یادداشتی بر مراسم بزرگداشت شهید مصطفی احمدی روشن

سخنرانی که حاضران شگفت‌زده کرد

ـ مجید رفیعی ـ

سخنرانی پدر شهید مصطفی احمدی روشن، شگفت حاضران را برانگیخت. او دقایقی در مراسم بزرگداشت فرزندش که امشب در مسجد صادقیه کاشان برگزار شد به ایراد سخنرانی پرداخت. شاید انتظار نمی‌رفت او به همراه خانواده راه دوری را به خود هموار سازند و در این جلسه به خوبی و روانی و مسلط صحبت کند و بگوید به من تسلیت نگویید.

به من تسلیت نگویید چرا که قلمِ عالم بالاتر از خون شهید است ولی پسرم هم عالم بود و هم شهید شد. مصطفی برای سربلندی وطنش تلاش کرد و خط قرمز او تنها ولایت فقیه و رهبری بود. من او را از دست ندادم چرا که مصطفی‌های بسیاری در این جمعیت حاضر و ایران اسلامی‌ می‌بینم و امیدوارم لیاقت پدری آنها را داشته باشم.

به نظر مهم‌ترین نقطه برجسته این جلسه بزرگداشت، سخنان و سخنرانی زیبای این پدر شهید بود. او آنچنان محکم و استوار سخن گفت که همگان را به تحسین واداشت.

با این وجود نمی‌توان از  نقاط ضعف جلسه چشم پوشید. یکی از این موارد می‌توان به ممانعت برگزارکنندگان جلسه از فیلمبرداری از سخنان پدر شهید اشاره کرد.

خبرنگار یکی از خبرگزاری‌ها به من گفت: اگر این دقت نظر و سختگیری نهادهای امنیتی جدی‌ و حساب شده بود؛ ما الان شاهد جلسه بزرگداشت این شهید عزیز نبودیم.

مورد دیگری که می‌توان به آن اشاره کرد: عملی نشدن وعده برگزارکنندگان مبنی بر سخنرانی دکتر عباسی معاون رئیس جمهور و رئیس سازمان انرژی اتمی بود. حاضران تا انتهای جلسه در انتظار این سخنرانی بودند ولی عملی نشد.

شاهمیری جانباز جنگ تحمیلی به من گفت: من طبق اطلاعیه منتشر شده منتظر سخنرانی دکتر عباسی بودم که انجام نشد. آیا بهتر نبود مجری جلسه این موضوع را برای حاضران توضیح می‌داد و عذرخواهی می‌کرد.

مردم با یک سوال در ذهن جلسه را ترک گفتند: ایران اسلامی بیشمار مردمانی بزرگ و فهیم همچون شهید مصطفی احمدی روشن و پدر بزرگوارشان دارد. آیا سیاستگذاری‌ و برنامه‌های مسئولین در خور و شأن آنان است؟