذهبی و سنتی و مراسمهای خاص و منطبق بر شرایط اقلیم خود همواره با دیگر شهرها متمایز بوده است. مردمان منطقه کاشان از دیرباز تاکنون با شروع ماه محرم و با راهانداختن دستههای عزاداری که هر کدام نمادی یا آیینی از فرهنگ مردم این خطه است، ایام عزا را گرامی میداشتند.
با مروری بر تاریخچه عزاداری مردم این منطقه میتوان نمادهایی چون جریته، توغ، کتل، نخل، در کنار ادوات معمول عزاداری چون پرچم، زنجیر و طبل و سنج را دید.
فراموشی سنتهای قدیمی و رواج بدعتهای عزاداری که در سالهای گذشته دغدغهای مهم برای مسئولان میراث فرهنگی بود، موجب شد با ثبت آیینهای کهن و سنتی در فهرست میراث معنوی کشور تا حدی از گزند و فراموشی آیینهای کهن جلوگیری شود.
در دهه گذشته آنچه در عزاداری و هیئتهای مذهبی کاشان انجام میشود، رواج آیین دمامزنی و سنج است که نماد یکی از سنتهای زیبا در نواحی جنوبی کشور بوده و از سابقه تاریخی نسبتاً طولانی برخوردار است.
سنج نمادی از صدای شمشیر، دمام نماد صدای پای سم اسبان جنگی و بوق نیز نمادی از ندای جبرئیل محسوب میشود. نواختن سنج، دمام و بوق، آهنگی حماسی ایجاد کرده و در گذشته به دلیل نبود بلندگو و وسایل صوتی از این طریق عزاداران را به سوی محل برپایی هیئتها فرا میخواندند.
رواج بیرویه گروههای دمامزنی در عزاداریهای محرم و حتی در هنگام آیینهای چند صد ساله در کاشان باعث شده آداب و رسوم عزداری این شهر، حول محور آیین مناطق جنوب کشور قرار گیرد به گونهای که هرساله تشکیل گروههای دمامزنی در این شهر افزایش مییابد.
به گفته عباس ترابزاده، کارشناس مردمشناسی اداره میراث فرهنگی کاشان با وجود آیینها و سنتهای کهن در این شهر رواج بیرویه دمامزنی در چند سال گذشته فرهنگ عاشورایی منطقه کاشان را تحت تأثیر قرار داده است.
وی میافزاید: دمامزنی توسط گروههایی اشاعه پیدا کرده که هدفشان درآمدزایی بوده و هرسال بیشتر در حال توسعه این آیین مناطق جنوبی کشور در شهرهای کاشان آران و بیدگل و نوشآباد هستند.
کارشناس مردمشناسی اداره میراث فرهنگی کاشان با اشاره به اینکه ریشه اولیه دمامزنی در بین مردمان آفریقا بوده است، تصریح کرد: استفاده از ابزارهای موسیقی در آیینها برای آگاه ساختن مردم برای استقبال از عزاداران بوده است که در کاشان تنها از آلات موسیقی طبل، سنج و شیپور استفاده میشده است.
ترابزاده رواج دمامزنی را آسیبی به فرهنگ اصیل عزداریهای منطقه کاشان میداند و تاکید میکند: استفاده از این موسیقی در آیینهای اصیل منطقه کاشان مانع از ثبت آنها در فهرست میراث معنوی کشور خواهد شد.
وی خاطرنشان میکند: اداره میراث فرهنگی کاشان در این زمینه با اداره تبلیغات اسلامی این شهر صحبت کرده تا برای جمعآوری دمامزنی در کاشان در هیئتهای مذهبی رایزنی کند.
به گزارش ایسنا، در کنار ترویج سنج و دمامزنی که خود نوعی تحریف و بدعت در عزاداریهای مردم کاشان محسوب میشود، نابلدی و ناآشنایی اجراکنندگان این سازهای کوبهای حتی اصالت و زیبایی دمامزنی اهالی جنوبی را تحت تاثیر قرار داده و آن را در معرض آسیب و تهدید قرار دادهاست.
با سلام شما که به بدعت در عزاداری های اطراف کاشان می پردازید کاش در راستای گسترش فرهنگ عزاداری سنتی به معرفی عزاداری های سنتی شهرستان و شهرها و روستاهای اطراف می پرداختید. به عنوان مثال شما که روز سه شنبه ۲۷ مهر با اکیپ خبرگزاری کاشان نیوز در شهر نیاسر از نزدیک مراسم روز شش نیاسر را دیدید و مستندسازی کردید کاش میشد به خودتون زحمت نوشتن گزارش چند سطری از مراسم همراه با تصاویر را کار کنید تا حداقل خوانندگان خبرگزاری با این مراسم و شیوه برگزاری آن آشنا شوند
چند سالی است در شهر ابوزیدآباد هم گروه دمامه زنی درست شده و هر ساله پول زیادی هم از مردم می گیرند . اگر گروه دمامه زنی بدعت است پس چرا اداره تبلیغات اسلامی مجوز صادر می گند ؟ امام جمعه شهرها پس چه می کنند ؟ روحانیون چرا مخلفت خود را با این عمل اعلام نمی گنند ؟
*خود آلات طبل، سنج و شیپور از کجا آمده مردم کاشان که با این ابزار از شکم مادر متولد نشده اند*
سپاس بسیار از کاشان نیوز و جناب آقای تراب زاده. گمان می کنم اگر ضرورت حفظ آیین ها و چگونگی انجام شان به زبانی ساده برای مردم گفته شود, بسیاری شان حافظان فرهنگ خواهند شد.