کاشان نیوز-مرضیه گیلاسی: فرصتی پیش آمد تا آخرین شب نمایش «کمدی ارتفاعات» را در شهر آران و بیدگل به تماشا بنشینیم. بهای بلیط این نمایش کمدی، به دلیل اجرای پایانی نیم‌بها بود.
گروه نمایش «میم» به‌همت شهرداری و شورای شهر آران و بیدگل این نمایش خوب و کم‌نقص را در سالن شهید عربیان به‌روی صحنه بردند.
اجراهای خوب بازیگران نمایش و استفاده از دیالوگ‌های مناسب، نمایش را برای مخاطب جذاب می‌کرد و در عین حاوی گزندگی ویژه نقد هنرمندانه را هم نسبت به متولیان امور در بر داشت.
متن نمایش با بهره‌گیری از داستان پرواز برادران «رایت» از ویژگی‌های جذاب و قالب خاصی برخوردار بود.
تنظیم صدای مجری برنامه وقتی نام بازیگران نمایش را حین ورود به سالن و نشستن روی صندلی‌ها اعلام می‌کرد، به‌گونه‌ای بود، که تماشاچی احساس می‌کرد مهماندار هواپیما در حال گفت‌وگو با مسافران پرواز است و این تنظیم حس پرواز را برای تماشاچی تداعی می‌کرد.
بازیگران نمایش هم در صندلی‌های میانی سالن به‌صورت پراکنده در دوسوی سالن نشسته بودند. به‌طور کلی نمایش‌هایی از این مدل که بازیگران اجرا را نه در روی صحنه که از بین تماشاچی‌ها آغاز می‌کنند و تماشاگر هم جز‌ئی از عناصر اجرا می‌شود، نوعی جذابیت خاص برای مخاطب دارد.
تلفیق طنزآمیز دنیای قدیم با دنیای معاصر و مظاهر و اصطلاحات جدید آن که با ورود کامپیو‌تر، اینترنت، موبایل و شبکه‌های اجتماعی به زندگی روزمرهٔ افراد جامعه وارد شده است را در این نمایش دیالوگ برعهده داشت که انصافا خیلی خوب و موثر از عهده برآمده بود.
اشاره‌هایی به مقولهٔ ارتزاق از راه دین، سوداندیشی و منفعت‌طلبی بانیان دینی، زیر پا گذاشتن حقوق فردی به قیمت رشد تکنولوژی و گرایش تودهٔ جامعه به سمت شهری‌شدن بدون عمق‌بخشی به آن از جمله مواردی بود که مخاطب به‌راحتی می‌توانست از لابه‌لای دیالوگ‌ها به آن‌ها پی ببرد.
بازی خوب همه بازیگران خصوصا نقش برادران «رایت» همراه با برادر ناتنی‌شان از نقاط قوت نمایش بود.
«کمدی ارتفاعات» از جمله نمایش‌هایی بود که تعداد نقش‌آفرینان بانو در آن به یک یا دو نفر ختم نمی‌شد و تقریبا می‌شد گفت که نقش‌هایشان هم به موازات سایر بازیگران بود.
بسیار باعث خرسندی و شادمانی‌ست که فاصلهٔ شهرستان آران و بیدگل با کاشان اندک است و به‌راحتی می‌شود ازین فرصت‌ها بهره گرفت و خلا چنین نمایش‌هایی را که در شهرمان بی‌اندازه احساس می‌شود از این طریق پرکرد.
دیدگاه شما